Τα αρώματα που ξεχωρίζω τώρα

Αγαπώ πολύ τα αρώματα και έχω μάθει να τα προσεγγίζω όχι σαν τάση, αλλά σαν εμπειρία. Δεν με απασχολεί αν είναι βαριά ή φρέσκα, με ενδιαφέρει πώς “στέκονται” στο δέρμα, πώς εξελίσσονται μέσα στη μέρα, τι αφήνουν πίσω τους. Στις συζητήσεις με αρωματοποιούς που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη οσφρητική σκέψη, όπως ο Francis Kurkdjian και ο Frédéric Malle, έμαθα να βλέπω πίσω από τις νότες.

Ο Kurkdjian τονίζει πως «το άρωμα δεν έχει να κάνει με την ένταση, αλλά με την ακρίβεια — είναι το αόρατο αποτύπωμα που αφήνεις». Ο Malle το τοποθετεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, υπενθυμίζοντας ότι «το άρωμα δεν είναι προϊόν, αλλά πολιτισμός, μνήμη και προσωπική έκφραση». Δύο διαφορετικές διατυπώσεις της ίδιας αλήθειας. Τα αρώματα που συγκινούν σήμερα δεν προσπαθούν να επιβληθούν. Δεν σε ορίζουν· σε συνοδεύουν. Κάποια ανοίγουν με καθαρές, διάφανες νότες και καταλήγουν απρόσμενα ζεστά.

Άλλα, παραμένουν διακριτικά, σαν μια λεπτή χειρονομία. Όλα όμως έχουν χαρακτήρα, βάθος και διάρκεια — όχι απαραίτητα σε ώρες, αλλά σε μνήμη. Ίσως γι’ αυτό το άρωμα παραμένει διαχρονικά το πιο ουσιαστικό δώρο. Γιατί δεν χαρίζεις απλώς κάτι όμορφο. Χαρίζεις μια αίσθηση, μια ανάμνηση που θα επιστρέφει ξανά και ξανά. Και αυτό είναι το πιο προσωπικό αποτύπωμα που μπορείς να αφήσεις.