Ανακάλυψε το μέσα σου. Αυτό προτείνουν οι γκουρού της «σουρεαλιστικής» κρίσης που περνάμε. Αυτό προσπαθούσα να κάνω τα τελευταία χρόνια ξεκινώντας γιόγκα και υγιεινή διατροφή. Η γιόγκα με έχει σώσει, γιατί μπορώ να κάνω παντού. Τη στιγμή όμως της χαλάρωσης στο τέλος της πρακτικής μου με τις αναπνοές, αντί να σκέφτομαι θάλασσες, ανατολές ηλίου και να φέρνω το άκουσμα των κυμάτων στο μυαλό μου, ξεκινάει στο κεφάλι μου μία ρυθμική μουσική και με σκέφτομαι να μπαίνω σε ένα τεράστιο κλαμπ με χιλιάδες κόσμο που χορεύει. Ναι, αναπολώ τη μουσική, το χορό, την πολυκοσμία, τις συναυλίες.
Πεθύμησα τη φασαρία της πόλης για την οποία γκρίνιαζα. Τα κουδούνια των γειτονικών σχολείων. Τις φωνές και τα γέλια των ξενύχτηδων το βράδυ. Τα αυτοκίνητα που περνούσαν με δυνατή μουσική. Τις αγκαλιές και τα φιλιά. Σκέφτομαι πως μετά από αυτό δεν θα θέλω να γυρνάω με τις φόρμες στους δρόμους, αλλά να φτιάχνομαι, να χτενίζομαι και να βάφω τα νύχια μου. Πεθύμησα τη μυρωδιά του κομμωτηρίου. Είμαστε μυστήρια όντα εμείς οι γυναίκες και αν το μελετήσεις βλέπεις πως τα κραγιόν και τα καλλυντικά ξεπουλούσαν σε εποχές δυσκολιών. Ένα «κοινωνικό δράμα» παρατηρείται με τις βαφές των μαλλιών. Ειδικά τώρα που με το άγχος τα μαλλιά μας θα ασπρίζουν όλοι και περισσότερο. Που θα βρεις τις βαφές σου online και ποιον θα εκπαιδεύσεις να σου περάσει το χρώμα; Ξέχασε το. Δεν χρειαζόμαστε πιέσεις πολυτελείας.
