Η Laura Kim και ο Fernando Garcia κλήθηκαν να αναλάβουν τα ηνία του οίκου Oscar de la Renta το 2017, ως καλλιτεχνικοί του διευθυντές. Προηγουµένως είχαν δουλέψει για 12 χρόνια µε στον σχεδιαστή. «Ενηλικιωθήκαµε επαγγελµατικά δίπλα του, νοµίζω ότι περνούσα περισσότερο χρόνο µε εκείνον παρά µε τον πατέρα µου», λέει η Kim στην αποκλειστική συνέντευξή που παραχώρησε µαζί µε τον Fernando στη Vogue Greece, µε αφορµή τη δεύτερη χρονιά της επιτυχηµένης pop up boutique στη Μύκονο. «Ήµασταν τόσο χαρούµενοι όταν επιστρέψαµε στον οίκο, καθώς γνωρίζουµε καλά το brand και σχεδιάζουµε πλέον ενστικτωδώς. Η µεγαλύτερη πρόκληση για εµάς ήταν να συγκεντρώσουµε και πάλι τη δηµιουργική οµάδα που είχαµε και να δουλέψουµε όλοι µαζί. Εξάλλου, και ο ίδιος ο Oscar αγαπούσε τις νέες ιδέες, εποµένως δεν νιώθουµε ότι έχουµε εισβάλει στον χώρο του ή απειλούµε το όραµά του», παρεµβαίνει ο Fernando.
Πόσο δύσκολο είναι όµως να συνδυαστεί η δηµιουργική έκφραση δύο δυναµικών και τόσο διαφορετικών µεταξύ τους προσωπικοτήτων σε ένα αρµονικό αποτέλεσµα; «Η άποψή µας σχετικά µε πώς θέλουµε να ντύσουµε µια γυναίκα διαφέρει, αλλά θα πω κάτι που έχουµε παρατηρήσει: η ανταλλαγή ιδεών µεταξύ µας µπορεί να ξεκινήσει από µια τσακισµένη σελίδα σε ένα περιοδικό, ένα έργο τέχνης ή ένα Instagram post και αυτή η διαδικασία αποδεικνύεται εθιστική. Κάθε φορά που βρίσκουµε τρόπο να συνδυάσουµε τις ιδέες µας, το αποτέλεσµα είναι καλύτερο από τις µεµονωµένες σκέψεις του καθενός. Ίσως οι διαφορετικές πολιτισµικές αναφορές µας να βοηθάνε ώστε να πετυχαίνουµε στο τέλος κάτι που εκφράζει όλο και περισσότερους», απαντάει διπλωµατικά η Laura.
Επιµένω να µάθω αν υπάρχουν συγκρούσεις µεταξύ τους, καθώς ο Fernando, που φηµίζεται για την αχαλίνωτη φαντασία του, διδάχθηκε τη µόδα εµπειρικά, ενώ η Laura είναι προσγειωµένη στην πραγµατικότητα και διαθέτει την πρακτικότητα που κληρονόµησε από µια οικογένεια αρχιτεκτόνων και τις σπουδές της στο Pratt Institute. Ο Fernando παραδέχεται ότι πάντα υπάρχουν συγκρούσεις στη δηµιουργική διαδικασία, στην εξισορρόπηση του ροµαντισµού µε τον ρεαλισµό. «Και τα δύο όµως είναι απαραίτητα στην γκαρνταρόµπα µιας γυναίκας», καταλήγει.
