Ο μύθος θέλει το trench coat ένδυμα των στρατιωτών στα χαρακώματα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου – εξ ου το όνομα (trench στα αγγλικά σημαίνει τάφρος) και η παροιμιώδης αντοχή του. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την εξέλιξη του αδιάβροχου που δημιούργησαν ο Σκωτσέζος χημικός και εφευρέτης Charles Macintosh και ο επίσης εφευρέτης Βρετανός Thomas Hancock (ιδρυτής της βρετανικής βιομηχανίας καουτσούκ), στις αρχές της δεκαετίας του 1820. Εκείνοι που το φορούσαν, δε, κατά τη διάρκεια του μεγάλου πολέμου ήταν κατά κύριο λόγο οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, επιβάλλοντας μέσω αυτού ακόμα και στο χαράκωμα την εκ της θέσεώς τους διάκριση.
Αυτό, λοιπόν, το αδιάβροχο του Macintosh και του Hancock, γνωστό ως «mack», ήταν φτιαγμένο από βαμβάκι επικαλυμμένο με καουτσούκ και προοριζόταν για αυτούς που ασχολούνταν με την ιππασία, το ψάρεμα, τις υπαίθριες δραστηριότητες ή υπηρετούσαν στο στρατό. Καθώς η τεχνολογία εξελισσόταν, η επικάλυψη από καουτσούκ επέτρεπε στο ύφασμα να αναπνέει, απωθώντας παράλληλα πιο αποτελεσματικά το νερό. Το 1853, ένας ράφτης της αριστοκρατίας από το Mayfair, ονόματι John Emary, ανέπτυξε ένα βελτιωμένο αδιάβροχο το οποίο παρήγαγε με την επωνυμία της εταιρείας του, Aquascutum – από τις λατινικές λέξεις aqua-νερό και scutum-ασπίδα.
Ο Thomas Burberry, ένας νεαρός υφασματέμπορος από το Hampshire τον μιμήθηκε το 1856, ιδρύοντας την επωνυμία του. Με την αδιαβροχοποίηση των ινών βαμβακιού και μαλλιού και όχι του τελικού προϊόντος, το ύφασμα «gabardine» που δημιούργησε το 1879 ήταν πιο εξελιγμένο και έγινε δημοφιλές σε εξερευνητές, αεροπόρους και κυρίους που αγαπούσαν την περιπέτεια.
