Sam Ryder: Pop Hero

Wedding Man! (γέλια) Ασχολούμαι με τη μουσική από τα δεκατέσσερά μου. Άρχισα να παίζω κιθάρα και να γράφω τραγούδια. Είχα στο παιδικό μου δωμάτιο ένα τριπλό ντεκ και πολλά cd από τραγουδιστές που φαντασιωνόμουν πως θα μπορούσα να τραγουδήσω μαζί τους. Άκουγα πολύ Iron Maiden, Journey και Avenged Sevenfold. Είχαν τρομερά ταλαντούχους lead singers. Με θυμάμαι να στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και να τραγουδάω επιτυχίες των The Darkness. Σε αυτή την ηλικία είσαι τόσο εύπλαστος. Μπορείς να μιμηθείς τεχνικές και να μάθεις την τέχνη σου, «αντιγράφοντας» με κάθε τρόπο. Όσο μεγαλώνεις, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Τα παιδιά μαθαίνουν γρήγορα. Είμαι όμως χαρούμενος που ανακάλυψα την αγάπη μου για τη μουσική τόσο μικρός. Κι ας μου πήρε τόσο χρόνο για να φτάσω εδώ, γιατί το μόνο που έχω τώρα είναι η εμπειρία και η αγάπη για την ίδια την τέχνη.

Ποιο είναι το πρώτο άλμπουμ που αγόρασες;

Δεν το αγόρασα. Το βρήκα κάτω από το κάθισμα του σχολικού. Πηγαίναμε εκδρομή με το σχολείο σε ένα μοναστήρι – φοιτούσα σε καθολικό σχολείο. Ήταν ένα χιλιογρατζουνισμένο cd των Iron Maiden με απίστευτο artwork στο εξώφυλλο – οι Iron Maiden έχουν το πιο σατανικά ωραίο artwork γενικά! Το έβαλα στο walkman μου, αλλά δεν έπαιζε, χοροπηδούσε συνέχεια, εκτός από το κομμάτι νούμερο 4, Τhe Evil that Men do, ένα από τα καλύτερα κομμάτια για να γνωρίσει κάποιος το συγκρότημα. Κάπως έτσι άρχισαν όλα.

Πώς διατηρείς αυτή την ηλιόλουστη διάθεση;

Είναι στάση ζωής για μένα να μην τα παρατάω και να είμαι ευγνώμων για ό,τι μου συμβαίνει. Είμαι αρκετά μεγάλος για να ξέρω τι ήταν αυτό το ταξίδι στον χώρο και γνωρίζω καλά τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες της μουσικής.

Τελικά, πώς κατέληξες στον διαγωνισμό της Εurovision και έκανες trend το From Zero to Hero;

Οδηγούσα, πηγαίνοντας να παίξω σε μια συναυλία, στην πρώτη μου περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία που ήταν sold out. Ήταν συναρπαστική εποχή. Τότε πήρα ένα μήνυμα από την εταιρεία μου, που έλεγε: «Τηλεφώνησέ μας όταν έχεις πέντε λεπτά να μιλήσεις και κράτα το μυαλό σου ανοιχτό». Δεν είχα ξαναλάβει αντίστοιχο, γι’ αυτό σταμάτησα για να πάρω αμέσως πίσω. Και μου πρότειναν τη Eurovision. Η καρδιά μου χοροπήδησε δυνατά, ένιωσα τρελή χαρά, που γρήγορα τη διαδέχτηκε ο φόβος. Η Εurovision μου άρεσε πολύ, αλλά να την απολαμβάνω από απόσταση. Δέχτηκα όμως με χαρά την πρόταση, ενώ παράλληλα σκεφτόμουν πως όλα όσα κατάφερα με τόσο κόπο μπορεί να γκρεμίζονταν σε μία νύχτα. Τι θα γινόταν αν έβγαινα τελευταίος; Όμως πολέμησα τον φόβο με τον ενθουσιασμό μου και δέχτηκα να συμμετάσχω με όλη μου την καρδιά!

Και ήσουν καταπληκτικός! Τραγούδησες σαν νικητής από την αρχή και προσωπικά ήμουν από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές σου εδώ στην Ελλάδα. Πες μου, όμως, ποια ήταν τα highlights της χρονιάς που πέρασε;

Ο κόσμος και οι σημαίες που κυμάτιζαν μπροστά μου στη συναυλία για το Ιωβηλαίο της βασίλισσας Ελισάβετ. Γιορτάζαμε την ενότητα σε μια εποχή που μας διχάζουν τόσα. Η συναυλία των Foo Fighters, που τραγούδησαν για να τιμήσουν τον ντράμερ τους Taylor Hawkins, ο οποίος έφυγε από τη ζωή. Ήταν τιμητικό που με προσκάλεσαν να συμμετάσχω μουσικοί κολοσσοί όπως ο Roger Taylor, o Brian May, ο Dave Grohl, o Nile Rodgers! Αυτοί είναι οι αληθινοί ήρωές μου. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα τραγουδούσα μαζί τους. Ήταν ένα τρελό όνειρο να τους γνωρίσω και να διαπιστώσω από κοντά πόσο υπέροχοι και γενναιόδωροι είναι.

Είναι, τελικά, οι ροκ σταρ έτσι όπως τους φανταζόσουν;

Όταν ήμουν έφηβος, νόμιζα πως έπρεπε να ντύνεσαι ή να συμπεριφέρεσαι με συγκεκριμένο τρόπο για να έχεις αυτή τη ροκιά. Γέμισα το σώμα μου με τατουάζ -και δεν μετανιώνω-, που τότε με βοηθούσαν να ενισχύσω την εικόνα που ήθελα να φτιάξω για μένα. Μια εικόνα που θα με έκανε να ανήκω σε όλους αυτούς τους cool rock and rollers. Όμως, συναντώντας τους αληθινούς θρύλους, είδα πως δεν υπάρχει τίποτα από αυτά. Έχουν υπερβεί την ανάγκη να περπατάνε με cool αέρα. Αυτό που κάνουν -η αγάπη και η αφοσίωση στην τέχνη τους- είναι το απόλυτο cool. Ο Βrian May δεν έχει ίχνος τατουάζ, λατρεύει το διάστημα και μιλάει σαν αστροφυσικός. Δεν χρειάζεται να φορέσεις σκουλαρίκια στη Μόνα Λίζα. Καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Με τι έχει να κάνει το rock and roll, ειδικά σήμερα; Και πώς βλέπεις τον «κατακλυσμό» του hip hop ή της rap;

To rock and roll έχει να κάνει με την ελευθερία. Με το πόσο ελεύθερος νιώθεις όταν είσαι ο εαυτός σου, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχείς για το αν μπορείς να προσελκύσεις ανθρώπους παριστάνοντας ότι είσαι πιο ενδιαφέρων απ’ ό,τι στην πραγματικότητα. Η καλοσύνη και η αυθεντικότητα αρκούν. Όσο για τα είδη της μουσικής, πάντα υπήρχαν διαφορετικές τάσεις και προτιμώ να εστιάσω σε αυτά που μας ενώνουν παρά σε αυτά που μας χωρίζουν. Μας αρέσει η αίσθηση των ηχείων που προκαλούν δονήσεις στον αέρα – από αυτή την άποψη είμαστε όλοι ίδιοι. Στη διάρκεια του lockdown έψαχνα τραγούδια που είχα «ξεγραμμένα» όταν ήμουν νεότερος, επειδή δεν αποτελούσαν μέρος αυτού με το οποίο ένιωθα ότι ταυτιζόμουν. Ένιωθα ότι είμαι θαυμαστής των Iron Maiden, λάτρης του heavy metal, και τέλος. Όλα τα άλλα ήταν ψευτομουσικές και τέτοια. Αλλά αυτή είναι μια παιδιάστικη άποψη. Όταν μεγαλώσεις, συνειδητοποιείς ότι η ιδιοφυΐα εκδηλώνεται σε όλα τα είδη μουσικής και σπαταλάς τις ευκαιρίες απόλαυσης με το να ταυτίζεσαι πολύ με ένα πράγμα. Μου αρέσει να τραγουδάω όλα τα είδη και τελικά αυτό είναι που με χαροποιεί.

Αυτό το τεύχος είναι αφιερωμένο στα νέα ταλέντα. Σε μια εποχή που αλλάζει και δίνει βάρος στα κοινωνικά δίκτυα, τι κάνουν οι ταλαντούχοι άνθρωποι που είναι πιο ροκ και προτιμούν τη μοναξιά;

Σίγουρα υπάρχουν μεγάλα ταλέντα που ακόμα τραγουδούν στους γάμους, που δεν τους έχουν ανακαλύψει οι δισκογραφικές. Πρέπει όμως να δούμε και τα θετικά. Τα social media από μόνα τους είναι εντελώς αβλαβή. Οι χρήστες τα τροφοδοτούν. Αν σταματήσουμε να δημοσιεύουμε, θα πεθάνουν σε μία νύχτα. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα από μόνα τους, αν κάποιος δεν τα ταΐζει. Από την άλλη, είναι μια τεράστια δημοκρατική πλατφόρμα που προσφέρει ευκαιρίες σε όλον τον κόσμο. Έχουν φέρει λοιπόν μια δημοκρατία στον χώρο της αναζήτησης ταλέντων. Προσπαθούσα τόσα χρόνια και ίσα ίσα που είχα αρχίσει να γυρίζω το πόμολο της πόρτας της επιτυχίας, όταν τα social media μου την άνοιξαν διάπλατα. Το talent sharing λειτουργεί δημοκρατικά και μπορείς να ξεχωρίσεις και να υποστηρίξεις όποιον σου αρέσει, από οποιονδήποτε χώρο.

Έχεις μοναδικό λαμπερό στιλ. Ακολουθείς τη μόδα;

Έχω αγαπημένους σχεδιαστές και, ναι, μου αρέσει το άνετο, ανάλαφρο surfery στιλ. Χρησιμοποιώ πολύ τα χέρια μου, θέλω να είμαι άνετος, να έχω χώρο, να μη φοράω στενά ρούχα που με εμποδίζουν. Μου αρέσει να πειραματίζομαι και να παίζω με δημιουργίες οι οποίες τιμούν εποχές που πέρασαν και έχουν ένα πνεύμα αισιοδοξίας και χαράς.

Ο Sam κατάγεται και μένει στο Έσεξ, την ιδιαίτερη πατρίδα των πιο «Καλιφορνέζων» Εγγλέζων, όπου γίνονται τα περισσότερα πάρτι και γάμοι. Οι γονείς του τον καμαρώνουν και, παρά το σκληρό του πρόγραμμα και τα ταξίδια, χαίρεται να επιστρέφει στην ησυχία του σπιτιού του στην καταπράσινη αγγλική εξοχή. «Έχω μεγάλη ανάγκη την ηρεμία της φύσης για την ψυχική μου ευεξία. Αγαπώ τους περιπάτους στην εξοχή, το σέρφινγκ – λατρεύω τη θάλασσα. Ίσως επειδή είμαι Καρκίνος. Χαλαρώνω φτιάχνοντας Lego και μου αρέσει να πηγαίνω στον κινηματογράφο, όπου δεν χρειάζεται να μου αποσπάει την προσοχή το κινητό μου. Διαβάζω βιβλία και είμαι φαν της επιστημονικής φαντασίας – τώρα προσπαθώ να τελειώσω το Dune», μου λέει.

Sam, πώς διατηρείς τα υπέροχα μαλλιά σου;

Και τα δικά σου υπέροχα είναι, άρα ξέρεις! (γέλια) Το κρύο νερό είναι για μένα μεγάλη υπόθεση, βοηθάει τα πάντα. Κάνω κρύα ντους, κολυμπάω στη θάλασσα τον χειμώνα και κάνω και πολύ κρύα μπάνια με παγάκια! Θα ήθελα πολύ να γνωρίσω τον iceman Wim Hof, να πάμε για ένα below zero μπάνιο μαζί!

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το 2023; Έχεις βάλει ψηλά τον πήχη;

Γράφω τραγούδια και έχω μπροστά μου ένα τεράστιο sold out UK tour. Είμαι ενθουσιασμένος. Πέρυσι τέτοια εποχή δεν φανταζόμουν πόσα μαγικά πράγματα θα έφερνε ο νέος χρόνος και με την ίδια νοοτροπία ξεκινάω και αυτόν. Οπότε, θα συνεχίσω με την ίδια ενέργεια. Η ευγνωμοσύνη πρώτα και κύρια. Work ethic, rest ethic. Η εργασιακή ηθική νομίζω ότι είναι απίστευτα σημαντική. Η ανάπαυση επίσης. Κρατάω την ενέργειά μου και προσπαθώ να κάνω την καλύτερη δουλειά που μπορώ, αλλά χωρίς πίεση. Είμαι απλώς τυχερός που μπορώ να κάνω αυτό το τόσο ευχάριστο επάγγελμα, το οποίο αγαπώ τόσο πολύ!

*Δημοσιεύτηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου της Vogue Greece.