Πολλοί θα εξέταζαν αυτή τη συλλογή βάζοντας στο επίκεντρο την απουσία χρώματος, αλλά αυτή θα ήταν απλά μια πρώτη ανάγνωση. Δουλεύοντας σκληρά, σκαλίζοντας τα αρχεία του οίκου και δίνοντας έμφαση στις τεχνικές και τη δεξιοτεχνία, ο ταλαντούχος Pierpaolo Piccioli κατέφερε να αναδείξει κάθε απόχρωση του μαύρου χρώματος και παρόλο που παρουσίασε μια συλλογή βασισμένη μόνο σε αυτό, απέδειξε πόσες διαφορετικές αποχρώσεις μπορεί να έχει.
«Το μαύρο είναι η στολή της δημοκρατίας», έχει πει ο Charles Baudelaire και ο Pierpaolo Piccioli το προσέγγισε ακριβώς έτσι, σαν να ήταν ένας καμβάς, όπως εκείνοι του Rothko που σου κόβουν την ανάσα, όπως το στοχαστικό μαύρο του Soulages ή το sculptural του Brancusi. Έγραψε ένα πλούσιο και βαθυστόχαστο λεξιλόγιο του χρώματος, το οποίο, σε συνδυασμό με την κληρονομιά του Valentino, επαναπροσδιόρισε τη βάση των αρχών και των κωδίκων του οίκου.
«Μέσα από το μαύρο, αναζητώ το φως», δήλωσε ο Piccioli και αυτό έγινε απόλυτα εμφανές από τον τρόπο που έφερε το πιο αναγνωρίσιμο χρώμα της καθημερινότητας στην πασαρέλα. Βελούδο, πιέτες, βολάν, ανάγλυφα στοιχεία, φιόγκοι, δέρμα, δαντέλα, τούλι και σιφόν – τα πάντα βάφτηκαν μαύρα σε αυτή τη συλλογή και μας επέτρεψαν να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία του Valentino, μέσα από μια άλλη οπτική, τόσο σύγχρονη, όσο και νοσταλγική.
