Eίδαμε:
Ένα φόρεμα που θα μπορούσε να φοράει η ηρωίδα στο αγαπημένο μου μυθιστόρημα. Με αχτένιστα μαλλιά, πιασμένα πρόχειρα με ένα chopstick σε αυτοσχέδιο σινιόν. Σε μία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου. Η Ιουλιέτα σε μια μοντέρνα εκδοχή αναζητώντας τον Ρωμαίο της. Είναι όμορφο να επιλέγεις και να φοράς ένα ρούχο που δημιουργεί εικόνες, σε απελευθερώνει, ξέρεις ότι μπορείς να το αλλάξεις με ένα τζιν μπουφάν ή να αποφύγεις τα κοσμήματα γιατί δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Ούτε καν τακούνια. Το εμπριμέ, μεταξωτό φόρεμα από τον οίκο Saloni που ανακαλύψαμε στο Enny Monaco, έχει ακριβώς αυτή τη δυναμική. Νεορομαντικό, ατίθασο, ανένταχτο. Μπορεί ένα ρούχο να γεννήσει συναισθήματα; Αυτό θα το καταλάβουμε στον πρώτο χορό στο σκοτάδι. Και μετά στο φως.
