Αν θυμάστε πότε ήταν η πρώτη φορά που πήγατε διακοπές με τις φίλες σας, μια κοριτσίστικη καλοκαιρινή εξόρμηση σε νησί ή μια αυθόρμητη απόδραση στο εξωτερικό χωρίς πολλή σκέψη, αλλά με ενθουσιασμό, τότε ίσως θυμάστε και την αίσθηση πως κάτι άλλαξε στη ζωή σας. Ότι σε εκείνα τα φτηνά δωμάτια με τον ανεμιστήρα, τα κοινά σαμπουάν και τις συζητήσεις στο μπαλκόνι ή στα μπαρ, γεννιόταν κάτι που δεν ήταν απλώς διακοπές – ήταν οι πρώτες σελίδες ενός καλοκαιρινού love story που δεν χρειαζόταν ερωτική πλοκή. Ήταν το ρομάντζο της γυναικείας φιλίας.
Σε ένα από τα πιο εμβληματικά επεισόδια του Sex and the City, η Charlotte, ο χαρακτήρας της σειράς που επιθυμούσε διακαώς να βρει τον σύζυγο που θα γινόταν η αδελφή ψυχή της, ξεστομίζει στην αγαπημένη μας γυναικοπαρέα την ατάκα: «Μη γελάσετε μαζί μου, αλλά ίσως μπορούμε να είμαστε εμείς οι αδελφές ψυχές η μία της άλλης. Και μετά, μπορούμε απλώς να αφήνουμε τους άνδρες να είναι αυτοί οι ωραίοι τύποι με τους οποίους θα περνάμε καλά». Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, αυτή η φράση εκφράζει όλο και περισσότερο τόσο τις νέες γενιές γυναικών όσο και την ίδια την Kristin Davis, που ενσάρκωσε τη Charlotte, η οποία παραμένει single και είναι μητέρα δύο παιδιών. Η Davis έχει μιλήσει ανοιχτά για το ότι μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι μια γυναίκα χρειάζεται έναν άνδρα για να ολοκληρωθεί και πως χρειάστηκε χρόνια για να απελευθερωθεί από αυτή την καταπιεστική αφήγηση, επιλέγοντας συνειδητά να μην παντρευτεί και να γεμίζει τη ζωή της με ουσιαστικές σχέσεις. Η ίδια μιλάει με συγκίνηση και για το πώς η αρχική σειρά εξελίχθηκε στο And Just Like That, με νέους χαρακτήρες και δυναμικές φιλίες που έχουν προστεθεί με τα χρόνια και ταιριάζουν αβίαστα στην ιστορική παρέα τους, περίπου όπως συμβαίνει και στη ζωή. «Νιώθω πως η κοινωνία τιμά περισσότερο σήμερα τη γυναικεία φιλία απ’ ό,τι όταν ξεκινήσαμε τη σειρά, στα ’90s. Τότε δεν υπήρχαν τα κοινωνικά δίκτυα, οπότε είναι δύσκολο να συγκρίνεις, αλλά σήμερα βλέπω στα social νέες γυναίκες στα κοριτσίστικα ταξίδια τους να γιορτάζουν τις φιλίες τους με κάθε αφορμή, και αυτό δείχνει πόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής τους είναι – ισάξιο με τις ρομαντικές σχέσεις, θα έλεγα», ανέφερε η ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της.
Μια άλλη πρόσφατη τηλεοπτική σειρά, το Dying for Sex, βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Molly, μιας γυναίκας με καρκίνο σε τελικό στάδιο, η οποία εγκαταλείπει τον αποξενωμένο σύζυγό της και επιλέγει να περάσει όσο χρόνο τής απομένει με την καλύτερή της φίλη. Η σειρά είναι, στην καρδιά της, μια τρυφερή ωδή στη γυναικεία φιλία και συντροφικότητα, μια ιστορία για το πώς θα ζήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή με τους συνοδοιπόρους που έχεις επιλέξει εσύ, με πυξίδα την αγάπη, αντί για τα κοινωνικά «πρέπει». Η Michelle Williams, που ερμηνεύει μοναδικά την πρωταγωνίστρια Molly, είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της: «Σκέφτομαι όλες τις φίλες μου με τις οποίες έζησα για καιρό κάτω από την ίδια στέγη, σαν να ήμασταν μια μικρή κοινότητα. Με μία από τις καλύτερές μου φίλες, την Daphne, κοιμόμασταν στο ίδιο κρεβάτι για χρόνια. Αυτές είναι οι σχέσεις που με κράτησαν στη ζωή, με στήριξαν και με έφεραν εδώ που είμαι – με μια διευρυμένη οικογένεια και έναν σύζυγο. Είναι αυτές οι φιλίες που άφησαν μέσα μου το πιο βαθύ αποτύπωμα».
Η δημοφιλής ψυχοθεραπεύτρια Esther Perel, με ειδίκευση στην οικογενειακή θεραπεία και τη θεραπεία ζευγαριού, αφιέρωσε ένα ολόκληρο επεισόδιο του podcast της, Letters from Esther, στη φιλία ως ένα είδος love story που δεν βασίζεται στη σωματικότητα, αλλά στην αφοσίωση. Οι φίλες μας, λέει, είναι το σταθερό μας πλαίσιο σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. Είναι οι μάρτυρες της ζωής μας, οι άνθρωποι που μας συνοδεύουν μέσα από ερωτικές απογοητεύσεις, αλλαγές δουλειάς, οικογενειακές ρήξεις, γεννήσεις και απώλειες. Κι εμείς γινόμαστε οι δικοί τους μάρτυρες, με κουβέντες πρωινές πάνω από καφέδες ή με μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα. Αυτή η αμοιβαιότητα της μαρτυρίας είναι που δίνει στη φιλία τη δύναμη να μοιάζει με πραγματικό έρωτα, χωρίς να χρειάζεται να τον μιμηθεί, τονίζει χαρακτηριστικά στο συγκεκριμένο επεισόδιο.
Κάτι αντίστοιχο μου εξομολογήθηκε η Slutty Chef, η διάσημη 28χρονη Αγγλίδα σεφ, στο πλαίσιο της συνέντευξής μας που δημοσιεύεται σε αυτό το καλοκαιρινό τεύχος μας. «Με τις φίλες μου λέμε πάντα ότι το καλύτερο κομμάτι μιας νέας σεξουαλικής εμπειρίας είναι η επόμενη μέρα, όταν συναντιόμαστε και διηγούμαστε όσα βιώσαμε – σχεδόν σαν η αφήγηση που μοιράζεσαι μαζί τους να είναι πιο σημαντική από την ίδια την εμπειρία», μου είπε, ενώ συνέχισε διευκρινίζοντας: «Έχω αγόρι, είμαι σε σταθερή σχέση για πρώτη φορά στη ζωή μου, τον αγαπώ πολύ και ελπίζω να είμαστε μαζί για πάντα. Αλλά οι αδελφές ψυχές μου είναι οι φίλες μου. Αυτός είναι ο σύντροφός μου, όμως οι φίλες μου είναι ο λόγος που συνεχίζω. Ο ρομαντικός έρωτας είναι το μπόνους της ζωής, είναι υπέροχος, αλλά οι φιλίες μας είναι η βάση μας».
Σήμερα, όλο και περισσότερες γυναίκες, συχνά μετά τα 40 ή και τα 50, επιλέγουν να αφήσουν σχέσεις και γάμους που δεν τις γεμίζουν. Επειδή μπορούν, επειδή δεν χρειάζεται πια να υπομένουν, επειδή είναι οικονομικά ανεξάρτητες και συναισθηματικά ώριμες για να ξέρουν πως η συντροφικότητα δεν έχει μόνο μία μορφή. Κάποιες επιλέγουν να μένουν single και χτίζουν έναν κύκλο γυναικείας φιλίας γύρω τους, γεμίζοντας τη ζωή τους με ιστορίες, ταξίδια, συμμαχίες. Άλλες απλώς περιμένουν μέχρι να συναντήσουν κάποιον που θα είναι πραγματικός σύντροφος, όχι ένας ρόλος που πρέπει να υποδυθούν για να ανήκουν κάπου.
Και η αλήθεια είναι πως ο όρος «summer love» δεν αφορά μόνο τους έρωτες που γεννιούνται σε ειδυλλιακά ηλιοβασιλέματα ή διασκεδαστικές βραδιές σε beach bars, αλλά κι εκείνες τις φιλίες που θρέφονται και απογειώνονται κάτω από τη θέρμη του ήλιου. Οι φιλίες αυτές είναι τοπίο σταθερότητας, και το καλοκαίρι, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, μας θυμίζει ποιοι άνθρωποι είναι η πραγματική μας «παραλία». Εκεί όπου ξαπλώνουμε χωρίς μακιγιάζ, λέμε τα πάντα χωρίς φιλτράρισμα και γελάμε με το αλάτι στα μούτρα. Κι αν τελικά το καλοκαίρι είναι μια εποχή για έρωτες, τότε ας αναλογιστούμε ότι οι μεγάλες ιστορίες αγάπης μπορεί να μην ξεκινούν με ένα παθιασμένο φιλί, αλλά με ένα «έλα, πάμε μαζί».
