Ο Γάλλος συγγραφέας και ποιητής André Breton είχε πει πως υπάρχει ένα σημείο που μπορεί να φτάσει το μυαλό μας όπου η ζωή και ο θάνατος, το αληθινό και το πλασματικό, το παρελθόν και το παρόν παύουν να εκλαμβάνονται ως επιβεβλημένες αντιθέσεις. Το σχεδιαστικό δίδυμο των Βρετανών Freddy Coomes και Matt Empringham, οι οποίοι παρουσίασαν την πιο ελπιδοφόρα συλλογή αποφοίτησης από το Central Saint Martins (CSM), βρίθουν αντιθέσεων, όμως ο μη συμβατικός τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουν τη δημιουργία στο σύγχρονο πλαίσιο της μόδας με κάνει να πιστεύω ότι έχουν φτάσει στο απελευθερωτικό σημείο που μνημόνευε ο Breton.
Ο Freddy και ο Matt δεν ονειρεύονταν να γίνουν σχεδιαστές μόδας. «Αναπτύξαμε μαζί το ενδιαφέρον μας για το fashion design κατά τον προπαρασκευαστικό χρόνο των σπουδών μας, αλλά σίγουρα δεν ανήκουμε στις περιπτώσεις εκείνων που ξύπνησαν μια μέρα σε ηλικία πέντε ετών και είπαν πως το μόνο που ήθελαν ήταν να γίνουν σχεδιαστές μόδας. Όταν δεν εστιάζεις στο να γίνεις σχεδιαστής, προσεγγίζεις διαφορετικά το τι είναι ή τι πρέπει να είναι η μόδα», μου λέει ο Freddy, και ο Matt συμπληρώνει: «Η ανατροφή μου απείχε αρκετά από οποιοδήποτε ερέθισμα σχετικό με τη μόδα, κάτι που σημαίνει ότι δεν είχα προκαταλήψεις. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να επικοινωνούμε ιδέες και, για την ώρα, η δημιουργία ενδυμάτων είναι το ιδανικό μέσο». Θα περίμενε κανείς πως θα είχαν ήδη αποφασίσει τα επόμενα βήματά τους, όπως την ίδρυση ενός brand, αφού ο καταξιωμένος Harry Lambert επιμελήθηκε το styling της συλλογής τους και, στη συνέχεια, τους ανέθεσε μια custom δημιουργία για το ανερχόμενο αστέρι του κινηματογράφου Emma Corrin, ενώ η Sienna Miller επέλεξε από τη συλλογή αποφοίτησής τους ένα ’60s μίνι φόρεμα από alcantara suede –ύφασμα που συνήθως χρησιμοποιείται για την εσωτερική επένδυση αυτοκινήτων–, για να το φορέσει σε ένα Met Gala party. «Είναι νωρίς ακόμα, θέλουμε να διατηρήσουμε την ενέργεια που απολαμβάναμε ως φοιτητές. Δεν επιθυμούμε να την κεφαλαιοποιήσουμε, να τη μετατρέψουμε σε επιχείρηση και να τη χάσουμε, κάτι που συμβαίνει συχνά στο στάδιο παραγωγής», μου εξηγεί ο Matt, ενώ ο Freddy πιστεύει ότι «οι custom δημιουργίες μάς δίνουν την ευκαιρία να σκεφτούμε τη στιγμή, το πλαίσιο και το συγκεκριμένο πρόσωπο και να χτίσουμε κάτι από το μηδέν, συναίσθημα πολύ διαφορετικό από την παραγωγή μιας συλλογής».
Στη συλλογή αποφοίτησής τους η ματιά μας προσπαθεί να συλλάβει αν βλέπει έναν δισδιάστατο ή τρισδιάστατο κόσμο, μια στιγμή σταματημένη στον χρόνο ή ένα σπριντ προς το μέλλον, κάτι γνώριμα απαλό ή που εξιτάρει την αφή. Τα φλατ παλτό διαδέχονται τα φορέματα που θυμίζουν βινύλ γλυπτά σύγχρονων flapper girls, τα κασκόλ ανεμίζουν και τα υφασμάτινα λουλούδια στους ώμους ανθίζουν, ενώ τα πουκάμισα είναι τόσο ατσαλάκωτα και στιβαρά όσο η βρετανική παράδοση. «Το φλατ πράσινο παλτό είναι εμπνευσμένο από σιλουέτες και αποχρώσεις της βρετανικής υπαίθρου, αλλά είχαμε ως αναφορές και τα κυνηγετικά ρούχα, το κλασικό ψαροκόκαλο, την αρχιτεκτονική – δεν ήταν στόχος μας να επανεφεύρουμε τη μόδα ή να κάνουμε κάτι κονσεπτικό, απλώς να εξερευνήσουμε ως Βρετανοί σχεδιαστές μια οικεία γκαρνταρόμπα», μου λέει ο Matt. «Δεν προσπαθήσαμε να ενσωματώσουμε καθετί συνυφασμένο με τη βρετανική κουλτούρα, καθώς υπάρχουν άπειρα αρχέτυπα, αλλά να επικοινωνήσουμε όσα ξεχωρίζουμε εμείς και να εξερευνήσουμε το γούστο μας, όπως με τα button–down πουκάμισα ή την γκρι φόρμα. Η κεντρική ιδέα της συλλογής είναι ότι παίρνουμε κάτι οικείο, το αποδομούμε και το επανασυνθέτουμε με άξονα τα υλικά και τις τεχνικές, όπως την τεχνική flocking. Δουλέψαμε με υλικά όπως το πλαστικό, κόβοντάς το σε λωρίδες και κολλώντας το πάνω σε υφασμάτινες επιφάνειες για να δημιουργήσουμε νέες υφές», διευκρινίζει ο Freddy.
