Η Anne-Marie Curtis σχολιάζει τη στροφή της μόδας στην ευκολία και την πρακτικότητα και επιλέγει εκπροσώπους μιας τάσης που ήρθε για να μείνει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βιομηχανία της μόδας βιώνει μια ταραχώδη περίοδο. Από την κλιμακούμενη συζήτηση γύρω από τη βιωσιμότητα, την κλιματική αλλαγή και τον αντίκτυπο που ενδεχομένως θα έχει το παγκόσμιο ξέσπασμα του κορωνοϊού, μέχρι την ευρύτερη αίσθηση ότι πρέπει να αλλάξουμε, όχι μόνο τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την γκαρνταρόμπα μας, αλλά και πώς δεσμευόμαστε απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο. Όμως, παρά τη γενικότερη αναστάτωση και τις όποιες αλλαγές, εκείνο που δεν αλλάζει είναι το ότι κάθε πρωί πρέπει να ντυθούμε. Και το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να το κάνουμε με προσεκτικό και πρακτικό τρόπο, χωρίς να θυσιάσουμε την αγάπη που τρέφουμε για τη μόδα και την ανάγκη να εκφράσουμε την ατομικότητά μας.

Σύμφωνα με όσα ακούγονται τελευταία, η Phoebe Philo αναμένεται να λανσάρει το δικό της eco brand, μια εξέλιξη η οποία, πέρα από το ότι έχει προκαλέσει έντονο ενθουσιασμό –«Όντως θα το κάνει, και αν ναι, πότε;»- μοιάζει να περιλαμβάνει πολλά από τα παραπάνω ερωτήματα. Άλλωστε, η Philo κατέκτησε δικαιωματικά το wardrobing, την έννοια ότι «έντυνε» τις γυναίκες τη δεκαετία που ήταν στο τιμόνι της Celine. Πραγματικά, μου είναι πολύ δύσκολο να σκεφτώ κάποια από το περιβάλλον μου που δεν έχει στην κατοχή της μια δημιουργία της σχεδιάστριας από εκείνη την περίοδο: από τις γνήσιες «Phoebephiles», οι οποίες με θρησκευτική ευλάβεια αγόραζαν καινούργια κομμάτια κάθε σεζόν, μέχρι εκείνες που απλά επέλεγαν μια τσάντα, ένα πορτοφόλι ή ένα κόσμημα, η σχεδιάστρια επηρέαζε έναν στρατό από πιστές ακολούθους που λάτρευαν τη μόδα, αλλά συγχρόνως ήθελαν ρούχα τα οποία άξιζαν τα λεφτά τους. Παράλληλα, η χαρακτηριστική soft power αισθητική της μοιάζει να αντηχεί σήμερα ακόμα πιο δυνατά, σε μια περίοδο που μια νέα προσέγγιση στο ντύσιμο φαίνεται ακόμα πιο αναγκαία.
