Ο Takashi Murakami έχει την παιδική ενέργεια που έρχεται μόνο με την ηλικία και τη σοφία. Ιδιοφυής από τη μια, περίεργο παιδί από την άλλη, ο δημιουργικός καλλιτέχνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στον τομέα του. Και —με την πολυαναμενόμενη συνεργασία του με τον Louis Vuitton να βγαίνει στα καταστήματα τον Ιανουάριο—επιβεβαιώνει πως παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στη μόδα.
Η πρώτη συνεργασία του καλλιτέχνη με τον οίκο ήταν την άνοιξη του 2003 και ήταν μια καθοριστική στιγμή. Ήταν η αρχή της διάχυσης της high fashion σε όλα τα μέρη της ποπ κουλτούρας και της αόρατης γραμμής μεταξύ της δημιουργικότητας και του εμπορικού που εξακολουθεί να καθορίζει τη βιομηχανία σήμερα. Τα χαμογελαστά λουλούδια και τα κινούμενα σχέδια που διακοσμούσαν τις τσάντες με το μονόγραμμα του οίκου, πριν το «kawaii» εισέλθει στο κυρίαρχο λεξικό της μόδας.
«Δεν ήξερα πραγματικά τίποτα για τη μόδα εκείνη την εποχή», λέει στη Vogue, μιλώντας μέσω βιντεοκλήσης από το τεράστιο, σαν αποθήκη στούντιο του στη Σαϊτάμα, ακριβώς βόρεια του Τόκιο, με τα μέλη της ομάδας του να μιλούν στο βάθος. «Τα πρώτα τέσσερα περίπου χρόνια επισκεπτόμουν τα κεντρικά γραφεία του Louis Vuitton αρκετά συχνά, οπότε θυμάμαι ότι ήταν μια εμπειρία εκμάθησης για μένα για να δω πώς χτίζεται ένα brand», λέει, χαϊδεύοντας το ασημένιο μούσι του. «Αυτά τα 20 χρόνια πέρασαν εν ριπή οφθαλμού».
Στο διάστημα που μεσολάβησε, ο 62χρονος έχει υιοθετήσει την αυτοπεποίθηση ενός ανθρώπου που έχει αφήσει το στίγμα του στον κόσμο. «Γερνάω, οπότε δεν ντρέπομαι πια για τίποτα ούτε έχω στόχους που θέλω να πετύχω στο μέλλον», λέει. Όταν ο Marc Jacobs τον κάλεσε να συνεργαστεί με τον Louis Vuitton, ήταν ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης, αλλά όχι ακόμα ο θρύλος που είναι σήμερα. «Παλιότερα ντρεπόμουν όταν πήγαινα σε μια επίδειξη μόδας του Louis Vuitton με τα φθαρμένα ρούχα μου, αλλά σήμερα δεν με νοιάζει καθόλου αυτό!» γελάει.
Η νέα του συνεργασία είναι μια επανέκδοση της πρώτης – τα γνώριμα λουλούδια, Panda, και τα “Creatures from Planet 66” (χαριτωμένοι χαρακτήρες με κάτι που μοιάζει με φύλλα για μαλλιά) εμφανίζονται σε άσπρες και μαύρες τσάντες με το rainbow μονόγραμμα, αξεσουάρ, ακόμα και ένα skateboard. Οι Pochette, οι Speedy, τα card holders και άλλα σχέδια επανεμφανίζονται με updates. Φυσικά, υπάρχει επίσης μια τσάντα για κατοικίδια—τι πιο Y2K από ένα wearable τσιουάουα;
Η διαφημιστική εκστρατεία γύρω από τη συλλογή ήταν θορυβώδης – αλλά ο Murakami παραδέχεται ότι αρχικά δεν προοριζόταν να είναι τόσο μεγάλη όσο κατέληξε. Το μυστικό συστατικό; Μια συγκεκριμένη ηθοποιός και πρέσβειρα του Louis Vuitton, που θα είναι το πρόσωπο της επερχόμενης καμπάνιας. «Υποτίθεται ότι ήταν μια capsule συλλογή, αρκετά μικρή, αλλά όταν εμφανίστηκε η Zendaya, ήμουν κάπως, ουάου!» λέει ο Murakami. «Η δύναμή της είναι εντελώς διαφορετική, η ενέργεια της είναι σε άλλο επίπεδο».
Μαζί με την επανέκδοση έρχεται μια remastered εκδοχή της ταινίας Superflat Monogram, με πρωταγωνίστρια μια μαθήτρια που καταπίνεται από το Panda και ξεκινά μια περιπέτεια τύπου Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων μέσα από τον πολύχρωμο κόσμο της τρέλας του καλλιτέχνη. «Ήθελα να δημιουργήσω μια ιστορία για τα παιδιά που μπαίνουν στον κόσμο του LV και αυτό είναι μια επιστροφή σε αυτό», εξηγεί.
Ωστόσο, η άποψη του Murakami για το kawaii έχει μια υποβόσκουσα σκοτεινιά που έρχεται μέσα από τους αιχμηρούς κυνόδοντες, τα ψυχεδελικά χρώματα και τα άγρια, αποκομμένα καρτουνίστικα μάτια που γεμίζουν το έργο του. Τα διάσημα λουλούδια του ουράνιου τόξου αντιπροσωπεύουν την ελπίδα που αναδύθηκε στην Ιαπωνία μετά τις συνέπειες των ατομικών βομβαρδισμών. Για τον καλλιτέχνη, τα πιο περίεργα, πιο παράξενα στοιχεία είναι αυτά που ελκύουν τα παιδιά ακριβώς επειδή δεν είναι επιτηδευμένα. «Αν δεν ενσωματώσω κάποιες σκιές με κάποιο τρόπο, τα παιδιά θα αισθάνονται σαν να τα κοροϊδεύουν. Ο κόσμος είναι ένα χάος, γεμάτος επιθυμίες. Είναι παράλογος. Τα παιδιά το καταλαβαίνουν αυτό».
Ο ίδιος ο Murakami είναι, τουλάχιστον κατά κάποιο τρόπο, τόσο αδιαμφισβήτητα θετικός όσο τα λουλούδια του. Σε μια εποχή που πολλοί καλλιτέχνες ανησυχούν μήπως αντικατασταθούν από την τεχνητή νοημοσύνη, ο Murakami έχει μια αισιόδοξη άποψη. «Οι φωτογράφοι νόμιζαν ότι θα εξαφανίζονταν όταν τα smartphones κυριαρχούσαν, αλλά φυσικά δεν το έκαναν», επισημαίνει. «Είναι αναπόφευκτο να αλλάζουν τα πράγματα. Στην αρχή, πολλοί σχεδιαστές, συνθέτες και άλλοι δημιουργοί μπορεί να εξαφανιστούν, αλλά θα επιστρέψουν – όλοι βαριούνται». Ο Murakami καβαλάει το κύμα. «Αν ηλικιωμένοι σαν εμένα δεν χρησιμοποιούν τη νέα τεχνολογία, απλά θα ξεχάσουμε τα πάντα, οπότε τώρα είναι η ώρα να μελετήσουμε την τεχνητή νοημοσύνη», προσθέτει, γελώντας καθώς μοιράζεται ότι πρόσφατα τη χρησιμοποίησε για να συνθέσει μουσική. «Ζήτω η τεχνητή νοημοσύνη!»
Εκεί βρίσκεται η εκκεντρική περιέργεια που κρατά το έργο του Takashi Murakami τόσο επίκαιρο σήμερα όσο πριν από δύο δεκαετίες. «Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, είπα στον Louis Vuitton ότι ήθελα να φέρω τον κόσμο τους στα παιδιά για να επεκτείνω την αγορά», λέει συνοψίζοντας τη συνεργασία. «Τώρα, αυτά τα παιδιά έχουν μεγαλώσει». Και τι γίνεται με τον ίδιο τον Murakami; Ένα σκανταλιάρικο χαμόγελο τσαλακώνει το πρόσωπό του. «Δεν έγινα ποτέ ενήλικας!»
