Reset, Restart, Detox και άλλα πολλά ξαφνικά έρχονται στο μυαλό μας κάθε άνοιξη. Η ημέρα μεγαλώνει, το καλοκαίρι έρχεται, η εμφάνιση με ανάλαφρα ρούχα περιμένει, όπως τα τζιν που δεν χωράνε πια αλλά τα κρατάς γιατί ελπίζεις ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις και θα μπεις. Έχω γράψει εδώ στο vogue.gr κείμενο, πριν λίγα χρόνια που απέκτησα το σώμα που ονειρευόμουν με μεγάλη χαρά. Λόγια καραντίνας, γιατί όταν άνοιξαν οι δρόμοι, άνοιξε και η όρεξη για ζωή. Έτσι ξεκίνησε πάλι το κλασικό γιογιό με τα πέντε κιλά πάνω -κάτω.
Παραμονή της πρώτης Μαρτίου που βρισκόμουν στο Λονδίνο – και απόλαυσα στο Οld Vic το μιούζικαλ Just for One Day, για το live aid του 85 με συγκλονιστικές φωνές – θυμήθηκα το αδύνατο σώμα που είχα τότε την ώρα που ξεκούμπωνα το κουμπί για να κάθομαι πιο άνετα. (Οι νεότερες μη φαντάζεστε πως με τα χρόνια που περνάνε έχεις την αίσθηση του χρόνου. Το 85, το 95 και το 05 μοιάζουν εξίσου πρόσφατα, λες και ήταν χθες).
Έτσι πήρα την απόφαση, ανέβηκα στο τρένο και σε μία ώρα βρισκόμουν στον παράδεισο του Soho Farmhouse, στα Cotswolds, λίγο πιο κάτω από τη φάρμα των Beckham. Mία φάρμα- παράδεισος με ξύλινες πανέμορφες καμπάνες, εξοπλισμένες με κάθε λεπτομέρεια, λες και βρίσκεσαι σπίτι σου και διακοσμημένες με το σύγχρονο και αυθεντικό στιλ του Soho house Design, ανάμεσα στα υπάρχοντα κτίρια του 18ου αιώνα . Ένα ατμοσφαιρικό αγρόκτημα με γουρουνάκια, κατσικάκια, άλογα και ειδικά ποδήλατα για να μετακινείσαι.
Στο δωμάτιο μου που είχε θέα τους παραμυθένιους καταπράσινους αγρούς της αγγλικής λογοτεχνίας, παρήγγειλα χωρίς ενοχές τα τελευταία κρασιά, ντόπια τυριά και burgers.
