Όσοι ανήκουν στην LGBTQ + κοινότητα, έχουν αισθανθεί ουκ ολίγες φορές το ζωογόνο αίσθημα της εκπροσώπησης μέσω των ταινιών αντίστοιχης θεματικής που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Μεγάλα διεθνή φεστιβάλ σαν αυτό των Καννών, του Βερολίνου ή της Βενετίας έχουν ειδική κατηγορία LGBTQ + στα βραβεία που απονέμουν, ενώ σύμφωνα με μια μελέτη της GLAAD το 13% των ταινιών που κυκλοφόρησαν από μεγάλα studio παραγωγής μέσα στο 2017, οι χαρακτήρες προσδιορίζονται ως λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ ή/και queer. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό για την περασμένη χρονιά έπεσε στο 6%.
Βραβευμένα ή υποψήφια για Όσκαρ κινηματογραφικά διαμάντια, όπως το The Favorite, το Call me by your name ή το Green Book, φέρνουν επίσης στο φως ιστορίες ατόμων της LGBTQ + κοινότητας. Από την άλλη, οι κριτικές για το Bohemian Rhapsody μπορεί να ήταν θριαμβευτικές, οι κριτικοί όμως δεν παρέλειψαν να κατακρίνουν τον καμουφλαρισμένο τρόπο με τον οποίο οι συντελεστές της παραγωγής θέλησαν να μιλήσουν για την ομοφυλοφιλία του Freddy Mercury. Η ποικιλομορφία των χαρακτήρων στις LGBTQ + ταινίες, είναι ένα ακόμα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. Οι queer μαύροι ήρωες, λόγου χάρη, είναι το πιο σπάνιο φαινόμενο στην οθόνη. Υπάρχουν, φυσικά, εξαιρέσεις, όπως το Rafiki, το A Fantastic Woman αλλά και το Moonlight.
1. Paris Is Burning (1990)
Οι φανατικοί της σειράς “Pose” που έκανε πρεμιέρα το 2018 και τώρα προετοιμάζεται για έναν ολοκαίνουργιο δεύτερο κύκλο επεισοδίων, ξέρουν καλά τι εστί “Paris is Burning”. Κι αυτό γιατί η αληθινή έμπνευση πίσω από την σειρά του FX, βρίσκεται στο συνταρακτικό ντοκιμαντέρ της Jennie Livingston, ένα φιλμ που καταγράφει την πραγματικότητα των ballrooms και της drag κουλτούρας τη δεκαετία του 1980 στη Νέα Υόρκη. Με συνεντεύξεις από τους πραγματικούς παίκτες της σκηνής του Vogueing, μεταξύ των οποίων οι Dorian Corey και Willi Ninja, η ταινία είναι ένα καλό μάθημα για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν κάτι παραπάνω από την queer ορολογία, πολλά στοιχεία της οποίας ενυπάρχουν σήμερα σ’ αυτό που αποκαλούμε mainstream κουλτούρα.
https://www.youtube.com/watch?v=OWKUuxxUUEs
2. Nowhere (1996)
Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τη σκηνοθετική ματιά του Gregg Araki, θα απολαύσουν σίγουρα αυτή τη σκοτεινή κωμωδία – ύμνο στο σεξ και στο φανταχτερό στιλ της δεκαετίας του 1990. Στο ίδιο μήκος κλίματος με άλλες cult ταινίες του σκηνοθέτη (The Living End, Mysterious Skin, The Doom Generation), το Nowhere είναι πλούσιο σε οπτικά ερεθίσματα, εξωφρενικούς διαλόγους και εκρηκτική βία.
Το ιδιαίτερο σκηνοθετικό στιλ του Araki ναι μεν απαιτεί γερά νεύρα, από την άλλη του έχει χαρίσει φανατικούς οπαδούς και πολλά βραβεία.Το queer επιστημονικής φαντασίας φιλμ του Kaboom (2010), κέρδισε το πρώτο βραβείο Queer Palm στις Κάννες για τη συμβολή του στην ανάδειξη θεμάτων που απασχολούν την LGBTQ+ κοινότητα. Τον περασμένο Μάρτιο, δοκίμασε τις δυνάμεις του και στην τηλεόραση με το Now Apocalypse, μια σειρά οκτώ επεισοδίων με θέμα το σεξ, γυρισμένη στο Los Angeles, που παρακολουθεί την ιστορία του Ulysses, ενός ήρωας που ζει στον κόσμο του dating και των sex apps.
