O κόσμος δεν σταματάει λεπτό να κινείται. Ούτε η Lisa Lang. Ίσως γι’ αυτό είναι τόσο συντονισµένη στο πνεύµα της εποχής που ζούµε και σε εκείνο που θα ακολουθήσει. Βρίσκοµαι στο στούντιο όπου γίνεται η φωτογράφιση για την αποκλειστική συνέντευξή της στη Vogue Greece και αντιλαµβάνοµαι ότι έχω µπροστά µου έναν από τους πιο εκφραστικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Η Lisa µιλάει µε όλο της το πρόσωπο και τα χέρια της κινούνται σχεδόν τόσο γρήγορα όσο σκέφτεται το λαµπρό µυαλό της. Η λάµψη, εξάλλου, είναι άµεσα συνδεδεµένη µε τη ζωή και το όραµά της για το µέλλον της τεχνολογίας της µόδας.
«Μπήκα στον χώρο του Fashion Tech επειδή µια µέρα συνειδητοποίησα ότι, δουλεύοντας ως software engineer, βρισκόµουν σε έναν ανδροκρατούµενο χώρο, περιτριγυρισµένη από τύπους που φορούσαν µόνο τζιν και Τ-shirts. Και εγώ δεν φοράω ποτέ τζιν και Τ-shirts, πώς θα µπορούσα;» λέει και γελάει δυνατά όσο ακούγονται τα διαδοχικά κλικ του φωτογράφου που απαθανατίζει µια τόσο αυθόρµητη σκηνή. «Σε ένα τέτοιο περιβάλλον σκέφτηκα ότι η µόδα µπορεί να λειτουργήσει για µένα ως πανοπλία, να µε κάνει να νιώσω καλύτερα, πιο άνετα, όµορφη και προστατευµένη. Χωρίς να χάσω τίποτε από τη δυναµικότητά µου. Εποµένως, πήρα την κατάσταση στα χέρια µου και αποφάσισα να δηµιουργήσω ρούχα που µου αρέσει να φοράω, αλλά θα είναι και “έξυπνα”. Που θα ενσωµατώνουν τις δύο αγάπες µου, την τεχνολογία και το ωραίο design. Ξεκίνησα να πειραµατίζοµαι στο Βερολίνο, όπου έµαθα τις τεχνικές laser cutting και 3D printing, αλλά και να χειρίζοµαι ψηφιακές µηχανές ραπτικής που λειτουργούν µε software υπολογιστών, κάτι που µε χαροποίησε ιδιαίτερα, γιατί σκέφτηκα ότι µπορώ να τις χακάρω και να πειραµατιστώ µε τον δικό µου τρόπο. Αυτό είναι το καλό όταν δεν έχεις κάνει κλασικές σπουδές πάνω στη µόδα. ∆εν γνωρίζεις τους κανόνες, άρα µπορείς να τους παρακάµψεις, οπότε γιατί να µην παίξω χρησιµοποιώντας LED φώτα; Το φως τραβάει την προσοχή, αλλά είναι ταυτόχρονα υψηλή τεχνολογία. Συνήθως το ξεχνάµε αυτό, δεν βλέπουµε την τεχνολογία πίσω από κάτι που έχει γίνει αναπόσπαστο κοµµάτι της ζωής µας, συνδέουµε το φως µε όµορφες ιστορίες, µε τα Χριστούγεννα, και τα λαµπάκια. Έκαψα τα δάχτυλά µου, χάλασα το µανικιούρ µου, πέρασα ώρες ρωτώντας τους techies φίλους µου, αλλά στο τέλος τα κατάφερα. ∆ηµιούργησα το πρώτο τζάκετ µου µε ενσωµατωµένη κάρτα sim. Στέλνοντας ένα γραπτό µήνυµα #red ή #rainbow ή #sparkle στο jacket µου, µπορούσα να κάνω τα LED στην πλάτη του να αλλάζουν απόχρωση και ρυθµό. Στους άντρες συναδέλφους µου που µε κοιτούσαν να κυκλοφορώ έτσι στο γραφείο απαντούσα: “∆εν είµαι τρελή, απλώς βλέπω στο µέλλον”. Στις γυναίκες που µε σταµατούσαν και µε ρωτούσαν πού µπορούσαν να αγοράσουν αυτό το τζάκετ δεν ήξερα ακόµη τι να πω. Έπρεπε να βρω τον τρόπο να πλένεται πρώτα», λέει και ξεκαρδίζεται.
Και επειδή είναι δύσκολο να φανταστώ τη Lisa να στερεύει από λέξεις, δεν µε εκπλήσσει η συνέχεια της ιστορίας της: «Τότε κατάλαβα πως η µόδα είναι η απάντηση. Οι σχεδιαστές έχουν ένα αβαντάζ σε σχέση µε τους tech designers. Στη µόδα σχεδιάζουν προϊόντα µε τα οποία οι άνθρωποι συνάπτουν συναισθηµατικούς δεσµούς. Θα δω ένα ρούχο ή µια τσάντα ή ένα ζευγάρι παπούτσια και θα το ερωτευτώ, θα θέλω να τα αποκτήσω εκείνη τη στιγµή, ανεξαρτήτως κόστους. Εποµένως, οι σχεδιαστές έχουν τη δύναµη να κάνουν προσιτή και την τεχνολογία. Οι tech designers θα παρέχουν τις ιδέες και την τεχνογνωσία και εκείνοι θα ντύνουν µε αισθητική ένα concept, µε τρόπο που δεν θα τροµάζει τον κόσµο. Εκείνη τη στιγµή αποφάσισα να παραιτηθώ από τη δουλειά µου, να γεφυρώσω τον κόσµο της τεχνολογίας µε τον κόσµο της µόδας και απαντήσω στην επόµενη ερώτηση: Πώς θα ντυθούµε για το µέλλον που θέλουµε να έχουµε;».
Η µόδα είναι γεµάτη από ιστορίες καινοτοµίας, όπως τόνισε η Lisa στη διάλεξη που έδωσε πριν από λίγους µήνες στο τελευταίο TEDx που διοργανώθηκε στην Αθήνα. ∆εν είναι η πρώτη φορά που ζούµε σε µια εποχή κινητικότητας, αλλά είναι η πρώτη που είναι τόσο έντονη. Όταν χρειάστηκε να ταξιδέψουµε στο διάστηµα, η στολή του Neil Armstrong σχεδιάστηκε µε τη συµβολή ενός κατασκευαστή στηθόδεσµων, αφού οι ραφές έπρεπε να είναι γερές αλλά και ευλύγιστες και κανείς δεν κατείχε την απόλυτη τεχνογνωσία. Ένα από τα µεγαλύτερα fashion icons και πρωτοπόρος στον χώρο της µόδας βρήκε την ιδανική ισορροπία που πρέπει να έχει ένα ρούχο όταν οι γυναίκες απέκτησαν µεγαλύτερη ελευθερία στην κοινωνική τους ζωή: στιλ, άνεση, λειτουργικότητα και ποικιλία. Πώς; Τοποθετώντας τσέπες στα γυναικεία σακάκια. Γιατί; Πολύ απλά, επειδή η Coco Channel ήταν καπνίστρια και επιθυµούσε να έχει πάντα πάνω της τα τσιγάρα της.
