ο-λευτέρης-πετρούνιας-είναι-έτοιμος-γ-325664
©Richard Phibbs

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες Παρίσι 2024 θα είναι ένας ακόμα σταθμός στη μακρά, γεμάτη διακρίσεις και δάφνες πορεία του γυμναστή και πρωταθλητή στους κρίκους Λευτέρη Πετρούνια. Εκεί θα διεκδικήσει το τρίτο του Ολυμπιακό μετάλλιο. Έχει προηγηθεί ένα χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, το 2016, και ένα χάλκινο σε αυτούς του Τόκιο, το 2021. Ο Λευτέρης ξεκίνησε την ενόργανη γυμναστική σε ηλικία 5 ετών στον Πανιώνιο, στα 15 του τα παράτησε για να ζήσει σαν κανονικός έφηβος και το 2008 επέστρεψε στο άθλημα, για να διανύσει μια διαδρομή που καταγράφεται στην ιστορία και μας γεμίζει περηφάνια. Η πορεία του δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα και ο ίδιος έχει μιλήσει αρκετές φορές για τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος που κάνει πρωταθλητισμό στη χώρα μας, αλλά και για τη διαρκή μάχη με το σώμα και τους αναπόφευκτους τραυματισμούς του. Δεν είναι πάντως τύπος που το βάζει κάτω. Σήμερα, στα 33 του, και πριν καν τελεστούν οι Αγώνες στο Παρίσι, έχει δηλώσει ότι προσβλέπει και στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες, το 2028. Αυτός είναι ο Λεύτερης Πετρούνιας, που δεν μασάει τα λόγια του, διαθέτει χαρισματικό λόγο εκτός από ελαστικούς μυς, είναι πρόθυμος να εμπνεύσει και να μοιραστεί με ειλικρίνεια τα βιώματά του και, σίγουρα, μια κουβέντα μαζί του είναι πάντα ενδιαφέρουσα.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την ενόργανη γυμναστική;

Μικρός ήμουν πολύ ζωηρός. Προκειμένου να εκτονώνω την ενέργειά μου εποικοδομητικά, στα πέντε μου οι γονείς με πήγαν στο γυμναστήριο και με το που μπήκα μέσα, κατάλαβα ότι αυτό το μέρος ήταν για μένα.

Πώς θυμάσαι τη σχέση σου με την ενόργανη απ’ όταν ήσουν παιδί; Τι σου προσέφερε;

Στα παιδικά μου χρόνια η ενόργανη ήταν η χαρά και η διασκέδασή μου. Ανυπομονούσα να πάω στο γυμναστήριο, να βγάλω όλη μου την ενέργεια και να μάθω. Μεγαλώνοντας, όταν οι φίλοι μου ξεκίνησαν να βγαίνουν και να διασκεδάζουν με άλλους τρόπους, άρχισα να δυσκολεύομαι γιατί, προκειμένου να είμαι συνεπής με την ενόργανη, έχανα πολλά άλλα.

Σταμάτησες στα 15 σου και ξανάρχισες με αφοσίωση τρία χρόνια αργότερα. Τι σήμαινε αυτό το διάλειμμα για σένα και γιατί αποφάσισες να επιστρέψεις;

Όπως είπα, σταμάτησα την ενόργανη επειδή είχα αρχίσει να κουράζομαι που δεν μπορούσα να έχω άλλες δραστηριότητες όπως οι φίλοι μου, ενώ παράλληλα ένιωθα ότι δεν είχα και την ολοκληρωτική στήριξη του προπονητή μου και ότι δεν άξιζε να συνεχίσω. Ωστόσο, αφού ξέδωσα κάποια χρόνια και ηρέμησα, κατάλαβα πόσο μου έλειπε η ενόργανη και ότι αυτό ήταν που ήθελα να κάνω στη ζωή μου, αυτό αγαπούσα. Έτσι, παρά τις αντιξοότητες, γιατί είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψεις μετά από παρατεταμένη αποχή, αποφάσισα να γυρίσω και να αφοσιωθώ πλήρως στην ενόργανη και στους κρίκους.

Πρώτος στην ενόργανη, δημοφιλής στο σχολείο, καλός μαθητής… Ποιο ήταν το «καύσιμό» σου ώστε να διαπρέπεις σε όλους τους τομείς ως παιδί;

Νομίζω ότι πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε ο τρόπος με τον οποίο με μεγάλωσαν οι γονείς μου. Πραγματικά ένιωθα ότι είναι δίπλα μου στα πάντα και ότι είχα τη στήριξή τους σε ό,τι αποφάσιζα. Αυτό μου έδινε δύναμη και πείσμα ώστε να δίνω συνέχεια τον καλύτερό μου εαυτό.

Ο Λευτέρης Πετρούνιας είναι έτοιμος για το τρίτο του Ολυμπιακό μετάλλιο-1
©Richard Phibbs

Πώς έχεις βιώσει τη δόξα του Ολυμπιονίκη;

Και μόνο να λαμβάνεις μέρος σε αυτή τη σπουδαία αθλητική διοργάνωση, σου γεννά ασύγκριτα συναισθήματα. Είναι τιμή μου που έχω εκπροσωπήσει δύο φορές τη χώρα μου και τώρα στο Παρίσι θα την εκπροσωπήσω και τρίτη. Δεν μπορώ να περιγράψω ακριβώς το πώς νιώθω, απλώς θα πω ότι είναι κάτι μοναδικό.

Απολαμβάνεις τη δημοφιλία σου;

Αυτό που απολαμβάνω είναι η αγάπη του κόσμου και η αναγνώριση της προσπάθειάς μου. Πραγματικά, δίνω τα πάντα για να μπορέσω να διατηρήσω το επίπεδό μου υψηλό και να ακούμε μαζί τον εθνικό μας ύμνο σε όσους περισσότερους αγώνες γίνεται.

Τι σημαίνει πρακτικά να κάνεις πρωταθλητισμό; Ποιο είναι το κίνητρο που σε ωθεί;

Ο πρωταθλητισμός είναι στάση ζωής. Πρέπει να είσαι εκατό τοις εκατό προσηλωμένος και σωματικά και ψυχικά. Η καθημερινότητά μου περιστρέφεται γύρω από την προπόνηση και την προετοιμασία μου. Το πώς θα κοιμηθώ, τι θα φάω, πώς θα προσέξω το σώμα μου, πώς θα ξεκουράσω το μυαλό μου, πώς θα διαχειρίζομαι το άγχος μου, όλα γίνονται βάσει των απαιτήσεων του πρωταθλητισμού. Δύο είναι τα βασικά κίνητρα που έχω και συνεχίζω: Το πρώτο, η αγάπη και η στήριξη που παίρνω από την οικογένειά μου και από όλο τον κόσμο – θέλω να συνεχίσω να τους προσφέρω χαρά. Το άλλο είναι ο εγωισμός μου κατά μία έννοια, καθώς θέλω να συνεχίσω να είμαι στο κορυφαίο επίπεδο.

Μίλησέ μου για την περίοδο που διανύεις τώρα, της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πώς είναι το πρόγραμμα και η ψυχολογία σου;

Το πρόγραμμά μου είναι αρκετά δύσκολο, αφού σχεδόν καθημερινά έχω διπλές προπονήσεις, μία το πρωί και μία το απόγευμα. Μαζί με φυσιοθεραπείες, γιατρούς κ.τ.λ., μένει ελάχιστος χρόνος, τον οποίο αφιερώνω στην οικογένειά μου. Από τις στιγμές μου μαζί τους αντλώ ενέργεια για την επόμενη δύσκολη μέρα. Η ψυχολογία μου είναι σε πολύ καλό επίπεδο, έχοντας την πεποίθηση ότι έχω κάνει μια πολύ καλή προετοιμασία. Όλα προς το παρόν πάνε βάσει πλάνου και νομίζω ότι στο Παρίσι θα είμαι εκατό τοις εκατό έτοιμος από όλες τις απόψεις.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου;

Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής, αυτή τη στιγμή το μόνο που έχω ως στόχο είναι το χρυσό μετάλλιο στο Παρίσι!

Απ’ όλες τις θυσίες που κάνεις –εσύ και ο κάθε αθλητής του επιπέδου σου–, ποια σου στοιχίζει περισσότερο;

Σε αυτή τη φάση της ζωής μου θα έλεγα ότι αυτό που μου στοιχίζει περισσότερο είναι το πόσο περιορισμένο χρόνο έχω με την οικογένειά μου.

Και ποια είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή σου;

Η προσωπική ικανοποίηση για όσα έχω καταφέρει με την προσπάθειά μου και η αγάπη που εισπράττω από τον κόσμο.

Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας μία στιγμή στην πορεία σου που να ξεχωρίζεις με θετικό πρόσημο και μία με αρνητικό; Μια έντονα καλή και αντίστοιχα κακή ανάμνηση;

Υπάρχουν πολλές καλές και κακές αναμνήσεις. Ως καλή ξεχωρίζω το πρώτο μου Ολυμπιακό μετάλλιο στο Ρίο, που ήταν και χρυσό. Τότε, ακούγοντας τον εθνικό μας ύμνο στη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση του κόσμου, είχα νιώσει πρωτόγνωρα συναισθήματα. Η χειρότερη ανάμνησή μου ήταν μετά το σοβαρό χειρουργείο στον ώμο μου, όταν ένιωσα ότι ίσως και να μην τα κατάφερνα ποτέ να επανέλθω. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για μένα και για όσους ήταν δίπλα μου.

Κατά καιρούς έχεις αναπτύξει δημόσιο λόγο, αναφερόμενος στη στήριξη που χρειάζονται οι αθλητές από την πολιτεία. Πώς είναι η κατάσταση σήμερα; Και αν ζητούσες ένα πράγμα από τους κυβερνώντες, τι θα ήταν αυτό;

Μπορώ να πω ότι γίνονται κάποιες προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης, αλλά εννοείται ότι ακόμα έχουμε δρόμο για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε ένα καλό επίπεδο στήριξης. Αυτό που θα ζητούσα είναι καλύτερη οργάνωση και μεγαλύτερη συνέπεια.

Είσαι Ολυμπιονίκης με εξωστρέφεια, ικανότητα στον λόγο και μου δίνεις την αίσθηση ενός αεικίνητου ανθρώπου. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σου μετά τον πρωταθλητισμό;

Σίγουρα θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τα γυμναστήρια που έχουμε με τη σύζυγό μου, Βασιλική Μιλλούση. Είναι ένα project που αγαπάμε πολύ και πιστεύουμε ότι πραγματικά μπορεί να φέρει τα παιδιά, αλλά και τους ενήλικες, πιο κοντά στην ενόργανη. Από εκεί και πέρα κάνω διάφορες σκέψεις, αλλά μέχρι να σταματήσω έχουμε ακόμα καιρό.

Αλήθεια, το ότι ο πρωταθλητισμός έχει ημερομηνία λήξης σε περιορίζει; Σε τρομάζει που το σώμα σου θέτει χρονικούς περιορισμούς;

Δεν με τρομάζει, αν και με στενοχωρεί έως έναν βαθμό. Σκέφτομαι ότι, ναι μεν μπορώ να συνεχίσω και μετά τον πρωταθλητισμό να ασχολούμαι με την ενόργανη, που την αγαπάω τόσο, αλλά θα μου λείψει πάρα πολύ η αγωνιστική δράση.

Το ότι έχεις παντρευτεί μια επίσης αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής είναι ανακουφιστικό; Υποθέτω ότι μιλάτε την ίδια γλώσσα.

Είμαι πολύ τυχερός που έχω δίπλα μου τη Βασιλική. Πέρα από το ότι είναι απίστευτος άνθρωπος, καταλαβαίνει ακριβώς πού βρίσκομαι σε αυτή τη φάση της ζωής μας και με έχει στηρίξει σε τεράστιο βαθμό. Η προσωπική κατάσταση είναι γενικά σημαντικός παράγοντας και, μιλώντας για μένα, έχει συμβάλει πολύ στην επιτυχία μου. Αν ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου δεν σε στηρίζει και δεν κατανοεί τις απαιτήσεις αυτού που κάνεις, τότε το άγχος που σου δημιουργείται δεν θα σε αφήσει να βγάλεις τον καλύτερό σου εαυτό.

Άραγε, οι δύο κόρες σας έχουν καμία πιθανότητα να μην ασχοληθούν με την ενόργανη;

Τώρα που έχουν ξεκινήσει και οι δύο να έρχονται στο γυμναστήριο, βλέπουμε ότι αγαπούν τον χώρο και το διασκεδάζουν πολύ. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η γυμναστική θα υπάρχει στη ζωή τους.

Τι ευχή θα ήθελες να σου κάνω για τους επικείμενους Ολυμπιακούς;

Να έχουμε την υγεία μας και όλα θα πάνε όπως πρέπει!

MHT