Χθες ζήτησα να πάρω μια συνέντευξη από μια ειδική στις σχέσεις Τουρκίας-Γερμανίας και μου απάντησε: «Συγνώμη, Ξένια, αλλά μόλις γύρισα από διακοπές τριών εβδομάδων σε ένα σουηδικό δάσος, χωρίς κινητό και πρόσβαση στον ψηφιακό κόσμο και θα χρειαστώ λίγο χρόνο για να ξαναμπώ στο ρυθμό της δουλειάς και της επικαιρότητας». Kάπως τη ζήλεψα. Πώς το έκανε αυτό;
Πολλοί φίλοι μου κάνουν δεκαήμερα διαλογισμού. Πάνε σε κάποια ειδικά κέντρα Βιπάσανα ανά τον κόσμο και μόλις φτάσουν παραδίδουν το κινητό τους τηλέφωνο, που μπαίνει σε έναν αριθμημένο, υφασμάτινο σάκο. Για δέκα ολόκληρες μέρες! Απαγορεύονται επίσης η μουσική, η άσκηση, το σεξ, το διάβασμα και το γράψιμο, το αλκοόλ. Ωραίο retreat (ειρωνικά το λέω).
Έκανα το τεστ των πέντε σημείων. 1. Πιάνετε τον εαυτό σας να σκρολάρετε αφηρημένα πολλές φορές τη μέρα; 2.Ακόμη και όταν είστε με αγαπημένα σας πρόσωπα πιάνετε το κινητό σας και τσεκάρετε τους λογαριασμούς σας στα σόσιαλ μίντια; 3. Επηρεάζεται ο ύπνος σας από τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; 4. Γίνεστε συχνά πολύ επικριτικός ως προς την εμφάνιση τη δική σας ή των άλλων; 5.Ζηλεύετε τις ζωές των άλλων με βάση αυτά που ποστάρουν στα σόσιαλ μίντια; Ναι σε όλα. Χρειάζομαι detox.
Έχω, λοιπόν, μεγάλες φιλοδοξίες φέτος να κάνω αποτοξίνωση τρεις βδομάδες από τα σόσιαλ μίντια, τα μέιλ, τις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, το κινητό. Σκέφτομαι τεχνικά πώς γίνεται. Αν π.χ. συμβεί κάτι έκτακτο, πώς θα μπορεί κανείς να με βρει; Αν χρειαστεί να πληρώσω κάποιο λογαριασμό; Να ψάξω δρομολόγια πλοίων; Να κάνω τσεκ ιν; Να κλείσω τραπέζι σε ένα εστιατόριο; Να μάθω αν την επόμενη μέρα θα βρέξει ή θα πιάσει Μαϊστρος; Να αναγνωρίσω ένα φυτό που θα βρεθεί ξαφνικά μπροστά μου; Να γκουγκλάρω το λεοντόψαρο μόλις βγω από τη θάλασσα για να βεβαιωθώ ότι αυτό είδα στο βυθό; Να εντοπίσω τις τσούχτρες στις κοντινές παραλίες; Αγχώθηκα μόνο που το σκέφτηκα κι είπα ότι δεν θα φτουρίσει η απόπειρά μου να επιβιώσω μακριά από τον ψηφιακό κόσμο.
Προσπαθώ να σκεφτώ γιατί θέλω να υποβάλω τον εαυτό μου σε αυτόν τον τεχνητό ψυχαναγκασμό και δη στη διάρκεια των διακοπών. Γιατί δηλαδή θέλω να παραστήσω το μέλος των Αμις, αφού στην πραγματικότητα το 7ωρο screen time είναι ο τρόπος ζωής που με γεμίζει (ειδήσεις, fomo, εικόνες, επικοινωνία με τους φίλους μου, αγωνία αν όλοι οι υπόλοιποι περνούν καλύτερα από μένα τις διακοπές τους). Νομίζω φταίει που έχω διαβάσει πολλές έρευνες (ον-λάιν πάντα!) πόσο κακό κάνει στην ψυχική μου υγεία να περνάω πολλή ώρα στον ψηφιακό κόσμο, αντί να χαζεύω πασχαλίτσες και σαύρες-στην αληθινή ζωή.
