Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας

Είδαμε:

To απόλυτο σακάκι για το τώρα. Και το μετά. Το φθινόπωρο και τον χειμώνα που έρχεται. Αν δεν αγαπάς και τόσο τη δικτατορία του μαύρου, και θέλεις σαν άλλοθι μια αναπάντεχη πινελιά, ο Karl Lagerfeld, ακόμη και μετά τον θάνατο του, μας στοιχειώνει ως brand πλέον με επιλογές που νιώθουμε σα να τις έχουμε ξαναδεί. Ακόμη και να τις έχουμε φορέσει κάπου, κάπως, κάποτε. Φανταστείτε λοιπόν ένα αυστηρό μαύρο σακάκι σε ανδρική γραμμή και ροζ για αντίθεση στα σημεία ακριβώς που θέλουμε να αλλάζουμε το σενάριο. Τη σκηνοθεσία. Την ερμηνεία. Την απόδοση. Αυτό θέλω από τη μόδα του σήμερα. Να μπορώ να την υιοθετήσω με τον δικό μου τρόπο. Χωρίς πρέπει. Μόνο με θέλω. Χωρίς κλισέ. Μόνο με ένστικτο. Και συναίσθημα; Ερωτήσεις όπως «ταιριάζει το μαύρο με το ροζ;» και «που θα το φορέσω;», είναι πλέον περιττές. «Ταιριάζει με το μέσα μας» είναι η απάντηση. «Στο πρώτο και στο τελευταίο ραντεβού…»

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-1 — ©Karl Lagerfeld

Ξεχωρίσαμε:

Ένα κόσμημα που θα μπορούσε να αποτελεί έκθεμα στο μουσείο. Έστω σε μια γκαλερί. Να το φωτογραφίζεις, να το φοράς σε κάθε δάχτυλο ξεχωριστά, να το κοιτάς, να μην μπορείς να αποτυπώσεις κάθε λεπτομέρεια με μια γρήγορη ματιά. Τα δαχτυλίδια, τα σκουλαρίκια, τα κολιέ, τα βραχιόλια με την μινιμαλιστική υπογραφή Georg Jensen έχουν μια δική τους διάλεκτο. Και τώρα που είδα την συλλογή «Μoonlight Grapes» σκέφτηκα πως ένα χρυσό δαχτυλίδι με διαμάντια που μιμείται τη φύση μπορεί να φέρει τόσο ρεαλισμό. Να θέλεις να κλείσεις τα μάτια όταν το φοράς για να το νιώσεις. Να το αισθανθείς διαφορετικά. Να φτιάξεις την ιστορία του. Σαν παραμύθι. Μια φορά κι έναν καιρό. Και ζήσαν αυτοί καλά; Κάπως έτσι. Με διαφορετικό φινάλε κάθε φορά. Έτσι για το σασπένς. Και τα σταφύλια της οργής.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-2 — ©Georg Jensen

Δοκιμάσαμε:

Ένα ζευγάρι μπότες που αισθανόμαστε ότι δύσκολα θα αποχωριστούμε τους επόμενους τέσσερις μήνες. Τουλάχιστον. Είναι σαν φαντασίωση. Αν δεν σου αρέσει να φοράς φλατ παπούτσια, και θέλεις να είσαι πάντοτε πιο κοντά στα σύννεφα, περπατάς στις μύτες σα να χορεύεις, πάντα ονειρεύεσαι το τέλειο ζευγάρι που το φοράς και νιώθεις (ακόμη πιο) ψηλή, μπορείς να τρέξεις, να είσαι ζεστά, να νιώθεις θαλπωρή. Και κάπως έτσι εντόπισα τις μπότες-«εφεύρεση», σουέντ Ugg πλατφόρμες (Tsakiris Mallas). Σκέφτομαι να τις φοράω με παντελόνι από μέσα, ίσως και με φόρεμα ή φούστα, ή να τις «κρύβω» μέσα από υπερμεγέθεις, ψηλόμεσες παντελόνες για να μην μπορεί κανείς να καταλάβει το «μυστικό» μου. Με την γνωστή γούνα από μέσα, και την εσωτερική ενίσχυση, ο χειμώνας του 2022-23 μόλις έγινε λιγότερο μαύρος από ότι προβλέπεται.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-3 — ©Ugg

Παραγγείλαμε:

Το ολοκαίνουργιο βιβλίο «ALaia before Alaia» που έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει μέσα στον Οκτώβριο. Με τις υπογραφές της Carla Sozzani, του Olivier Saillard και της Laurence Benaim, ευκαιρία να γνωρίσουμε ακόμη καλύτερα τον μικροσκοπικό μάγο της μόδας, ο οποίος, μπορεί να μην ζει πια, αλλά όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή, τον έχουμε εκτιμήσει σήμερα ίσως ακόμη περισσότερο από την ημέρα που «έφυγε». Όσοι δεν τον γνώριζαν, σίγουρα. Ο Alaia πριν από τον Αlaia λοιπόν ή ο Azzedine Alaia (1935-2017) από την αρχή μέχρι το τέλος, η επίδειξη του 1982 που τον ανέδειξε, ένα ταξίδι στη γενέτειρα του, την Τυνησία, τα πρώτα χρόνια στο Παρίσι, το χειροκρότημα στη Νέα Υόρκη. Και τον υπόλοιπο κόσμο. Μαζί με φωτογραφίες, λιγότερο αναγνωρίσιμα σχέδια του δημιουργού, συνεντεύξεις, μαρτυρίες… Μαύρο μέσα στο μαύρο. Με λευκές πινελιές. Για το πορτρέτο του Azzedine πριν από τον Azzedine.