Δεν είμαστε συνηθισμένοι στο φυσιολογικό, αυτό είναι σίγουρο. Ειδικά, όταν έχουμε να κάνουμε με πολιτικά πρόσωπα. Ο επικοινωνιακός τους κανόνας είναι γνωστός: «Κρύψε κάτω απ’ το χαλί όποια πραγματικότητα η κοινή γνώμη αρνείται πεισματικά να αποδεχτεί». Μέσα στις ατέλειωτες υπεκφυγές και τις εγκληματικές σιωπές, η δημόσια τοποθέτηση της Προέδρου της Δημοκρατίας για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας & Τρανσφοβίας μοιάζει με όαση.
«Οι διώξεις, οι διακρίσεις, η κοινωνική περιθωριοποίηση κατά των ΛΟΑΤΚΙ συνανθρώπων μας σε πολλές περιοχές του κόσμου είναι μια σκληρή, επίμονη πραγματικότητα», έγραψε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στο ειδικής βαρύτητας μήνυμά της. Και λέω ειδικής βαρύτητας, γιατί όταν ο ανώτατος άρχοντας του κράτους σου, προτρέπει τον λαό να ενστερνιστεί μια άποψη τόσο καθαρή ως προς τις προθέσεις της, τόσο ανθρώπινη ως προς την αποτελεσματικότητά της και εν γένει τόσο αναγκαία για την ομαλή λειτουργία του δημόσιου βίου, ανατρέπει ολοκληρωτικά το δημοφιλές ένστικτο της κοινωνίας που θέλει «το ψάρι να βρωμάει απ’ το κεφάλι».
Ο θεσμός που εκπροσωπεί η κ. Σακελλαροπούλου είναι για το σύνταγμα συμβολικός, πράγμα που σημαίνει ότι η παρουσία της οφείλει (συνταγματικά τουλάχιστον) να συμβολίζει, να εκφράζει, να αποδεικνύει κάτι. Ε, για πρώτη φορά στα χρονικά αυτής της χώρας, η πρώτη γυναίκα ΠτΔ (ναι, γυναίκα, άλλος ένας ηχηρός συμβολισμός…), μιλά ανοιχτά για κάτι που εκφράζει. Όχι μόνο τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αλλά καθενός που υπερασπίζεται, αναγνωρίζει, σέβεται και αποδέχεται οτιδήποτε τοποθετείται εκτός των ορίων του προσωπικού πεδίου δράσης του.
Δεν ήταν, βεβαίως, τυχαία η ολοκληρωτικής σημασίας τοποθέτηση: «Πραγματικότητα που μας αφορά όλους, αφού πλήττει στον πυρήνα της την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και συρρικνώνει την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Καμιά φορά, πρέπει να ακούμε το πιο απλό, απ’ την πιο επίσημη φωνή, για να καταλάβουμε την σπουδαιότητά του. Η «ανθρώπινη αξιοπρέπεια» μας αφορά όλους, δεν περιορίζεται, δεν προσαρμόζεται, δεν κάνει διακρίσεις. Αν θες να ζεις σε μια αξιοπρεπή κοινωνία, θες να αντιμετωπίζονται όλοι με αξιοπρέπεια. Κι όταν αυτή η θέληση συνδέεται με τον πιο ισχυρό θεσμό της κοινωνίας, τότε μάλλον κάτι στηρίζει καλά το ετοιμόρροπο κατασκεύασμά μας.
Η επιλογή της κ. Σακελλαροπούλου να γίνει στυλοβάτης της αξιοπρέπειας, είναι άξια θαυμασμού. Αλλά κάθε σοβαρή επιλογή, συνοδεύεται από μια βαριά ευθύνη, την οποία (πια) δεν μπορεί να αποφύγει.
https://www.facebook.com/KateSakellaropoulou/photos/a.123944642561844/141951257427849/?type=3&theater
