Η ταχεία άνοδος της Dua Lipa στα σκαλιά της δόξας ήταν απροσδόκητη, σχεδόν διακριτική. Σίγουρα κανείς, ούτε καν η ίδια, δεν θα μπορούσε να προβλέψει έναν τέτοιο θρίαμβο, ήσυχο και δυναμικό, από την εποχή του “New Love” με το οποίο συστήθηκε στη μουσική βιομηχανία το 2015.Στις αρχές του 2018 έγινε η καλλιτέχνης με τα περισσότερα streams στο Spotify. Το εθιστικό “New Rules” συγκέντρωσε πάνω από ένα δισεκατομμύριο μεμονωμένες ακροάσεις, ενώ το video clip για το single “IDGAF” έχει συγκεντρώσει μισό δισεκατομμύριο προβολές στο YouTube.Το 2018 κέρδισε 2 Brit Awards (ένα ακόμα ακολούθησε αυτή τη χρονιά), ενώ την προσωπική συλλογή βραβείων της κοσμούν και 2 Grammys. Καθόλου άσχημα για ένα κορίτσι από το Βόρειο Λονδίνο, με γονείς μετανάστες από το Κοσσυφοπέδιο, που το 1992 αναζήτησαν στην Αγγλία ένα καλύτερο μέλλον.
Η επιτυχία της δεν μεταφράζεται μόνο σε βραβεία. Το άλμπουμ που φέρει για τίτλο το όνομά της είναι μια μουσική όαση, ένα αυθεντικό διαμάντι που γαληνεύει τ’ αυτιά των ακροατών. Από μπαλάντες βουτηγμένες στο συναίσθημα μέχρι κομμάτια που θυμίζουν μάθημα προσωπικής ενδυνάμωσης και αυτοπεποίθησης, ο δίσκος έχει χαρακτηριστεί από τους κριτικούς «το πιο ιδανικό ντεμπούτο» και η ίδια ως η πιο «αυθεντική pop φιγούρα της εποχής της».
Είναι ένα ήσυχο πρωινό στο L. A. και η Dua ετοιμάζεται για τη φωτογράφισή της στη Vogue. Από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής δείχνει μια έντονη διάθεση για αυτοσαρκασμό όταν η συζήτηση έρχεται στην μεγάλη επιτυχία της, λέγοντας πως τα περισσότερα κομμάτια τα έγραψε κατά τη διάρκεια της εφηβείας της. «Στην πρώτη μου ηχογράφηση το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κλαίω», λέει γελώντας. «Μου ήταν πιο εύκολο να γράφω για δυσάρεστες καταστάσεις, γιατί αυτές ήταν κολλημένες στο μυαλό μου για πολύ καιρό».Τον Αύγουστο που μας πέρασε έκλεισε τα 24. Έδωσε μια υπόσχεση στον εαυτό της ότι το δεύτερο άλμπουμ της θα είναι περισσότερο conceptual και ώριμο, όπως επίσης πολύ πιο διασκεδαστικό και χορευτικό. H Dua ήταν ανέκαθεν φιλόδοξη. Μετά από την μετακόμιση από το Λονδίνο στην πατρίδα των γονιών της, το Κόσοβο, σε ηλικία 12 ετών, έπεισε τον -πρώην ροκ τραγουδιστή- πατέρα της και την -υπάλληλο σε τουριστικές επιχειρήσεις- μητέρα της να της επιτρέψουν να γυρίσει μόνη της πίσω στη βρετανική πρωτεύουσα – ήταν μόλις 15 ετών.Έμεινε στο σπίτι μιας παιδικής της φίλης και ξεκίνησε σπουδές στο Sylvia Young Theatre School, αρχίζοντας παράλληλα να εργάζεται σαν μοντέλο για να βγάζει το χαρτζιλίκι της. Στον ελεύθερο χρόνο της δεν παρέλειπε να ανεβάζει στο YouTube covers τραγουδιών του Jamie xx και της Mila J. Τέσσερα χρόνια μετά άγγιξε τη διασημότητα, όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και στην Αμερική, πράγμα ασυνήθιστο για νέο Βρετανό καλλιτέχνη.Έκτοτε, χρησιμοποιεί τη δημοτικότητά της για μια θετική αλλαγή. Είτε ιδρύοντας την εκπαιδευτική ακαδημία Sunny Hill στην πρωτεύουσα της πατρίδας της, Πρίστινα, είτε μιλώντας ανοιχτά για τις ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων στη μουσική βιομηχανία. Αναμφίβολα, η Dua είναι μια pop star με σκοπό. Μια νέα γυναίκα, αποφασισμένη να προκαλέσει δημόσιες συζητήσεις για τα φλέγοντα θέματα του πλανήτη και να εμψυχώσει τους νεαρούς φαν της. H Vogue είχε μαζί της μια εξομολογητική κουβέντα για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της.
Είμαστε λίγες εβδομάδες πριν κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ σας. Πώς αισθάνεστε;
«Aυτή την περίοδο βρίσκομαι στο L. A. ολοκληρώνοντας κάποια τραγούδια και είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη, αλλά και αγχωμένη (γέλια). Με τον πρώτο δίσκο δεν είχα τόσο μεγάλες προσδοκίες, αλλά τώρα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πίεση. Όλοι μιλούν για το πόσο δύσκολο είναι να κάνεις δεύτερο δίσκο, αλλά από την άποψη της σύνθεσης ήταν πολύ πιο εύκολο. Αισθάνομαι ότι πραγματικά γνωρίζω τον εαυτό μου καλύτερα τώρα. Ξέρω για τι θέλω να γράψω, ξέρω πώς να εκφράσω τα συναισθήματά μου, πώς να μιλήσω για πράγματα και να επιτρέψω στον εαυτό μου να είμαι ευάλωτη».Το ντεμπούτο σας ήταν γεμάτο pop. Πώς φαντάζεστε την Dua Lipa τέσσερα χρόνια αργότερα;«Ήταν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Αυτό που αγαπώ περισσότερο σε αυτόν το δίσκο είναι ότι είναι pop, αλλά παράλληλα ποικιλόμορφος. Έχω πειραματιστεί με διαφορετικούς ήχους. Ο νέος μου δίσκος παραμένει pop και πολύ διασκεδαστικός, αλλά είναι σίγουρα πιο conceptual. Είχα σκεφτεί τον τίτλο του και ακολούθησαν τα υπόλοιπα. Ακούγοντας τον κανείς αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε μάθημα χορού (γελάει). Δεν προσπαθώ να πάρω τον εαυτό μου πολύ σοβαρά, αλλά αισθάνομαι πως αυτός ο δίσκος είναι πιο ‘ώριμος’. Είμαι ενθουσιασμένη και έτοιμη! Μετράμε αντίστροφα».Έχετε αναφέρει ότι ο Prince επηρέασε σημαντικά τον νέο σας δίσκο.«Δημιουργούνται, σίγουρα, ενδιαφέροντα και νοσταλγικά συναισθήματα. Κατέληξα ακούγοντας τον Prince, τους Outkast, τους παλιούς δίσκους της Gwen Stefani και τους No Doubt. Μπορεί να φαίνεται σαν μια τρελή μίξη διαφορετικών στυλ, αλλά αυτό ακριβώς μου αρέσει να κάνω. Είναι πολύ ‘εγώ’».Διάβαζα κάποιες παλιές κριτικές για το πρώτο σας άλμπουμ που η Guardian του έδινε τρία αστέρια. Έμεινα έκπληκτη, γιατί νομίζω ότι είναι ξεκάθαρα ένα πολύ δυνατό και γνήσιο pop άλμπουμ. Εσείς, διαβάζετε τις κριτικές;«Το κάνω μερικές φορές, ειδικά όταν πρόκειται για live show, γιατί διαθέτω πολύ χρόνο και προσπάθεια σε κάθε κομμάτι της δουλειάς μου. Μερικές φορές διαβάζω ορισμένες κριτικές και γελάω, επειδή υπάρχει τόσο μεγάλη ανισότητα μεταξύ των φύλων. Υπάρχουν εκπομπές στις οποίες έχω πάει -δεν πρόκειται να αναφέρω ονόματα- όπου άνδρες σηκώνονται, λένε τα τραγούδια τους και δεν κάνουν πολλά, αλλά παίρνουν πέντε αστέρια! Ως γυναίκες, κρινόμαστε διαρκώς και μάλιστα σε τόσες πολλές πτυχές ενός ζωντανού show. Αισθάνομαι ότι αν κάποιος άνδρας είχε να κάνει όσα κάνω εγώ επί σκηνής, οι κριτικές θα ήταν εξαιρετικές. Ως γυναίκες πρέπει να δουλεύουμε πιο σκληρά, και αυτό δεν είναι κάτι που αποφεύγω. Είμαι πάντα έτοιμη να αποδείξω στους άλλους ότι κάνουν λάθος».Με ποιο άλλο τρόπο έχετε αντιμετωπίσει την ανισότητα των δύο φύλων ως μουσικός;«Υπάρχουν τόσες πολλές νέες καλλιτέχνιδες που είναι απίθανες και τόση καλή μουσική που προέρχεται από ισχυρές, καταπληκτικές γυναίκες, τις οποίες είναι δύσκολο να αγνοήσουμε. Είναι υπέροχο να βλέπεις περισσότερες να διακρίνονται και να κερδίζουν βραβεία. Οι άνθρωποι αρχίζουν σιγά σιγά να ξυπνούν, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές ανισότητες στον κόσμο. Μερικές φορές νιώθω, επειδή έχω μεγαλώσει στο Λονδίνο, ότι ζω μέσα σε μια μικρή φούσκα. Όταν ήρθα στην Αμερική και ταξίδεψα σε άλλα μέρη του κόσμου, είδα τόσα πολλά. Λυπάμαι που αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτά είναι τα πράγματα για τα οποία αγωνίζομαι και για τα οποία μιλάω συνεχώς. Ακόμη και όταν φτάνω να κατανοώ το φαινόμενο της ανισότητας, εξακολουθεί να με σοκάρει».Η διαμαρτυρία κυλάει στο αίμα της οικογένειάς σας. Παππούς σας ήταν ο Seit Lipa, επικεφαλής του Kosovo Institute of History, ο οποίος αγωνίστηκε για να ακουστούν οι ιστορίες των ανθρώπων.«Ναι, προέρχομαι από μια οικογένεια μεταναστών που πάντα μου τόνιζε να θυμάμαι τις ρίζες μου και να είμαι περήφανη για αυτές. Με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, είναι πολύ φυσικό για μένα να μιλήσω για τις αδικίες. Είμαι πολύ ειλικρινής για τα πράγματα που θεωρώ σημαντικά».Εσείς και η οικογένειά σας επενδύετε πραγματικά στη Δημοκρατία του Κoσόβου με το Sunny Hill Festival & Academy, το οποίο υποστηρίζει νέα ταλέντα…«Στόχος ήταν να ιδρύσουμε μια Ακαδημία στη Δημοκρατία του Κoσόβου, μετά το φετινό φεστιβάλ. Θέλαμε να κατασκευάσουμε ένα στούντιο για πρόβες και ένα στούντιο ηχογράφησης για demos και podcasts, ένα δημιουργικό περιβάλλον που να είναι ασφαλές για τα παιδιά που βρίσκονται τους δρόμους. Πρόκειται για μια δωρεάν εμπειρία. Χρειάστηκαν λίγα χρόνια, καθώς έπρεπε να μιλήσουμε με τον δήμαρχο της Πρίστινα, ώστε να μας δώσουν τον χώρο. Πέρυσι προσφέραμε τα χρήματα που βγάλαμε από το φεστιβάλ σε ΜΚΟ που ήταν πολύ κοντά στην καρδιά μας, σε πολλά νέα ανεξάρτητα μουσικά φεστιβάλ, στη φιλαρμονική χορωδία του Κoσόβου και στο Down Syndrome Kosovo. Φέτος καταφέραμε να φτιάξουμε τον χώρο, που θα ανοίξει κανονικά το 2020. Η Μουσική Ακαδημία Quincy Jones στο Λος Άντζελες ήταν γενναιόδωρη και μας έδωσε τρεις μουσικές υποτροφίες, για τρία παιδιά από το Sunny Hill, για σύνθεση μουσικής, συγγραφή στίχων και παραγωγή τραγουδιών, ενέργεια που ελπίζουμε ότι θα μπορούμε να κάνουμε κάθε χρόνο. Υπάρχουν τόσα πολλά ταλέντα στη Δημοκρατία του Κoσόβου και πραγματικά θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά αυτά θα έχουν τις ευκαιρίες».Η Miley Cyrus ξεκίνησε το φεστιβάλ. What does she smell like?
(Αναφορά στο δίσκο της Cyrus, “Smells Like Teen Spirit”)«Μυρίζει σαν σέξι, αστραφτερή ροκ σταρ, όποια κι αν είναι αυτή η μυρωδιά».Ποια νέα ονόματα στη μουσική σας ενθουσιάζουν;«Μου αρέσει η Rosalía, η Lizzo, η Billie Eilish, αυτό το παιδί που ονομάζεται Barny Fletcher νομίζω ότι είναι εκπληκτικό, ο Tierra Whack, ο Loyle Carner, ο νέος δίσκος του J Cole “Revenge of The Dreamers III” – είναι εκπληκτικός, έχω εμμονή με αυτόν. Οι Brockhampton έχουν βγάλει μερικά φρέσκα τραγούδια. Η Megan Thee Stallion είναι τόσο καλή! Και ο νέος ήχος των Bon Iver είναι πραγματικά φρέσκος, όπως και η νέα μουσική του Jai Paul. Όπως μπορείτε να δείτε, οι επιλογές μου είναι ένα μίγμα. Λατρεύω τη μουσική και εμπνέομαι από διαφορετικούς ήχους και από όλα όσα συμβαίνουν. Ο DaBaby είναι ένας νέος ράπερ που δεν γνώριζα πραγματικά, τον οποίο μόλις άκουσα και μου αρέσει πολύ. Το νέο άλμπουμ του Skepta είναι εκπληκτικό. Και το άλμπουμ του Dave…».
Έχετε συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα, από τις Blackpink και τον Wizkid μέχρι τον Diplo. Ποια συνεργασία ήταν η αγαπημένη σας, από ποιόν έχετε διδαχθεί τα περισσότερα;
«Είναι δύσκολο καθώς με όσους έχω δουλέψει στο τέλος έχουμε γίνει πολύ καλοί φίλοι…»
Ακόμα και με τον Sean Paul;
«Καμιά φορά μου στέλνει μηνύματα (γελάει)… Είναι εξαιρετικός. Για μένα είναι τρελό, γιατί με θυμάμαι να ακούω το Baby Boy και τώρα είμαστε… φίλοι! Μου αρέσει να δουλεύω με τον Calvin (Harris), κάνουμε παρέα. Πηγαίνω στο studio και του βάζω ό,τι καινούριο έχω, γιατί θέλω τη γνώμη του. Αυτή τη στιγμή υπάρχει κάτι μαγικό στη μουσική βιομηχανία, καθώς ο ένας καλλιτέχνης στηρίζει τον άλλον. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος ανταγωνισμός, γιατί ο καθένας είναι μοναδικός και χαράζει τη δική του πορεία. Υπάρχει μια θετική ενέργεια».
Βρίσκεστε στο ίδιο επίπεδο με τις πιο διάσημες γυναίκες καλλιτέχνιδες στο κόσμο…«Είναι τρομακτικό!»
Συνολικά τα τραγούδια σας έχουν κάνει stream πάνω από 5 δισεκατομμύρια φορές. Πώς βλέπετε την επιτυχία σας με βάση αυτό;
«Είμαι ευγνώμων που ο κόσμος θέλει να ακούει τα τραγούδια μου σε parties ή την ώρα που ετοιμάζονται να βγούνε. Τα νούμερα είναι τρελά και καθώς ήμουν στη διαδικασία που έγραφα, δεν το είχα σκεφτεί, αλλά είναι καταπληκτικό. Με ωθεί να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά. Θέλω να επιστρέψω και να κάνω τον κόσμο περήφανο. Το τελευταίο show ήταν το Δεκέμβριο, άρα έχουν περάσει οκτώ-εννέα μήνες που απλά έγραφα μέσα στη μικρή μου άβυσσο, στη σπηλιά μου».
Αυτό σας δημιουργεί επιπλέον άγχος όταν δουλεύετε ένα νέο album;
«Φυσικά, όμως την ίδια στιγμή αυτό μπορώ να κάνω. Όταν γράφω μουσική την ακούω συνέχεια, και όταν γυρίζουμε video τα βλέπω ξανά και ξανά. Αλλά τη στιγμή που βγαίνει, ανήκει σε κάποιον άλλο. Έτσι το βλέπω. Θέλω ο κόσμος να ακούει τα τραγούδια μου και να βγάζουν νόημα για εκείνους. Η μουσική πρέπει να έχει από μόνη της ζωή. Είμαι επιφυλακτική στο να εξηγήσω τι σημαίνει ένα τραγούδι για εμένα γιατί δεν θέλω να επηρεάσω αυτόν που το ακούει».
Ποιο είναι το τραγούδι χωρισμού σας;
«Το Retrograde του James Blake. Είναι από αυτά τα τραγούδια που ταιριάζουν σε κάθε στιγμή, πολύ ιδιαίτερο. Καμιά φορά που νιώθεις ότι ο Ερμής είναι ανάδρομος – ακόμα και όταν δεν είναι και δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται (γελάει)- είναι το κατάλληλο τραγούδι για να συνοδεύσει τα πάντα».
Οι γονείς σας φαίνονται πολύ ερωτευμένοι. Σαν νέα κοπέλα, σε μια εποχή με dating apps και μηνύματα, πιστεύετε ότι μπορεί η δική σας γενιά να βιώσει τον έρωτα όπως εκείνοι;
«Έτσι πιστεύω. Οι γονείς μου έχουν δημιουργήσει μη ρεαλιστικές προσδοκίες σε ό,τι αφορά τον έρωτα (γελάει). Είναι πολύ δεμένοι και ο τρόπος με το οποίο εγώ και τα αδέρφια βλέπουμε αυτό τον δεσμό μας κάνει να είμαστε τόσο ανοιχτοί. Καμιά φορά αυτό είναι ευλογία και κατάρα, αλλά κυρίως ευλογία. Είναι όμορφο να ζεις τη ζωή σου ανοιχτός στην αγάπη από το να ζεις συνέχεια με το φόβο. Μπορεί να πληγωθείς αλλά την ίδια στιγμή υπάρχει και το καλό γύρω μας. Πιστεύω στον έρωτα. Απλά πρέπει να βρεις το σωστό άνθρωπο για να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του».
Έχετε φωτογραφηθεί φορώντας από bucket hat μέχρι Valentino couture. Πώς θα περιγράφατε το στυλ σας;
«Ακατάστατο (γελάει); Ιδιαίτερο; Ειλικρινά έχει να κάνει με το τι με κάνει να νιώθω άνετα. Όταν είμαι σε περιοδεία θέλω να υποστηρίζω νέους σχεδιαστές επί σκηνής, όποτε έχω την ευκαιρία. Αν είναι κάτι πιο επίσημο- όπως όταν πήγα στο Amfar (The Foundation for AIDS Research)-, μου άρεσε που φόρεσα αυτό το τεράστιο Valentino φόρεμα. Μου αρέσει να δοκιμάζω πράγματα. Δεν έχω μια λέξη για να περιγράψω το στυλ μου, απλά είναι αυτό που είναι. Τη μια μέρα θέλω να βάλω ένα χαριτωμένο φόρεμα και την επόμενη μια φόρμα».
Έχετε κάποιο κομμάτι- κλειδί;
«Ένα καλό jean είναι αξεπέραστο, όταν βρεις το ιδανικό για το σώμα σου».
Μιας και μιλάμε για αυτό, τι σας ενέπνευσε για τη νέα συλλογή σας με τη Pepe Jeans;
«Είχε να κάνει με τη δεκαετία του ’90 στο Λονδίνο και τα φεστιβάλ. Είμαι λάτρης του Glastonbury. Πηγαίνω τα τελευταία πέντε χρόνια συνέχεια. Μου αρέσει η ελευθερία, η ξεγνοιασιά… Όλα τα κομμάτια της συλλογής είναι μια προέκταση του δικού μου στυλ σε συνδυασμό με το τι πιστεύω ότι θέλουν να φορούν οι φίλοι μου και οι fans μου. Ήταν πολύ ωραίο όλο αυτό και περιμένω να δω την ανταπόκριση».
Άρα είστε η επόμενη Victoria Beckham;
«(Γελάει) Λοιπόν, έχω τα μαλλιά της Posh Spice, άρα ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί αυτή να είναι η κλίση μου! Όχι, θα παραμείνω στη μουσική, αλλά ήταν ένα ωραίο project όπου θα μπορούσα να είμαι δημιουργική. Αυτό μου αρέσει να κάνω. Το να δοκιμάζω ρούχα ήταν πάντα κάτι που απολάμβανα, οπότε το να δημιουργήσω τη δική μου σειρά ήταν πολύ ξεχωριστό».
Έχετε καταφέρει πολλά σαν pop star, όμως ταυτόχρονα πρέπει να νιώθετε και τρομερή πίεση. Πώς φροντίζετε τον εαυτό σας, πώς νιώθετε ότι είστε καλά;
«Η οικογένεια μου και οι φίλοι μου με ισορροπούν. Επίσης έχω μάθει να ασχολούμαι με τα social media σε μικρές δόσεις. Τα social media υπήρχαν πάντα στη δική μου γενιά, οπότε το διασκεδάζω να ποστάρω φωτογραφίες, να κάνω tweets. Όμως έχω ακούσει και πολλή κριτική όταν έχω εκφραστεί για πολιτικά θέματα που με απασχολούν. Δεν είμαι από αυτούς που απολογούνται, θέλω να υποστηρίζω τα πιστεύω που μου, οπότε κάποιες φορές σβήνω το app για να μην αρχίσω να αμφισβητώ τον εαυτό μου. Τα σχόλια μπορούν πολύ εύκολα να σου δημιουργήσουν άγχος.
Αυτό που με κρατάει στα social media – και περισσότερο στο Twitter παρά στο Instagram – είναι η επαφή με τους fans μου. Αυτοί είναι ο λόγος που ξανακατεβάζω το app, για να μπορώ να τους μιλάω. Αυτοί είναι η βάση στην οποία έχουμε χτίσει τα πάντα. Με ξέρουν τόσο καλά πλέον που λαμβάνω μηνύματα που μου λένε ‘Το ξέρουμε πως χρειάζεσαι λίγο χρόνο εκτός twitter, απλά θέλουμε να ξέρεις ότι μας λείπεις’. Έτσι είναι όλα στη ζωή. Πρέπει να βρεις και να διατηρείς μια υγιή ισορροπία. Δεν το κάνεις πάντα σωστά, όμως προσπαθείς».
H Pepe Jeans x Dua Lipa AW19 capsule collection είναι διαθέσιμη στις 3 Σεπτεμβρίου από την PepeJeans.com.
