Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας

Το μαγιό από τη Resort συλλογή της Zeus + Dione που προσφέρεται για διπλή ανάγνωση. Και κάπως έτσι ξέρεις ότι αποκλείεται να το βαρεθείς. Το ασύμμετρο ολόσωμο με την ονομασία Ammousa έχει δύο χρώματα που συμφιλιώνονται, συγκρούονται, εναρμονίζονται. Προσπαθώ πάντοτε να βρίσκω μαγιό που μπορούν να φορεθούν με διαφορετικούς τρόπους, είναι αλλιώς μπροστά και πίσω, αλλάζει ανάλογα με τη διάθεση μας. Το συγκεκριμένο παρουσιάζει ενδιαφέρον όπως και να το δεις, όπως και να το φορέσεις, σίγουρα κολακεύει τις καμπύλες, το σώμα μας που δεν έχει ακόμη συνηθίζει το άγγιγμα του ήλιου, θέλει στοργή, αλάτι, χάδια, φροντίδα, χρώμα. Και εναλλαγές. Μπλε, χακί, νυχτερινός ουρανός, δέντρα, φύση, οι συνειρμοί… Και η (επόμενη) απόδραση, τόσο κοντά, τόσο μακριά.

Δοκιμάσαμε:

Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια που σχεδιάστηκε το 1972 στη Νέα Υόρκη και θα μπορούσε να είναι σημερινό. Το γεγονός όμως ότι ο Μinas εμπνεύστηκε, σχεδίασε και δημιούργησε τους κρίκους στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’70, με την υπογραφή του, φτιαγμένους, όπως πάντα, με διαφορετική προσέγγιση για το αριστερό και το δεξί αυτί, προσθέτει επιπλέον μαγεία. Και σασπένς. Για τα σκουλαρίκια Minas, New York, τα οποία, φαντάζομαι να φοράω, να προσγειώνομαι στο Newark, ακούγοντας Frank Sinatra και «start spreading the news» με τη δική του, τρυφερή και δυναμική εκδοχή για τη Νέα Υόρκη του τότε και του τώρα. Μαύρο με λάμψη, όση λάμψη χρειαζόμαστε για να τραγουδάμε, να χορεύουμε, να εκφραζόμαστε, να μοιραζόμαστε συναισθήματα, να νιώθουμε, να αγκαλιάζουμε και να αγκαλιαζόμαστε. Στην Αθήνα ή τη Νέα Υόρκη; Όπου ανοίγει και κλείνει ένας κύκλος για να ανοίξει ένας άλλος. Ακόμη μεγαλύτερος και πιο φωτεινός.

Oνειρευτήκαμε:

Ένα έπιπλο που κρύβει μικρά μυστικά. Και κάπως έτσι εντόπισα ένα ντουλάπι από την Raw Materials (Ιnterni) με όχι δύο αλλά 36 συνολικά συρτάρια, σε ένα ακατέργαστο φαινομενικά έπιπλο, φτιαγμένο από ανακυκλωμένο ξύλο και σίδερο για να υπάρχει η ψευδαίσθηση της μοναδικότητας. Το επόμενο βήμα είναι να σκεφτούμε ποια είναι αυτά τα 36 μικρά ή λίγο μεγαλύτερα αντικείμενα που θα θελήσουμε να φυλάξουμε μέσα. Και αν θα χρειαστεί να καταγράψουμε σε ένα χαρτί ή στο κομπιούτερ μας το περιεχόμενο, για να θυμόμαστε αριθμούς και αντιστοιχίες. Να σχεδιάσουμε με μολύβι και χαρτί τα μυστικά μας. Δεν είναι προτιμότερο όμως να αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να παίξουμε το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού; Να κλείνουμε τα μάτια και κάθε φορά που ανοίγουμε ένα συρτάρι να μας περιμένει και μία έκπληξη; Σαν mystery box; Το μπαούλο των πειρατών, αλλιώς. Με 36 γιατί, όνειρα, 36 αναμνήσεις, σκέψεις, «δώρα.»