Ο Olivier Rousteing παραιτήθηκε από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Balmain μετά από 14 χρόνια, όπως ανακοίνωσε σήμερα ο οίκος. Η είδηση αυτή σηματοδοτεί το τέλος μίας εκ των πιο μακροχρόνιων, ανατρεπτικών και δημόσια προβεβλημένων θητείων σχεδιαστή στη σύγχρονη μόδα.
«Είμαι βαθιά περήφανος για όλα όσα έχω καταφέρει και εξαιρετικά ευγνώμων προς την υπέροχη ομάδα μου στον Balmain, την οικογένεια που επέλεξα, σε έναν χώρο που υπήρξε το σπίτι μου τα τελευταία 14 χρόνια. Ευχαριστώ θερμά τον κ. Rachid Mohamed Rachid και τον Matteo Sgarbossa για την ακλόνητη πίστη τους σε μένα και για το ότι μου εμπιστεύθηκαν αυτή την εξαιρετική ευκαιρία. Καθώς κοιτάζω προς το μέλλον και το επόμενο κεφάλαιο της δημιουργικής μου πορείας, θα κρατώ πάντα αυτή την πολύτιμη περίοδο στην καρδιά μου», δήλωσε ο Rousteing.
«Θα ήθελα να εκφράσω την βαθιά μου ευγνωμοσύνη στον Olivier για το ότι έγραψε ένα τόσο σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του οίκου Balmain. Η συμβολή και το πάθος του όλα αυτά τα χρόνια θα αφήσουν ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία της μόδας», πρόσθεσε ο διευθύνων σύμβουλος του οίκου, Matteo Sgarbossa.
Όταν ο Rousteing ανέλαβε τη θέση τον Απρίλιο του 2011, σε ηλικία μόλις 25 ετών, έγινε ο νεότερος σχεδιαστής που ηγήθηκε ενός μεγάλου παριζιάνικου οίκου μετά τον Yves Saint Laurent, ο οποίος είχε διοριστεί στον Dior. Ήταν επίσης ο πρώτος μαύρος σχεδιαστής που ανέλαβε τη δημιουργική ηγεσία ενός γαλλικού οίκου σε όλες του τις κατηγορίες σχεδίασης. Το 2012, το πρώτο του πλήρες έτος στη θέση, ο Balmain κατέγραψε έσοδα ύψους 30,4 εκατομμυρίων ευρώ και κέρδη 3,1 εκατομμυρίων ευρώ – πέρσι, τα έσοδα εκτιμήθηκαν στα 300 εκατομμύρια ευρώ.
Παρά την δεκαπλάσια οικονομική άνοδο του Balmain κατά τη διάρκεια της θητείας του, η νέα ηγεσία του οίκου φαίνεται αποφασισμένη να ακολουθήσει διαφορετικές δημιουργικές κατευθύνσεις προκειμένου να ενισχύσει την περαιτέρω ανάπτυξή του. Το ερώτημα είναι αν θα επιλέξει να τοποθετήσει έναν καταξιωμένο σχεδιαστή στη θέση του Rousteing ή αν, αντιθέτως, θα ακολουθήσει μια πιο ριψοκίνδυνη αλλά εν δυνάμει πιο επικερδή στρατηγική, δίνοντας την πλατφόρμα του σε κάποιο ανερχόμενο ταλέντο, όπως και ο ίδιος ο Rousteing όταν ξεκίνησε.
Τότε, άγνωστος εκτός της βιομηχανίας, εργαζόταν ήδη στο στούντιο του Balmain υπό τον προκάτοχό του, Christophe Decarnin. Ο διορισμός του υποστηρίχθηκε από τον τότε ιδιοκτήτη της Balmain, Alain Hivelin, ο οποίος είχε διασώσει τον οίκο από την σχεδόν χρεοκοπία· όταν ο Decarnin αποχώρησε απροσδόκητα, ο Hivelin πήρε την απόφαση. «Θα είμαι για πάντα ευγνώμων στον Alain Hivelin για το όραμά του, τη στήριξη και τη φιλία του», είχε δηλώσει ο Rousteing μετά τον θάνατό του το 2014.
Από τις πρώτες του κιόλας σεζόν, o Rousteing αυτοπροσδιορίστηκε τόσο ως θεματοφύλακας της κληρονομιάς του Pierre Balmain όσο και ως «αρνητής» του συντηρητισμού που χαρακτήριζε τη μόδα γενικότερα. Παράλληλα με τις εντυπωσιακές, περίτεχνες και συχνά αμφιλεγόμενες συλλογές του, ανέπτυξε αυτό που ονόμασε «Balmain Army»: μια διεθνή κοινότητα βασισμένη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χτισμένη γύρω από τη διαφορετικότητα, την ορατότητα και την άμεση επαφή με το κοινό. «Όταν άρχισα να έχω διαφορετικότητα στο casting και να βάζω hip-hop μουσική, πολλοί άρχισαν να αμφισβητούν τι κάνω. Και τότε ήταν που ήρθε η Rihanna και μου είπε: “Αλλάζεις τους κανόνες αυτού του κόσμου της μόδας”».
Οι φιλίες του με προσωπικότητες όπως η Kim Kardashian, η Gigi Hadid και η Rihanna δημιούργησαν μια περίοδο έντονης επιρροής της ποπ κουλτούρας για τον οίκο Balmain. «Η πρώτη μου συνάντηση με την Kim ήταν απρόσμενη, γεμάτη αγάπη», είπε για τη γνωριμία τους στο Met Gala του 2013. Το πρώτο κομμάτι που σχεδίασε για εκείνη ήταν ένα φόρεμα καλυμμένο με πέρλες. Αυτές οι σχέσεις βοήθησαν ώστε ο Balmain να μεταμορφωθεί από το εκλεκτό, “μόνο για τους μυημένους” παριζιάνικο brand του Decarnin σε ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο σύμβολο σύγχρονης γοητείας. Όταν, το 2015, η H&M πρότεινε ένα collaboration βασισμένο στα πιο επιτυχημένα κομμάτια από τις οκτώ πρώτες σεζόν σχεδίων του Rousteing, πάνω από 500 άτομα κοιμήθηκαν έξω από το κεντρικό κατάστημα της Regent Street στο Λονδίνο, όπου θα κυκλοφορούσε η συλλογή. Στο Παρίσι, η συλλογή εξαντλήθηκε μέσα σε τρεις ώρες!
Από τότε, η πορεία του συνέχισε να είναι ανοδική. Το έργο του αναφερόταν συχνά στον ιδρυτή του οίκου, Pierre Balmain και ο ίδιος αναγνώριζε το θάρρος και την ακρίβεια του σχεδιαστή ως «πηγαίο κώδικα». «Η πρόθεσή μου ήταν να ενισχύσω τη δυναμική του Balmain στην ποπ κουλτούρα», είπε, «αλλά και να τον εδραιώσω ως έναν οίκο με κληρονομιά». Ο θαυμασμός του για τον Karl Lagerfeld ήταν εξίσου έντονος – ο ίδιος ο Lagerfeld, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός του Pierre Balmain, είχε μάλιστα προτείνει κάποτε τον Rousteing ως πιθανό διάδοχό του στη Chanel.
