when-they-see-us-η-μίνι-σειρά-του-netflix-που-πρέπει-να-ξαν-145335

Νέα Υόρκη, 1989. Μια 28χρονη γυναίκα, η Trisha Meili, δέχεται επίθεση και βιάζεται μια νύχτα καθώς τρέχει στο Central Park. Η βάναυση επίθεση θα την αφήσει σε κώμα για δώδεκα ημέρες. Την ίδια νύχτα, πέντε έφηβοι (τέσσερις από αυτούς είναι μαύροι και ένας Λατινοαμερικάνος) θα συλληφθούν από την αστυνομία της Νέας Υόρκης. Παρά τα ανεπαρκή στοιχεία, οι Antron McCray, Kevin Richardson, Yusef Salaam, Raymond Santana και Korey Wise θα καταδικαστούν όλοι για το έγκλημα το 1990. Θα χρειαστούν 12 χρόνια για να αναγνωρίσει το αμερικανικό δικαστικό σύστημα τα λάθη του και να απελευθερώσει όλους τους κρατούμενους, προσφέροντάς τους αποζημίωση 40 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι πέντε άνδρες κρίθηκαν αθώοι μόνο όταν ο πραγματικός ένοχος, ο Matias Reyes, εμφανίστηκε και παραδέχτηκε την ενοχή του.

Μετά την επιτυχία του “Selma” (2014), που επικεντρώνεται στον αγώνα για τα αμερικανικά πολιτικά δικαιώματα, και το υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ “13”, το οποίο αναλύει το προβληματικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης των ΗΠΑ, η Ava DuVernay επέλεξε να σκηνοθετήσει τη μίνι σειρά τεσσάρων επεισοδίων με τίτλο “When They See Us”. Τα επεισόδια ποικίλλουν σε διάρκεια (μεταξύ μίας ώρας και μιάμισης το καθένα), αφηγούνται τη φρίκη που βιώνουν πέντε αθώοι έφηβοι και ρίχνουν φως στις ρωγμές του αμερικανικού δικαστικού συστήματος.

Η σκηνοθέτης κερδίζει το στοίχημα και καταφέρνει να αναδείξει συνολικά μια εξαιρετικά περίπλοκη υπόθεση, από τις αρχικές κατηγορίες έως τη δίκη και την οριστική απαλλαγή των πέντε ανδρών. Στον πυρήνα της, η σειρά είναι μια αναλυτική και διαφωτιστική προσέγγιση του ρατσισμού στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1990, έτσι όπως προκύπτει από την άδικη μεταχείριση των πέντε εφήβων τόσο από τα μέσα ενημέρωσης, όσο και από την κοινή γνώμη. Στο πρώτο επεισόδιο, βλέπουμε από πρώτο χέρι τις αδικίες που αντιμετώπισαν οι έφηβοι, ιδίως τις βίαιες ανακρίσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων τους αφαιρέθηκε το δικαίωμα να τρώνε, να πίνουν και να χρησιμοποιούν την τουαλέτα.

Δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις μια σκηνή που να μη σε παγώνει από τη φρίκη των γεγονότων. Μία από τις πιο συνταρακτικές, είναι σίγουρα αυτή με την οικογένεια των κατηγορουμένων που παρακολουθεί μια τηλεοπτική συνέντευξη με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ζητά την επιβολή θανατικής ποινής για τους «ενόχους». Από υποκριτικής άποψης, οι ηθοποιοί ξεπέρασαν τον εαυτό τους, απεικονίζοντας πιστά μια επαίσχυντη πραγματικότητα.

https://www.instagram.com/p/B1HNp8dlmED/?utm_source=ig_embed

Η Ava DuVernay κάνει ένα βήμα παραπέρα με το τελευταίο επεισόδιο, στο οποίο αφηγείται την ιστορία φυλάκισης του Korey Wise. Ήταν μόλις 16 ετών όταν φυλακίστηκε για ένα έγκλημα που δεν είχα διαπράξει. Καθημερινά υπέφερε από τους ξυλοδαρμούς των συγκρατούμενών του, την κακοποίηση των φρουρών και την απόλυτη απομόνωση που του επέβαλαν για μέρες. Έζησε πραγματικά στην κόλαση και η DuVernay κατάφερε να αποτυπώσει μοναδικά αυτή τη φρικτή εμπειρία, δείχνοντας παράλληλα την ανθρωπιά και τη γενναιότητά του.

Υπάρχουν πολλές σκηνές, που σε αφήνουν μ’ ένα βαθύ συναίσθημα απογοήτευσης και οργής απέναντι στο αμερικανικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Αρκεί η ρημαγμένη εικόνα ενός εφήβου, φυλακισμένου για 12 χρόνια, ο οποίος αρχίζει να αναρωτιέται τι θα μπορούσε να είχε γίνει στη ζωή του, αν δεν είχε ποτέ κατηγορηθεί λανθασμένα. Η DuVernay προσφέρει ένα εντυπωσιακά ακριβές πορτρέτο των Η.Π.Α. της δεκαετίας του 1990, όπου ο ρατσισμός και η αδικία είχαν ξεπεράσει κάθε όριο. Αυτή η τραγική πραγματικότητα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Originally published on Vogue.it

Διαβάστε επίσης | 8 φωνές από τη μαύρη κοινότητα που χρειάζεται να ακούσουμε τώρα