Αν προσέξει κανείς τις ακτιβιστικές δράσεις της διεθνούς φεμινιστικής οργάνωσης Femen, οι γυναίκες που συμμετέχουν δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να επιδεικνύουν το στήθος τους. Είναι εντυπωσιακό πώς μια τόσο απλή «ενέργεια» εκλαμβάνεται ως επιθετική πράξη, λες και οι μαστοί είναι κάποιου είδους φονικό όπλο. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι υπεύθυνοι ασφαλείας σπεύδουν να αγκαλιάσουν τις διαμαρτυρόμενες, να τις καλύψουν, να κρύψουν τη γύμνια τους. Οταν ο κορμός τους «ντύνεται» πρόχειρα με ένα ανδρικό σακάκι κάποιου αστυνομικού ή σωματοφύλακα, η απειλή αποσοβείται. Τι θα γινόταν αν ένας άνδρας επιδείκνυε τις ρώγες του σε μια δημόσια εκδήλωση; Θα αισθανόταν κανείς φόβο, θα τον «μπουζούριαζε» η αστυνομία; (Το ερώτημα είναι ρητορικό).
Το ίδιο ισχύει για το θηλασμό σε δημόσιους χώρους, που έχει εξ ορισμού «πρόστυχο» πρόσημο και προκαλεί ακόμη συζητήσεις. Είναι θεμιτό ή ανάρμοστο να θηλάζει μια μητέρα σε μια παιδική χαρά, σε μια ανοιχτή, εκδήλωση, στη βουλή; Πρέπει να καλυφθεί ή μπορεί να βγάλει το στήθος της φόρα παρτίδα για να ταϊσει το μωρό της; Είναι τελικά το στήθος ταυτισμένο μόνο με το σεξ και την κατ’οίκον μητρότητα, ένα σκεύος ηδονής και παραγωγής γάλακτος; Τα ζητήματα αυτά ακόμη δεν έχουν λυθεί στη χώρα, αφού μια καθόλα φυσική λειτουργία εξακολουθεί να σκανδαλίζει και να θεωρείται ταμπού.
«Δεν ξέρω γιατί τα στήθη μας είναι τόσο τρομαχτικά», τραγουδούσε πέρσι η Ριγκομπέρτα Μπαντίνι, στο Ay Mamá, που έγινε σύγχρονος φεμινιστικός ύμνος. «Ας σταματήσουμε την πόλη βγάζοντας έξω το στήθος μας, με τον τρόπο του Ντελακρουά», ήταν ένας από τους στίχους του κομματιού σε μια αναφορά του έργου «Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό» του Γάλλου ζωγράφου.
Πριν λίγες μέρες η καταλανική κυβέρνηση υπενθύμισε την τόπλες ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, που έχει θεσμοθετηθεί ήδη από το 2020 αλλά δεν εφαρμόζεται. Στις δημόσιες πισίνες όσες γυναίκες θέλουν να κάνουν μπάνιο γυμνόστηθες έχουν κάθε δικαίωμα με βάση τη σχετική νομοθεσία και οποιαδήποτε απαγόρευση είναι παράνομη. «Η απαγόρευση γυμνόστηθων γυναικών από δημόσια κολυμβητήρια αποκλείει μέρος του πληθυσμού και παραβιάζει την ελεύθερη επιλογή κάθε ατόμου να ορίζει το σώμα του», αναφέρεται στη σχετική επιστολή της κυβέρνησης στη Βαρκελώνη.
Η σεξουαλικοποίηση του γυναικείου στήθους ξεκινά πάντως εξ απαλών ονύχων όταν κοριτσάκια χωρίς ίχνος στήθους, εξίσου «πλάκα» με τα αγοράκια της ηλικίας τους, μαθαίνουν να φορούν το πάνω μέρος του μαγιό, εκπαιδευόμενα για το μελλοντικό τους ρόλο: αυτόν της αενάου αιδημοσύνης.
