Σε ένα από τα πρώτα της ραντεβού με τον Mr Big, η Carrie αναρωτιέται μήπως τελικά εκείνος ντρέπεται για τη σχέση τους. Το κριτήριό της, τότε, ήταν η απομόνωση, η μυστικοπάθεια και κυρίως τα μαγαζιά στα οποία έβγαιναν. Αυτό αλλάζει και σήμερα το αν ντρεπόμαστε για τη σχέση μας κρίνεται από το εάν και κατά πόσο μιλάμε για αυτήν στα social media. Το soft-launching και το hard-launching (η έμμεση και άμεση αναφορά στη σχέση μας μέσω των αναρτήσεών μας) έγιναν το διαδικτυακό συνώνυμο της επισημοποίησης μιας σχέσης. Μια μετατόπιση οργανική, αν σκεφτεί κανείς πως το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνικής μας ζωής – ακόμη και της επαφής μας με κοντινούς μας ανθρώπους – εξαντλείται στη σφαίρα των social media. Όμως, γιατί έχει τόση σημασία μια φωτογραφία με τον σύντροφό μας;
Η Kylie Jenner ακολούθησε τον Timothée Chalamet στο Instagram, σχεδόν δύο χρόνια μετά το πρώτο τους ραντεβού. Κι ενώ πραγματοποιούν κοινές εμφανίσεις στον έξω κόσμο, η σχέση τους στα social media παραμένει σε μεγάλο βαθμό κρυφή. Η Hailey Bieber, αντιθέτως, προσέγγισε τον σύζυγό της, Justin Bieber, με μηνύματα και δημόσια σχόλια κάτω από τις αναρτήσεις τους. Σχεδόν 7 χρόνια μετά τον γάμο τους, η σχέση τους κρίνεται ακόμη από τις κοινές δημοσιεύσεις τους. Η Nara Smith μαγειρεύει καθημερινά για τον συζυγό της, Lucky Blue Smith, και τα παιδιά τους, με τη σχέση τους να υπάρχει στο φόντο των βίντεό της. Ο σχολιασμός μιας σχέσης είναι μέρος της πραγματικότητας των διασήμων, είτε επιλέγουν να εκθέσουν την προσωπική τους ζωή είτε όχι. Τι ισχύει όμως για τους δικούς μας φίλους στα social media;
Η Chante Joseph γράφει στη British Vogue, πως αν δει κάποιον να ανεβάζει φωτογραφίες του συντρόφου του στα social media, τον κάνει σχεδόν αυτόματα mute. “Δεν υπάρχει κάτι που να με εκνευρίζει περισσότερο από το να ακολουθώ κάποιον γιατί έχει πλάκα και ξαφνικά να βλέπω αποκλειστικά και μόνο περιεχόμενο γύρω από τη σχέση του”, τονίζει. Ίσως είναι μια μετεξέλιξη, όπως υπονοεί η ίδια, του φεμινισμού. Σε μια εποχή που οι γυναίκες δεν χρειάζεται να ετεροκαθορίζονται από τους συντρόφους τους, το να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας στα social media με στιγμιότυπα των κοινών τους δραστηριοτήτων φαντάζει οπισθοδρομικό, ισχυρίζεται η Joseph. Ας μην είμαστε τόσο σκληροί. Μια φωτογραφία με τη σχέση μας στα social media δεν αναιρεί, ούτε προσβάλλει τις κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος. Ίσα ίσα είναι δικαίωμά μας.
Αλλά, κάτι έχει αλλάξει εκεί έξω. Υπάρχουν φυσικά ακόμη προφίλ που για όνομα χρήστη μοιράζονται τα ονόματα του ζεύγους, φωτογραφίες αρραβώνων, γάμων, επετείων και κοινών ταξιδιών, αλλά όλο και περισσότερο η αναφορά στη σχέση γίνεται ως υπονοούμενο. Ένα ανδρικό χέρι πάνω στο τραπέζι, μια ημίγυμνη πλάτη, ένα σημείωμα στο ψυγείο, μια αφιέρωση σε ένα βιβλίο, ένα δώρο ή μια ανθοδέσμη. Η ιδέα του συντρόφου βρίσκεται παντού, αλλά εκείνος πουθενά. Εμφανίζεται όλο και λιγότερο μπροστά στην οθόνη, σαν να μην υπάρχει. Κι όταν τελικά εμφανίζεται τα σχόλια δεν είναι πάντα θετικά.
Γνωστοί και άγνωστοι παίρνουν θέση κάτω από τις αναρτήσεις ζευγαριών και μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. “Μην χαίρεστε, θα χωρίσετε”, διαβάζω σε ένα σχόλιο κάτω από την ανάρτηση φιλικού μου ζευγαριού στο TikTok. “Δεν είναι ανάγκη να βλέπουμε τα πάντα για τη ζωή σας”, διατείνεται κάποιος άλλος και τα σχόλια συνεχίζονται. Ευχές και συγκίνηση δίνουν τη θέση τους σε αρνητισμό. Η νέα πραγματικότητα των σχέσεων δεν είναι εύκολη. Η απογοήτευση είναι πανταχού παρούσα και γι’ αυτό εξωτερικεύεται τόσο εύκολα. Ίσως γι’ αυτό, όμως, η δημοσιοποίηση των σχέσεών μας περιορίζεται.
Η ανάγκη μας να μοιραστούμε τη χαρά μας προσκρούει στον φόβο του σχολιασμού και της κακής ενέργειας. Το “μάτι” μας απασχολεί παγκοσμίως. Το hashtag #evileye και το αντίστοιχο emoji δίνουν σταθερά το “παρών” κάτω από αναρτήσεις, σε μια προσπάθεια να ξορκίσουν τον όποιο αρνητισμό και τη ζήλεια. Παράλληλα, μέσα στον κορεσμό περιεχομένου και τη διαδικτυακή υπερέκθεση, πολλοί προτιμούν να κρατήσουν κάποιες πλευρές της ζωής τους αποκλειστικά ιδιωτικές. Η απάντηση φαίνεται τώρα πιο ξεκάθαρη. Το να ανεβάζουμε ή όχι τις σχέσεις μας στα social media δεν αποτελεί κριτήριο της ίδιας της σχέσης, αλλά μια προέκτασή της. Η συζήτηση, λοιπόν, δεν αφορά τόσο τη ντροπή, αλλά την προσπάθειά μας να ισορροπήσουμε στις λεπτές γραμμές της διαδικτυακής ζωής. Και φυσικά, η ιδιωτικότητα είναι – και πρέπει να είναι – σεβαστή.
