Ένα ρούχο που μπορεί να αποτελέσει «στολή» για την κλασική μας γκαρνταρόμπα. Είναι το φόρεμα που νιώθεις ότι το φοράς και μπορείς να «κατακτήσεις» τον κόσμο. Το στράπλες, μάλλινο, από την τελευταία συλλογή που σχεδίασε η Sarah Burton είναι ακριβώς το ρούχο που θέλουμε να έχουμε για να φοράμε σε διαφορετικές περιστάσεις, με τα ανάλογα αξεσουάρ. Είναι ωραία αυτά τα κομμάτια που αλλάζουν κάθε φορά, ανάλογα με το πανωφόρι, την τσάντα, τα κοσμήματα, τα παπούτσια που επιλέγουμε, χωρίς να θυσιάζουν την δυναμική τους. Φθινόπωρο-χειμώνας 2023-24, κλασικό βρετανικό πατρόν, δανεικό από την ανδρική τεχνοτροπία, καθώς θυμίζει αυστηρά δομημένο φόρεμα, με την φιλοσοφία ενός σταυρωτού σακακιού ή κοστουμιού. Οι πτυχώσεις του υφάσματος, κατά μήκος του ανοίγματος της φούστας, θυμίζουν πέτο. Με φαντάζομαι να το φοράω με ένα μοναδικό σκουλαρίκι, για την ανατροπή.Και να θυμάμαι την πρώτη φορά που είχα συναντήσει από κοντά τον Alexander McQueen στο Λονδίνο.
Ένα αξεσουάρ που είναι διακριτικό, αλλά δεν περνάει απαρατήρητο. Μας φτιάχνει το κέφι, χωρίς να μας μελαγχολεί. Μπορεί μία τσάντα να γεννήσει συναισθήματα; Aν μας θυμίζει κάτι από «Barbieland» και είναι στην απόχρωση του ροζ που μας αρέσει, μπορεί να συνδυαστεί και με μαύρο αλλά και με λευκό, ακόμη και με γκρι. Η μίνι, δερμάτινη tote τσάντα του οίκου Ferragamo σε σχήμα καμπύλη είναι στο «σωστό» μέγεθος για να χωράει μόνο τα απαραίτητα. Ποια είναι αυτά; Εγώ ξέρω πως θυμάμαι μια ζωή να γεμίζω υπερμεγέθη αξεσουάρ με ό,τι μπορεί να θεωρώ χρήσιμο για να έχω μαζί μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να σηκώσω το βάρος και να αισθάνομαι ότι είμαι έτοιμη για απόδραση. Όσο περνάει ο καιρός, είναι προτιμότερο να αφαιρούμε βάρη, από το να προσθέτουμε. Και κάπως έτσι ανακάλυψα την baby pink μικρογραφία Ferragamo, φυσικά made in Italy, με την γυαλισμένηαγκράφα «Gancini» για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Σκέφτομαι μήπως προσθέσω και το λουράκι, να την κρεμάσω από τον ώμο για να αισθάνομαι ακόμη πιο ελεύθερη. Πώς θα την κρατούσε η Barbie; Όταν χορεύεις με ροζ πατίνια από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου, ξέρεις την απάντηση.
Ένα κόσμημα που είναι φωτογενές, μοιάζει σα να σχεδιάστηκε για να αφηγηθεί μια ιστορία, να συμφιλιώσει τον χρυσό με το μαργαριτάρι, να παίξει με την γεωμετρία. Η Christina Soubli δημιούργησε τη συλλογή «Molecules» με κοσμήματα που θέλουν τα ταξιδέψουν, να λάμψουν, να φωτίσουν το μέσα και το έξω. Το τότε και το τώρα. Ξεχώρισα ένα δαχτυλίδι που είναι made in Greece, το υπονοεί, χωρίς να το κραυγάζει. Αυτός ακριβώς δεν είναι ο ορισμός της ήρεμης πολυτέλειας; Kαι κάπως έτσι θυμήθηκα τα κοσμήματα της μαμάς μου, πόσο αγαπάει ακόμη τις πέρλες, ειδικά όταν φλερτάρουν διακριτικά με τον χρυσό, και πόσο μου άρεσε, σαν αγοροκόριτσο ακόμη, με τζιν και πάνινα αθλητικά μποτάκια, να φοράω λευκά πουκάμισα με δαχτυλίδια, σκουλαρίκια ή κολιέ της μητέρα μου, σειρές από πέρλες ή ανάγλυφα δαχτυλίδια με ένα μόνο μαργαριτάρι για να ποζάρω στον καθρέφτη του μπουντουάρ χωρίς φωτογραφική μηχανή, φιλμ ή φλας. Είναι ωραίο να ποζάρεις για σένα. Ειδικά όταν έχεις επενδύσει σε ένα κόσμημα με «Molecules» που ξέρεις ότι δύσκολα θα αποχωριστείς.
Ένα κεραμικό βάζο που νομίζεις ότι έχεις θαυμάσει κάποια στιγμή σε μια γκαλερί, κάπου, κάποτε, μέσα στον χρόνο, για να το ξαναβρείς μπροστά σου, σαν υπενθύμιση ότι έχουμε ανάγκη από όμορφα αντικείμενα στον χώρο μας. Το 04 Βallon από την Louise Roe είναι τόσο μινιμαλιστικό, όσο θα θέλαμε. Πάντοτε ξεχωρίζω τα χρηστικά είδη για το σπίτι που ξεχωρίζουν από μακριά, χωρίς να επιβάλουν την παρουσία τους, ενώ ταυτόχρονα δίνουν αυτή την αίσθηση του χειροποίητου. Φαντάζομαι τα χέρια που το δημιούργησαν. Την επιμονή. Την υπομονή. Την αγάπη. Την έμπνευση. Τη στιγμή που το βάζο στήνεται, αποκτά δική του ζωή και ετοιμάζεται να υποδεχτεί το πρώτο μπουκέτο. Την πρώτη ανθοδέσμη. Λουλούδια σε μία μόνο απόχρωση, ή μια πιο πληθωρική σύνθεση για εκείνες τις ημέρες που έχεις ανάγκη από χρώματα, την φύση μέσα στο νερό, την υπενθύμιση πως όλα ανθίζουν, όλα χρειάζονται φροντίδα, όπως κι εμείς. Ήλιο και φως. Για αρχή. Και μετά έρχονται και όλα τα άλλα.
