Κατ’ αρχάς το χαστούκι (ξέρετε για ποιο μιλάω, δεν χρειάζονται διευκρινίσεις) δεν είναι καν χαστούκι. Είναι σπρωξιά στο πρόσωπο, δεν έκανε το χαρακτηριστικό ηχητικό εφέ της σφαλιάρας. Δεύτερον δεν ξέρουμε το πλαίσιο. Ηταν όντως τσακωμός; Αμοιβαία νεύρα; Ερωτικό παιχνίδι; Δύσκολο να απομονώσει κανείς μερικά δευτερόλεπτα και να ερμηνεύσει τη γλώσσα του σώματος σε ένα γάμο. Τρίτον αν όντως η πρώτη κυρία της Γαλλίας άσκησε βία εναντίον του συζύγου της είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Η ενδοοικογενειακή βία εκπορεύεται στη συντριπτική της πλειοψηφία (σε ποσοστό πάνω από 90%) από τους άνδρες. Τέταρτον ο απροκάλυπτος μισογυνισμός που συνόδευσε το επεισόδιο μετέτρεψε την Μπριζίτ από θύτρια σε θύμα. Η ενοχλητική για την πατριαρχία διαφορά ηλικίας των 24 ετών, το κίνκι κλισέ της δασκάλας που δέρνει το μαθητή, η δημοφιλής θεωρία συνωμοσίας ότι η κυρία Μακρόν είναι άντρας, είναι μερικά από αυτά που (ξανα)γράφτηκαν. Πέμπτον αν όπως λένε οι haters η Μπριζίτ είναι όντως…άντρας επιστρέφουμε στην τρίτη παρατήρηση, δηλαδή ότι η βία είναι συνώνυμη των ανδρών.
Νομίζω ότι αυτό που εξακολουθεί να ξενίζει περισσότερο το διεθνές κοινό είναι η διαφορά ηλικίας. Στο πλαίσιο της πατριαρχίας δεν νοείται μια μεγαλύτερη γυναίκα να είναι ζευγάρι με ένα νεότερο. Είναι εκτός του ερμηνευτικού της πλαισίου. Ετσι επιστρατεύονται διάφορες εξηγήσεις για να μπει σε καλούπια αυτού του είδους η σχέση: φταίει η λανθάνουσα ομοφυλοφιλία, η σχέση με τη μαμά κλπ. Ισως την πιο εύστοχη απάντηση για το ζήτημα την έδωσε πρόσφατα στο δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου η Ναταλία Γερμανού. Οταν τη ρώτησε αν έκανε σχέσεις με νεότερους άνδρες «από ανασφάλεια», είπε: «Το γεγονός ότι κατά καιρούς είχα σχέσεις με νεότερους άνδρες δεν ήταν θέμα ανασφάλειας αλλά επειδή μου άρεσαν. Έτσι ήθελα και έτσι έκανα. Μετά μου άρεσε ένας μεγαλύτερος ή ένας συνομήλικος και είχα σχέση μαζί του. Δεν είναι όλα προϊόν ανασφάλειας».
Το βασικό πρόβλημα στο χιλιοτραγουδισμένο «χαστούκι» ήταν η επικοινωνιακή του διαχείριση. Η αρχική διάψευση και η απόδοσή του σε deepfakes από το Ελιζέ, η μετέπειτα ανασκευή της διάψευσης και τέλος η απαξιωτική δήλωση του Γάλλου προέδρου «πως είναι δυνατόν να ανάγεται σε γεωπολιτική καταστροφική ένα συζυγικό καυγαδάκι». Μιλάμε για τον ίδιο πολιτικό που είχε φωτογραφηθεί πέρσι να χτυπάει σκυθρωπός ένα σάκο του μποξ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι έτοιμος να αναμετρηθεί με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Μακρόν πληρώνει την επικοινωνιακή υπερέκθεσή του. Δεν μπορεί να επιλέγει πότε οι προσωπικές του στιγμές αποτελούν διπλωματικό μήνυμα και πότε είναι αμιγώς προσωπικές και κακώς αναβαθμίζονται σε παγκόσμιας εμβέλειας είδηση.
