Ένα ρούχο που μοιάζει να ξεφεύγει από συλλογές, τάσεις, εποχές. Κι ας εντάσσεται στην GucciCruise συλλογή για το 2023 με την ευφάνταστη και τόσο ελληνική ονομασία «Cosmogonie». Προσωπικά δεν ξέρω αν αγαπώ τόσο το κόκκινο όταν είναι εμμονικό, μόνο του, έντονο, -ειδικά μέρες που είναι-, αλλά το συγκεκριμένο φόρεμα με τις λευκές ρίγες και τον κόκκινο καμβά, μοιάζει έτοιμο να ζήσει μεγάλες (και μικρές) στιγμές. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε πως νιώσαμε όταν το πρωτοείδαμε να παρουσιάζεται στο ιστορικό Castel del Monte στην Ιταλία. Ένα κοτόν και μάλλινο ζακάρ φουστάνι που ανατρέπει όσα ξέρουμε για το κλασικό πλεκτό φόρεμα, με κίνηση, έξυπνο πατρόν, ένα αποκαλυπτικό άνοιγμα τόσο όσο. Γιατί αυτό έχει ενδιαφέρον πάντοτε στο παιχνίδι της μόδας. Να ξέρεις πότε πρέπει να μιλάς, πότε να σωπαίνεις, πότε να φωνάζεις. Και πότε μόνο να χορεύεις.
Πως ένας αγαπημένος οίκος, που ανανεώνει διαρκώς και εξελίσσει τις σειρές των αξεσουάρ του, ο οίκος Chloé, μαθαίνει κι αυτός με την σειρά του ελληνικά. Και θέλει να διδάξει την ελληνική γλώσσα και στον υπόλοιπο κόσμο. Τι θα λέγατε λοιπόν να μάθουμε περισσότερα για την Πηνελόπη, το μοντέλο Penelope, μία τσάντα που κυκλοφορεί ήδη ανάμεσα μας, σε τρία διαφορετικά στιλ. Για να την κρεμάμε στον ώμο, να την διπλώνουμε και να την κρατάμε σαν …φάκελο. Προσωπικά μου αρέσει η ιδέα ότι κρατάω ένα αξεσουάρ μαλακό, διαχρονικό, μπορώ να το πάρω αγκαλιά, να κρύψω μυστικά, να το βαφτίσω «Πηνελόπη» και να πρέπει μόνο να επιλέξω απόχρωση. Η απόχρωση της σοκολάτας ή της βανίλιας (όπως το μαλακό παγωτό στο χωνάκι) είναι η ιδανική για εμάς που αγαπάμε περισσότερο την άνοιξη και το καλοκαίρι και αντιστεκόμαστε στο μαύρο και στη μελαγχολία. Όπως η Πηνελόπη.
Ένα κόσμημα που κρύβει συμβολισμούς, χωρίς να τους επιβάλλει, διεκδικεί το βλέμμα και την προσοχή μας, δίχως να απαιτεί κάτι παραπάνω. Και κάπως έτσι γεννήθηκαν οι κόμποι της αγάπης από τον οίκο Lalaounis, δαχτυλίδια που ενώνονται, αποδομούν το βιομηχανικό ντιζάιν, γίνονται ένα δώρο πάθους για τον Φεβρουάριο, τον μήνα του Αγίου Βαλεντίνου, όπως και τον Μάρτιο και τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου. Τι συμβολίζει για μένα ο κόμπος; Aγάπη, αγκαλιά, δέσιμο, ενσυναίσθηση, νερό, φωτιά και γη, αρχή χωρίς τέλος, χρυσή αναγέννηση… Κάτι που δεν χωρίζεται, δεν σπάει, φέρνει ευτυχία, τύχη, μιμείται την αληθινή ζωή. Γιατί ένας κόμπος δεν μπορεί ποτέ να είναι τέλειος. Όσο πιο αυθόρμητος, αυτοσχέδιος, ακατέργαστος, τόσο μεγαλύτερη διάρκεια θα έχει στον χρόνο. Ένα χρυσό δαχτυλίδι με κόμπο λοιπόν, από τον οίκο Lalaounis, διπλό, ναυτικό, δισδιάστατο, πληθωρικό και μινιμαλιστικό μαζί, ανάλογα με τη διάθεση, την «ανάγνωση» και τον ρυθμό. Κι αν φορέσω δύο δαχτυλίδια με κόμπους μαζί; Θα θυμηθώ τότε που ήμουνα προσκοπάκι, «πουλάκι», στον Δήμο Φιλοθέης, και έκανα έναν κόμπο στο σχοινί κάθε φορά που έκανα μία καλή πράξη…
Μια διαφορετική κοσμηματοθήκη, αυτή τη φορά από μάρμαρο, στο χρώμα του λιλά, ένα γλυπτό έργο τέχνης από την Completedworks. Δεν είναι υπέροχη ιδέα να μπορείς να φυλάς όλα σου τα αγαπημένα κοσμήματα σε ένα μέρος για να μπορείς να διαλέξεις ποιο θέλεις να φορέσεις με μία μόνο κίνηση; Η συγκεκριμένη κοσμηματοθήκη ανήκει στη συλλογή «Fold», όπως «διπλώνω» και δίνει τη ψευδαίσθηση ότι το μάρμαρο μιμείται το ύφασμα που έχει μόλις διπλωθεί για να δημιουργήσει μικρές και μεγαλύτερες πτυχώσεις. Προσπαθώ ήδη να σκηνοθετήσω το περιεχόμενο. Και να το αποστηθίσω. Ένα αντικείμενο που θέλεις να το βλέπεις κλειστό, ανοιχτό, σαν το μουσικό κουτί που κουρδίζαμε για να δούμε την μπαλαρίνα στις πουέντ της. Με τη διαφορά ότι τώρα θα την φανταστούμε… Έβγαλε φτερά, έγινε κύκνος και δίνει πλέον κανονική παράσταση.
