Θυμηθήκαμε:
Tην εποχή που φορούσαμε ένα μαγιό ολόκληρο το καλοκαίρι. Τότε που πηγαίναμε για διακοπές τρεις μήνες, ξεχνούσαμε πως μοιάζει η πόλη, η Αθήνα, αλλάζαμε ρυθμούς, ζούσαμε χωρίς «πρέπει», μόνο με «θέλω». Αυτές οι εικόνες ζωντάνεψαν στο μυαλό μου όταν είδα το λευκό μπικίνι από τον οίκο Gucci που διεκδικεί την αποκλειστικότητα, θέλει να φοριέται μόνο του, ή μέσα από αέρινα καφτάνια, του αρέσει η απλότητα κι ας ψιθυρίζει πολυτέλεια. Αυτό δεν είναι και το προσωπικό μας στοίχημα; Είναι η στιγμή που το φοράς και νιώθεις πως μπορείς να φτάσεις παντού, να κολυμπήσεις, να βγεις στη στεριά, να διαβάσεις το βιβλίο σου μέσα σε μια σπηλιά, στη σκιά ενός δέντρου. Λευκή ανακωχή στις πολύχρωμες σκέψεις μας.