Ξεχωρίσαμε:
Ένα κινηματογραφικό, μυθιστορηματικό, φωτογενές φόρεμα με την υπογραφή του Tom Ford για εκείνες τις νύχτες που ξέρεις ότι θέλεις να φοράς ένα κοστούμι ζωής που θα σε βοηθήσει να υποδυθείς τον ρόλο που έχεις ονειρευτεί. Με ανοιχτή πλάτη, τούλι και βελούδο, σε μια υποφωτισμένη απόχρωση που αναδεικνύει το λευκό μας δέρμα. Το φαντάζομαι συνδυασμένο αποκλειστικά με χρυσά κοσμήματα. Με ψηλά τακούνια. Μια μικροσκοπική τσάντα, ίσως μια minaudiere που θυμίζει βιβλίο. Έντονα μάτια, γυμνά χείλη, για να μην υπάρχει το στοιχείο της υπερβολής. Είναι ένα ρούχο που θέλεις να το δεις να χορεύει, να ξαπλώνει, να κάθεται στην πολυθρόνα, να αποκαλύπτει όλα όσα μας αρέσει να μοιραζόμαστε με τον καθρέφτη. Και μπορεί η πόζα της Angelina Jolie στο κόκκινο χαλί, να μοιάζει δεδομένη, όμως ποτέ δεν είναι αργά για να την τελειοποιήσουμε.

Aγαπήσαμε:
Ένα αξεσουάρ που θέλεις να το βλέπεις μέσα στο λευκό του κουτί με τα μαύρα γράμματα, σκέφτεσαι τον δημιουργό του να το σχεδιάζει στο χαρτί με έντονα χρώματα, θέλεις να ξέρεις απλά ότι το έχεις στη συλλογή σου. Τα μποτάκια «Botiye 105» του Manolo Blahnik είναι σα να ζωντανεύουν από το παραμύθι, από εκείνα τα τρισδιάστατα παιδικά βιβλία που συναρμολογούσαμε και στήναμε σε χάρτινα κάστρα. Κεντημένα, από ολομέταξο crepe de chine, καλύπτουν τους αστραγάλους, και φέρουν ένα ζωντανό ανθισμένο μοτίβο που μας αρέσει πολύ. Ένα έργο τέχνης στα πόδια μας, -με όσο ψηλά τακούνια θα θέλαμε-, για να φορεθεί με κοστούμι, σμόκιν, φούστα ή φόρεμα σε αυστηρή γραμμή, το Μικρό Μαύρο Φόρεμα σε νέες περιπέτειες. Για την Χιονάτη που δεν δηλητηριάστηκε ποτέ, την Σταχτοπούτα που έχασε το Manolo μποτάκι της μια νύχτα που φίλησε για πρώτη φορά τον πρίγκιπα της…

Δοκιμάσαμε:
Μία τσάντα με ιστορία, την ιστορία που θέλουμε εμείς να της ψιθυρίσουμε ή να την κρατήσουμε μόνο για εμάς. Το πλισαρισμένο clutch από την Callista είναι στην απόχρωση που θέλουμε για να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες τσάντες που έχουμε στη ντουλάπα μας, και έχει την λάμψη και τις αντιθέσεις που δημιουργούν το απαραίτητο σασπένς. Για εμάς κυρίως. Γιατί όταν νιώθουμε καλά, στις γιορτές, τα βράδια που μπορεί να αισθανόμαστε ότι δεν θέλουμε να πειραματιστούμε με πολλές διαφορετικές καινοτομίες και επαναστάσεις, είναι ωραίο να νιώθεις πως υπάρχει ένα αξεσουάρ που θα το κρατάς και θα νιώθεις πως υπάρχει ένας κοινός κώδικας. Χριστουγεννιάτικος, λαμπερός, τρυφερός, με μέλι, αγάπη και ζεστασιά. Ασορτί με το περιεχόμενο του.

Φανταστήκαμε:
Κοσμήματα που θέλουν να τα φοράμε συνέχεια, μέρα και νύχτα, χειμώνα, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο και πάλι από την αρχή. Όταν βγαίνουμε έξω, ακόμη και όταν γυμναζόμαστε, μπορεί ακόμη και όταν κοιμόμαστε. Το βραχιόλι και το δαχτυλίδι με την υπογραφή της Danai Gianelli μοιάζουν τόσο απλά, τόσο μινιμαλιστικά, με την ακτινοβολία που κρύβουν τα διαμάντια, όταν είναι επαναλαμβανόμενα, εμμονικά, λειτουργούν συνδυαστικά στον καρπό μας, στα δάχτυλα μας, στον λαιμό μας, στα αυτιά μας. Ένα tennis bracelet που θέλει να γίνει ένα με το δέρμα μας και αποχρώσεις του λευκού και του πράσινου για μια χρονιά που έρχεται, υπόσχεται να μας αγκαλιάσει, να μας λούσει στο φως, να μας ταξιδέψει, αρκεί να την πιστέψουμε. Έτοιμες για σερβίς;
