Πώς η Rihanna κατάφερε να γίνει το απόλυτο είδωλο της μουσικής του 21ου αιώνα;

Δέκα χρόνια αργότερα, η Rihanna αποτελεί θρύλο της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Μετά από 54 εκατομμύρια πωλήσεις άλμπουμ και 9 νίκες Grammy, η τραγουδίστρια απολαμβάνει μια σχεδόν ανίκητη επιρροή στη μουσική βιομηχανία. Τα χαρισματικά στοιχεία του χαρακτήρα της που εντυπωσίασαν τους πάντες σ’ εκείνη την αρχική οντισιόν του 2005 είναι ακόμα εδώ: ακλόνητη αυτοπειθαρχία, εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση σε συνδυασμό με έναν καλώς εννοούμενο καιροσκοπισμό, ικανός να προσαρμόζεται στις καταστάσεις και να αρπάζει τις κατάλληλες ευκαιρίες.

Η εικόνα της super star που γνωρίζουμε σήμερα δεν αποκαλύφθηκε αμέσως στο κοινό. Το βίντεο του Pon de Replay, το πρώτο single από το ντεμπούτο άλμπουμ της Music of the Sun, σου αποκαλύπτουν πολλά για την πρώιμη μουσική της ταυτότητα. Φορώντας φαρδιά τζιν κι ένα χρυσό μπολερό με πούλιες που άφηνε το μεγαλύτερο μέρος του κορμού της ανοιχτό, χορεύει μ’ έναν σικάτο τρόπο ανεβασμένη σ’ ένα βάθρο σ’ ένα παράξενα άδειο κλαμπ. Το τραγούδι είναι ένα πιασάρικο μείγμα χορευτικών beats, pop φωνητικών και reggae υπαινιγμών, χωρίς να βρίσκουμε ξεκάθαρα το προσωπικό της αποτύπωμα.

Πολύ σύντομα, θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί την καλλιτεχνική ελευθερία που ήρθε παρέα με την μεγάλη της επιτυχία, κατευθύνοντας τη μουσική της σε μια σκοτεινότερη κατεύθυνση, που έτεινε στο ροκ. Οι αισθησιακές της επιτυχίες, όπως το SOS, το Tainted Love ή το We Ride, αντικαταστάθηκαν με μια grungy, R&B διάθεση που εξέπληξε τους κριτικούς. Η αλλαγή έγινε αμέσως αντιληπτή και δημοφιλής με την κυκλοφορία του Good Girl Gone Bad το 2007, αλλά και από το δερμάτινο φορμάκι με τις αλυσίδες που φορούσε στο βίντεο του Umbrella.

Τότε ήταν που απογειώθηκε. Το Umbrella σκαρφάλωσε στην κορυφή των παγκόσμιων charts κι έγινε διπλά πλατινένιος στις ΗΠΑ. Η ενσάρκωση μιας πιο σκληρής και ταυτόχρονα σικάτης εικόνας, μιας ενέργειας που διέφερε από άλλες γυναίκες καλλιτέχνιδες, όπως η Nelly Furtado ή η Avril Lavigne. Είχε τους πιο διάσημους παραγωγούς και συνεργάτες του κόσμου στα πόδια της: Jay-Z, Timbaland, Ne-Yo.

Οι θαυμαστές της προσκυνούσαν τη λογική του «δε με νοιάζει τίποτα» που πλάσαρε σαν μότο ζωής και την ζόρικη περσόνα της. Αν και η φωνή της είναι αναμφισβήτητα ισχυρή, δεν δίνει στον ακροατή κανένα ψήγμα συγκίνηση, όπως κάνει η Beyoncé ή η Gaga. Ένας κριτικός είπε κάποτε ότι η φωνή της είναι «ένα είδος κοφτερού κενού, μια μηχανική ακρίβεια που σπάνια αφήνει περιθώρια για πραγματικά συναισθήματα να διαλύσουν σαν μπουλντόζα το δρόμο σου».

Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή η απόσταση που δημιουργεί την κάνει συναρπαστική. Σημαίνει ότι δεν μπορείς να την κατατάξεις εύκολα σε μια κατηγορία. Έχει ένα αναμφισβήτητο μουσικό αυτί κι έναν μοναδικό τρόπο να κάνει τη ζωντανή ερμηνεία να μοιάζει αβίαστη και λαμπερή.

Παρά την επιτυχία στο σινεμά, τη μόδα και την ομορφιά, πάνω και πέρα απ’ όλα είναι μουσικός. Οι καλλιτέχνες που ένα νέο τους τραγούδι είναι παγκόσμιο γεγονός μετριούνται στα δάχτυλα. Η Rihanna είναι και θα είναι μία από αυτούς. Η μουσική ήταν η αιτία που την έκανε να αφήσει το Μπαρμπάντος, η μουσική είναι ο λόγος που επιστρέφει (πέρυσι, έγινε “Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary” για την πατρίδα της). Δεν ξέρεις ποτέ τι θα κάνει στη συνέχεια.

Ο συνδετικός κρίκος των τραγουδιών της είναι η προκλητική απάθεια. Είναι άπιαστη, ακόμη και στο πιο μινιμαλιστικό άλμπουμ της καριέρας της “Anti-2016”. Ό, τι κι αν κάνει, η σαφής δύναμη ελέγχου της είναι υπνωτική. Το ένατο άλμπουμ της θα κυκλοφορήσει το 2019 και όπως φημολογείται θα κινείται σε reggae ρυθμούς. Στην εποχή που η Ariana Grande τραγουδά up-tempo pop κομμάτια για τους πρώην της και η Cardi B είναι σαν να ζει τη δεκαετία του 1990, η Rihanna απολαμβάνει την σύγχρονη δυναμική της με τον πιο αυθεντικό τρόπο.

Η Caroline Crampton είναι culture writer και celebrated podcaster. Έχει συνεργαστεί με το Guardian, την The Mail on Sunday και το New Humanist. Το πρώτο της βιβλίο, The Way to the Sea, θα κυκλοφορήσει από τις Granta στις 6 Ιουνίου 2019.