Πριν από τέσσερις μήνες, ένα μήνυμα από την Grace Wales Bonner εμφανίστηκε στο κινητό της FKA Twigs: «Θέλεις να έρθεις μαζί μου στο Met;» Η πρόσκληση δεν θα μπορούσε να προέρχεται από πιο κατάλληλη οικοδέσποινα: Το Met Gala 2025 γιορτάζει, άλλωστε, τα εγκαίνια της έκθεσης «Superfine: Tailoring Black Style», της έκθεσης του Ινστιτούτου Κοστουμιών που βασίζεται στην έρευνα της Monica L. Miller για τον μαύρο δανδισμό, ένα θέμα στο οποίο λίγοι σύγχρονοι σχεδιαστές είναι τόσο βαθιά αφοσιωμένοι. «Διάβασα το βιβλίο της Monica, Slaves to Fashion, ενώ σπούδαζα», αναφέρει η Bonner, μερικές μέρες πριν από την εκδήλωση. «Και έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε, οπότε είναι μια στιγμή ολοκλήρωσης για να αναγνωριστεί αυτό το έργο. Η έκθεση μοιάζει με έναν εορτασμό όλων όσων είναι σημαντικά για μένα: την κομψότητα, τη φινέτσα, την ιδέα του ενσαρκωμένου ρούχου και τη δύναμή του να μεταμορφώνει».
Η Bonner έκανε το ντεμπούτο της στα σκαλιά του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης, μαζί με τους Jeff Goldblum, Tyler Mitchell, Eric N. Mack, Omar Apollo και, φυσικά, την Twigs, η οποία δεν δίστασε να απαντήσει στο μήνυμα της Bonner με ένα «ναι».
«Έφτιαχνα ρούχα για την Twigs αρκετά νωρίς στην καριέρα μας, οπότε γνωριζόμαστε εδώ και πολύ καιρό», λέει η Bonner. «Είναι τόσο εκφραστική στον τρόπο που μιλάει και το πως φέρνει τον εαυτό της στον κόσμο και βρίσκω την άνεση με την οποία κινείται τόσο εμπνευστική». Ενώ το δίδυμο θα μπορούσε να είχε εμπνευστεί από πληθώρα μαύρων δημιουργών της πόλης – όπως James Baldwin, Langston Hughes, Sun Ra, Haile Selassie – όπου έχουν υπάρξει πηγή έμπνευσης της Bonner στο παρελθόν- ήταν η χορεύτρια των 1920s Josephine Baker που καθόρισε τη φετινή της εμφάνιση: ένα art deco, κοκτέιλ φόρεμα με φτερά από οργάντζα με περίτεχνα τελειώματα από Swarovksi, συνδυασμένο με μεταξωτή εσάρπα από σιφόν και χειροποίητα Manolo Blahnik.
Παρά το ότι έκανε πολλά πράγματα διαφορετικά, η Twigs κράτησε ένα πράγμα ίδιο όσον αφορά την προετοιμασία της για το Met Gala 2025: την περιποίηση της επιδερμίδας της. «Φοράω κρέμα ματιών από τότε που ήμουν 11 χρονών», λέει, «λόγω της μαμάς μου». Στις ώρες πριν από την εκδήλωση, ενταντικοποίησε τη ρουτίνα της, συνεργαζόμενη με τον makeup artist Kabuki, για να δημιουργήσει μια βάση που θα ενυδατώσει το δέρμα της και το πιο σημαντικό, θα διαρκούσε όλη τη νύχτα. «Ο Augustinus Bader μπήκε στη ζωή μου κατά τη διάρκεια μιας μεταμορφωτικής περιόδου πριν από μερικά χρόνια», αποκαλύπτει, σημειώνοντας ότι άρχισε να χρησιμοποιεί προϊόντα που βοηθούν στην ενυδάτωση της επιδερμίδας, μεταξύ άλλων.
Η προετοιμασία της περιελάμβανε τη χρήση της The Rich Eye Cream της ίδιας μάρκας πριν από την εφαρμογή μακιγιάζ. «Η Twigs μοιράστηκε τρεις λέξεις μαζί μου όσον αφορά την ομορφιά της», αποκαλύπτει ο Kabuki: «Υγιές, υπέροχο δέρμα». Με αυτό το μότο στο μυαλό, χρησιμοποίησε γήινες αποχρώσεις για να δημιουργήσει ένα look λίγο punk αλλά που παραμένει καλλιτεχνικό και απλό, συνδυασμένο με μια λαμπερή, ενυδατωμένη βάση.
«Όταν σκέφτεσαι τον δανδισμό, σκέφτεσαι την ραπτική», λέει η Twigs, η οποία εμφανίστηκε με ένα εξαιρετικά κοντό Eton crop για την περίσταση. «Αλλά σκέφτηκα ότι θα ήταν μια ενδιαφέρουσα πρόκληση να ανατρέψουμε την έννοια του κοστουμιού που η Grace κάνει τόσο καλά. Η Josephine, όπως η Eartha Kitt και η Grace Jones, είναι η ενσάρκωση του γυναικείου δανδισμού». Γεννημένη στο διαχωρισμένο Missouri το 1906, η Baker ήταν, μέχρι τη στιγμή που διέφυγε στο Παρίσι στα 20 της, η πιο διάσημη καλλιτέχνιδα καμπαρέ της εποχής της τζαζ: γελοιοποιούσε τα ρατσιστικά στερεότυπα στη σκηνή φορώντας φτερά και banana skirts, ενώ κυκλοφορούσε με ένα κατοικίδιο τσίτα με ένα διαμαντένιο λουρί. «Το τέλειο συστατικό σε κάθε σπουδαία τέχνη είναι ένα στοιχείο «μυρωδιάς»», προσθέτει η Twigs. «Αυτό είχε η Josephine: μια στάση που ταυτόχρονα προσέλκυε αλλά και απομάκρυνε.
Υπάρχει χώρος για δόξα και πρόκληση, και αυτό, νομίζω, είναι ο πυρήνας του δανδισμού: η αυτοπεποίθηση να σταθείς μπροστά στον κόσμο και να προκαλέσεις, να εμπνεύσεις, να μπερδέψεις και να εντυπωσιάσεις μέσα από το στυλ σου. Κανένα διαμάντι δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει την λάμψη που έκρυβε μέσα της η Josephine Baker».
Είναι μια φράση που ίσως αντηχούσε σε μια νεότερη εκδοχή της Twigs, όταν ακόμα βρισκόταν στον κόσμο των διαγωνισμών χορού. «Δώστε μου παγιέτες και ένα μπουκάλι L’Oréal Elnett, και θα είμαι γεμάτη ενθουσιασμό», λέει γελώντας. «Ζήτησα από την ομάδα να αφαιρέσει τυχόν πούλιες από το ύφασμα του φορέματος». Τα άλλα αιτήματά της: ένα ντεκολτέ που απελευθερώνει την κλείδα και μια παλέτα που συνέχιζε τις γήινες αποχρώσεις του Eusexua. «Επειδή ακόμη και οι πιο φανταχτερές εμφανίσεις της Josephine έμοιαζαν «γήινες», προσγειωμένες».
Αλλά δεν είναι κάπως αντιφατικό να νιώθει κανείς γειωμένος στο Met Gala; – το πιο φωτογραφημένο κόκκινο χαλί στον κόσμο -; «Τρομοκρατήθηκα τις πρώτες φορές που πήγα», λέει η Twigs. «Αλλά πια νιώθω στο στοιχείο μου. Φανταστείτε: πολλοί πραγματικά διάσημοι άνθρωποι -που υπόσχομαι ότι είναι απλώς φυσιολογικοί άνθρωποι- να περιφέρονται χωρίς τις ομάδες τους για μια φορά. Είναι σαν εκείνη την τηλεοπτική εκπομπή όπου τα παιδιά του νηπιαγωγείου βιντεοσκοπούνται με κρυφές κάμερες, προσπαθώντας να κοινωνικοποιηθούν – εκτός από το ότι είσαι ανάμεσα στην Donatella Versace και τη Lady Gaga». Και ποιον ανυπομονούσε περισσότερο να δει απόψε; «Αναρωτιέμαι αν θα εμφανιστεί ο John Galliano;» λέει. «Πάντα μου αρέσει να χαιρετάω τον Galliano».
