aσκήσεις-αυτοσχεδιασμού-137534

“Μούδιασε το είναι μου” είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα που καθόταν απέναντί μου και μέσα σε δύο δευτερόλεπτα γέλασε και έσπευσε να διορθώσει. “Μούδιασε το πόδι μου, ήθελα να πω”. Τις δύο αυτές βδομάδες καραντίνας δουλεύουμε κάθε μέρα μαζί από το σπίτι της Εύας, όπου μένω το τελευταίο διάστημα, με τους υπολογιστές μας στο τραπέζι του σαλονιού, με τα διαδοχικά skype meetings και τα μικρά διαλείμματα για μία βόλτα μέχρι το μπαλκόνι για να ξεμουδιάσει το σώμα μας. Δεν το έχω καταφέρει, όμως, ακόμα αυτό με το πνεύμα μου.

Από όλα όσα έχουμε πει και όσα έχω σκεφτεί αυτό το διάστημα, η ατάκα αυτή της Εύας έχει μείνει καρφωμένη στο μυαλό μου. Εκείνη έχει μεγαλύτερη αμεσότητα στην αντίληψη και την έκφραση όσων νιώθει και το ζηλεύω αυτό. Εγώ παίρνω σιγά σιγά απόφαση να αρχίσω να σκαλίζω το λεπτό στρώμα πάγου που έχει απλωθεί μέσα μου, για να αντιμετωπίσω αυτό που κρύβεται από κάτω. Κανένας τρόπος αντίδρασης αυτή τη στιγμή δεν είναι λάθος, βέβαια – ο καθένας μας πορεύεται όπως ξέρει και μπορεί, ανάλογα με τα εργαλεία που διαθέτουμε, τη διάθεση και την αντοχή μας. Μου έρχεται στο μυαλό ακόμα μία φράση που μου έστειλε ένας φίλος πρόσφατα, όταν σχολίασα κάτι για το ντοκιμαντέρ “Miles Davis: The Birth of the Cool” που είδα στο Netflix για τη ζωή του jazz θρύλου. “Δεν είναι λάθος η νότα που παίζεις τώρα – η νότα που θα παίξεις μετά θα δείξει αν ήταν σωστή ή λάθος αυτή που προηγήθηκε” είχε πει ο υπέροχος jazz πιανίστας Herbie Hancock, κάτι που έμαθε από τη θητεία του στο Miles Davis Quintet.

Aσκήσεις Αυτοσχεδιασμού-1
©Netflix
1/2
Native Share

Χθες το βράδυ, αφού είδα και δεύτερο ντοκιμαντέρ στο Netflix σχετικό με τη jazz, το “Chasing Trane: The John Coltrane Documentary” για τον διάσημο σαξοφωνίστα, αναρωτήθηκα γιατί έχω καταφύγει εκεί, σε αυτό το είδος μουσικής. Δεν έχω εμβαθύνει τόσο στην jazz – έχω τις βασικές γνώσεις για τους καλλιτέχνες που χάραξαν τη δική τους πορεία και θεωρήθηκαν πρωτοπόροι του είδους, με έργα που θεωρούνται διαχρονικά και σε κάθε ακρόαση ανακαλύπτεις και κάτι καινούριο. Έχω κάποιους αγαπημένους jazz μουσικούς και τραγούδια που με συγκινούν, αλλά αυτό δεν μου ήταν αρκετό για να αιτιολογήσω την πρόσφατη εμμονή μου.

Και ξαφνικά, σήμερα το πρωί, αντιλήφθηκα πως το κοινό χαρακτηριστικό που ενώνει όλους αυτούς τους μεγάλους καλλιτέχνες σε αυτό το είδος ήταν το ταλέντο τους στον αυτοσχεδιασμό. Ο John Coltrane ήταν ένας νέος άρτιος σαξοφωνίστας, με γνώσεις και όρεξη, σωστός εκτελεστής της μουσικής που καλείτο να παίξει. Μέχρι που έγινε μέλος στο κουιντέτο του Miles Davis, του τρομπετίστα που όταν του ζητήθηκε να συνθέσει το soundtrack για την ταινία “Ασανσέρ για Δολοφόνους” του Louis Malle, εκείνος ξεκίνησε να παίζει βλέποντας για πρώτη φορά την ταινία και, αυτοσχεδιάζοντας παράλληλα με την εικόνα, ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις για το soundtrack μέσα σε 2 μόνο μέρες. Και κανείς δε θα μελοποιήσει ποτέ καλύτερα τη μαζοχιστική απόγνωση που νιώθει μία ερωτευμένη γυναίκα που ψάχνει να βρει τον εραστή της περπατώντας μία βροχερή νύχτα στο Παρίσι. Δίπλα στον Miles Davis, o John Coltrane επέτρεψε στον εαυτό του να σπάσει τις άμυνές του και να αφεθεί στον φόβο του αγνώστου, να αφεθεί στο να μη γνωρίζει τι θα ακολουθήσει, να μην ακολουθεί μία παρτιτούρα – να είναι ο εαυτός του, σε επαφή με αυτά που νιώθει, απόλυτα ελεύθερος στο ποια νότα θα παίξει μετά που να τα αντανακλά.

Όταν τον Σεπτέμβριο του 1963 έγινε η ρατσιστική βομβιστική επίθεση σε μία εκκλησία βαπτιστών στην Αλαμπάμα, με θύματα 4 μικρά παιδιά, ο John Coltrane βάσισε τη μελωδία για το κομμάτι του “Alabama” στον συναισθηματικό “ρυθμό” και τη φορτισμένη χροιά που είχε ο λόγος που απήγγειλε ο Martin Luther King για αυτή την επίθεση βίας, με αποτέλεσμα ένα κομμάτι που θρηνεί, αλλά και δεν παραιτείται, βαστά μία αισιόδοξη νότα κάπου στο βάθος. O Cornel West, Αμερικανός φιλόσοφος, συγγραφέας και πολιτικός ακτιβιστής, είπε στο ντοκιμαντέρ ότι ο Coltrane “δεν ήταν ένα θερμόμετρο που αντανακλά το κλίμα, αλλά ο θερμοστάτης που ήθελε να το ρυθμίσει. Και χρειάστηκε κουράγιο, όραμα, και κυρίως, αγάπη για να το καταφέρει”.

Όλα αυτά είναι συστατικά που θα χρειαστούν και σε εμάς, όταν θα έρθει η ώρα να ξαναφτιάξουμε τη νέα πραγματικότητα που δεν ξέρουμε πώς θα είναι, γιατί ο κόσμος, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τώρα, έχει σίγουρα αλλάξει για πάντα. Όταν θα μπορέσουμε, ερωτευμένοι και μη, να ξαναπερπατήσουμε άνετα στους δρόμους ένα βροχερό βράδυ. Θα ήθελα να μη μείνω στο μούδιασμα, θα ήθελα αυτό το πάγωμα μέσα μου να μην κρατήσει για πολύ και να αρχίσω να αναγνωρίζω και να ονοματίζω όσα νιώθω. Ο Coltrane είπε ότι το κατάφερε αυτό, όταν έφτασε στα “μουσικά συμπεράσματα” που ήθελε.

Δεν ξέρω πότε θα φτάσω στα δικά μου συμπεράσματα, αλλά ξέρω ότι είμαι έτοιμη να αφεθώ να νιώσω. Αν είναι αυτό το επόμενο βήμα μου, η επόμενη νότα μου, νομίζω ότι και οι προηγούμενες αντιδράσεις μου θα αποδειχθούν “σωστές”, θα με έχουν οδηγήσει κάπου παρακάτω – είναι ο προσωπικός μου στόχος. Και ένας τρόπος που λειτουργεί σε εμένα για να το καταφέρω αυτό, είναι μέσω της τέχνης και της δημιουργικότητας, με ιστορίες και εικόνες που ενεργοποιούν δικές μου αναμνήσεις και με βοηθούν να ταυτοποιήσω αισθήματα. Αν λειτουργείτε κι εσείς κάπως έτσι, παρακάτω είναι μερικές προτάσεις και πρωτοβουλίες δημιουργικών ανθρώπων που αυτές τις μέρες αποφάσισαν να μοιραστούν με όλους εμάς λίγη ομορφιά, γνώσεις, όραμα και αγάπη.

Aσκήσεις Αυτοσχεδιασμού-2
©florencia viadana unsplash
2/2
Native Share

Ο οίκος Bottega Veneta λάνσαρε μέσα από τα stories του στο λογαριασμό του στο Instagram το “Virtual Residency”. Κάθε μέρα της εβδομάδας, ένας καλλιτέχνης θα μοιράζεται με τον κόσμο προσωπικές ιστορίες για αγαπημένους συγγραφείς, σκηνοθέτες, ταινίες, συνταγές και live μουσικές performances, ενώ ήδη έχει δημιουργηθεί μία σχετική λίστα με τραγούδια στο Spotify. Πρώτος καλεσμένος στο Residency είναι ο ίδιος ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου, Daniel Lee, ο οποίος μιλάει μέχρι στιγμής για τον ζωγράφο David Hockney και την επιρροή του Steven Spielberg στην ποπ κουλτούρα.

Ο Mert Alaş, το ένα μέλος του πασίγνωστου φωτογραφικού διδύμου Mert and Marcus, σχολίασε στο Instagram post του Business of Fashion πως, σε τέτοιες περιόδους, ο ρόλος της μόδας κατά τη γνώμη του είναι να δημιουργήσει ένα παράθυρο στην ελπίδα και ένα όνειρο, να εξάψει τη φαντασία, να γίνει ποίηση, να εμπνέει και να ενθουσιάζει, γιατί έχουμε ανάγκη τώρα περισσότερο από ποτέ από υγιή μυαλά και ψυχές. Για να ενισχύσει και ο ίδιος αυτόν τον ρόλο, ξεκίνησε στον προσωπικό λογαριασμό του στο Ιnstagram ένα challenge, όπου κάθε μέρα θα δίνει και από μία ιδέα για ένα καλλιτεχνικό φωτογραφικό concept, στο οποίο μπορούμε να συμμετέχουμε όλοι μας. Το πρώτο concept είναι φωτογραφίες με θέμα “dreamy” και συνοδεύεται από οδηγίες για το σκηνικό, το ενδυματολογικό στυλ και το μακιγιάζ. Εσείς ερμηνεύετε την ιδέα όπως σας εκφράζει καλύτερα, στέλνετε τη φωτογραφία σας στον ίδιο και εκείνος τις επεξεργάζεται και τις εκθέτει στο λογαριασμό του.

https://www.instagram.com/p/B-NT38lAvnU/

O οίκος Loewe λάνσαρε στο instagram account του τη σειρά “Loewe En Casa”, η οποία περιλαμβάνει δωρεάν workshops και events που θα πραγματοποιούνται μέσω του Instagram live τους για όλους όσοι θέλουν να μάθουν μία νέα τέχνη αυτό το διάστημα που μένουμε σπίτι. Σχέδιο κοσμημάτων, τεχνικές πλεξίματος, η ανθοδετική ιαπωνική τέχνη Ikebana και πολλά ακόμα σεμινάρια θα αποτελέσουν ένα virtual παράθυρο και ταξίδι σε κόσμους και σπίτια και εργαστήρια που δε θα είχαμε εύκολα την ευκαιρία να επισκεφθούμε.

Ο Jacquemus, ο νέος αγαπημένος Γάλλος σχεδιαστής που αγαπά τη ζωή και υμνεί όλες τις αισθήσεις μέσα από το δημιουργικό του σύμπαν, έχει ξεκινήσει στο Ιnstagram του το hashtag #jacquemusathome, προσκαλώντας μας να ανακαλύψουμε την ποίηση στο σπίτι μας και να δούμε με φρέσκια ματιά το χώρο μας, αποτυπώνοντάς τον σε φωτογραφίες. Ένα κομμένο λεμόνι, ένας σελιδοδείκτης σε σχήμα μύτης και ένα κόκκινο στυλό μεταμορφώνονται σε ένα πρόσωπο, όπως θα το αποτύπωνε ο ζωγράφος Joan Miro.

https://www.instagram.com/p/B9rwxUTjDLv/?utm_source=ig_web_copy_link

Επιπλέον, ο Jacquemus, η Christelle Kocher, ο Paul Smith, και οι CEOs των οίκων Chanel, YSL και Hermès θα συμμετέχουν στον κύκλο δωρεάν Online μαθημάτων που ανακοίνωσε το Institut Français de la Mode με τίτλο “Understanding Fashion: From Business to Culture”. Το online μάθημα θα ξεκινήσει στις 30 Μαρτίου, θα διαρκέσει 4 εβδομάδες και το μόνο που απαιτείται για τη συμμετοχή σας είναι η εγγραφή στην πλατφόρμα FutureLearn.

“Θέλω να νιώσω όπως ακούγεται η μουσική του Miles Davis.” Μέχρι τότε, θα σας κρατάμε ενήμερους για οποιαδήποτε νέα δημιουργική πρωτοβουλία.