Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας

Ξεχωρίσαμε:

Ίσως το πιο ιδιαίτερο, φωτογενές, καινοτόμο πανωφόρι της σεζόν. Η ήσυχη πολυτέλεια ως τρόπος ζωής. Όταν είδα για πρώτη φορά, το μαύρο παλτό από το The Row, με την ονομασία «Holmes», σκέφτηκα πως μοιάζει μια τρυφερή αγκαλιά. Ορισμένα ρούχα έχουν αυτή τη δύναμη. Είναι σχεδιασμένα με τέτοιον τρόπο. Φέρουν πατρόν και υφάσματα, μαζί με υφές, που σου δίνουν την αίσθηση ότι σε προστατεύουν, σε αγκαλιάζουν, σε ζεσταίνουν, σχεδόν σου ψιθυρίζουν. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το απόλυτο μάλλινο παλτό με τις 50 αποχρώσεις του μαύρου, και επιπλέον layering στα μανίκια για να δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι συνυπάρχουν δύο διαφορετικά στιλ σε ένα διαχρονικό κομμάτι της γκαρνταρόμπας μας. Το ψηλό κολλάρο προφυλάσσει και τον αυχένα μας, ενώ η επένδυση από μετάξι είναι το δικό μας μικρό μυστικό. Σκέφτομαι να το φοράω με λευκό, για το φως, και το άλλοθι, μάλλον όχι με loafers, που θα ήταν η πρώτη επιλογή αλλά με ψηλοτάκουνες μπότες. Για την ήρεμη πολυτέλεια που αυθαδιάζει.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-1 — ©The Row

Κρατήσαμε:

Μία κλασική τσάντα με ιστορία, συναίσθημα, αυστηρή δομή, παρελθόν, τώρα και παρόν. Και κάπως έτσι αποκτά μια δεύτερη ζωή η Gucci «Diana», σε μίνι εκδοχή, μία πολυφωτογραφημένη tote που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1991 και από τότε έχει εξελιχτεί σε ένα εμβληματικό αξεσουάρ. Δερμάτινη, σε τετράγωνο σχήμα, με τα χαρακτηριστικά μπαμπού χερούλια, την «σφραγίδα» του οίκου από το 1947 και το διπλό, φυσικά, G. Χωράει το κινητό, την πούδρα μας και τα κλειδιά μας. Μπορεί και ένα μίνι άρωμα, ένα κραγιόν, ένα μίνι πορτοφόλι, μια ατζέντα μινιατούρα με ένα μικροσκοπικό στυλό. Για να σημειώνουμε όλα όσα δεν θέλουμε να ξεχάσουμε, όχι άλλες λίστες με όλα όσα δεν πρέπει να ξεχάσουμε να κάνουμε αλλά στόχους, πόθους, όνειρα, όμορφες στιγμές, ημερολογιακές σημειώσεις, για το τώρα και το μετά. Μίνι αναμνήσεις; Μάξι εξομολογήσεις.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-2 — ©Gucci

Δοκιμάσαμε:

Ένα ρολόι που αποτελεί σήμα κατατεθέν του ιστορικού οίκου για όσους γνωρίζουν την ιστορία του. Θυμάμαι όταν φοιτήτρια ακόμη δημοσιογραφίας στο Λονδίνο, είχα κάνει δώρο στον εαυτό μου, το κλασικό Ηermes ρολόι, με το πορτοκαλί λουράκι και το λουκέτο. Με βοηθούσε να είμαι συνεπής στις εργασίες μου, στο Πανεπιστήμιο, σε όλα τα πρέπει του τότε. Και τώρα που ανακάλυψα από τη σειρά Hermès Timepieces, το Kelly από ανοξείδωτο ατσάλι που συναντάμε σαν λεπτομέρεια σε κλασικές τσάντες και αναπάντεχα αξεσουάρ, βρήκα μια άλλη βερσιόν για το αγαπημένο μου λουκέτο, πάντα με έντονους συμβολισμούς, κατασκευασμένο στην καρδιά της ελβετικής ωρολογοποιίας. Η φωτεινή όψη από φίλντισι, η οποία, κρέμεται από ένα αποσπώμενο κούμπωμα, μπορεί επίσης να αλλάξει χρήση με το συνοδευτικό δερμάτινο λουράκι Clochette και να φορεθεί ως κολιέ. Ανέκαθεν μου άρεσαν τα αντικείμενα που αποκτούν και μια δεύτερη χρήση, σε προκαλούν για μια άλλη ανάγνωση. Μπορούμε να αιχμαλωτίσουμε τον χρόνο σε ένα λουκέτο; Μπορούμε να το δοκιμάσουμε.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-3

Φανταστήκαμε:

Ένα κόσμημα που το φοράμε και δεν θέλουμε να το αλλάξουμε. Είναι όμορφα τα κολιέ που γίνονται ένα με το δέρμα μας, τις συνήθειες και την καθημερινότητα μας, και κάπως έτσι ξεχώρισα ένα κρεμαστό Lariat από την Μυρτώ Αναστασοπούλου, και τη συλλογή Starry night από την Myrto fine jewels, για να θυμηθώ τη δύναμη που έχουν τα διαμάντια, σε όποια απόχρωση κι αν είναι, σε όποιο μέγεθος, αν διεκδικούν την αποκλειστικότητα, αν είναι μόνα ή πολλά, αν κρέμονται στον λαιμό μας, πιο χαμηλά, αν δεσπόζουν στα αυτιά μας, στους καρπούς και στα δάχτυλα μας. Υπάρχουν κοσμήματα που θέλεις να τα θαυμάζεις στο κουτί τους. Και άλλα που τα δοκιμάζεις μία φορά και ύστερα ξεχνάς να τα βγάλεις. Σα να σε περίμεναν για να σου πουν την ιστορία τους. Και μετά, μια νύχτα με αστέρια, είπες μια ευχή και έγινε πραγματικότητα. Μια φορά κι έναν καιρό.