τι-θα-άλλαζε-στο-μέλλον-αν-βελτιώναμε-τ-98955

©Polly Brown & Nikos Georgopoulos

Τι θα άλλαζε στο μέλλον αν βελτιώναμε το branding του παρελθόντος;

Ο art director Νίκος Γεωργόπουλος συμπράττει με την αναγνωρισμένη φωτογράφο Polly Brown σ' ένα ιδιαίτερο project που θέτει το ερώτημα: Θα μπορούσε ένα πλαστό rebranding των ξενοδοχείων Xenia να αλλάξει το μέλλον τους; Η Vogue Greece τους συνάντησε και τους ρώτησε πώς θα ήταν το παρόν αν ζούσαμε σε μία καλύτερα σχεδιασμένη παράλληλη πραγματικότητα.

ΒΛΑΣΗΣ ΚΩΣΤΟΥΡΟΣ

19 Ιουνίου 2019

Όταν ξεκινούσαν το φιλόδοξο ταξίδι τους στην αποδιοργανωμένη Ελλάδα των αρχών της δεκαετίας του 1950, τα νεόδμητα τότε ξενοδοχεία Xenia είχαν έναν και μοναδικό στόχο: να φέρουν φρέσκο αέρα στις υπηρεσίες τουρισμού της χώρας. Η μοντέρνα αρχιτεκτονική τους σε συνδυασμό με τις πολυτελείς υπηρεσίες που παρείχαν, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξή τους. Ωστόσο, η οπτική τους ταυτότητα δεν υπήρξε συνεκτικά προσχεδιασμένη. Κάθε ξενοδοχείο χρησιμοποίησε έναν δικό του οπτικό κώδικα και γραφιστική αισθητική όπως διαφορετικές γραμματοσειρές ή λογότυπα. Τη δεκαετία του ‘90 η επί χρόνια κακή διαχείριση οδηγεί τα ξενοδοχεία στην παύση της λειτουργίας τους κι εκείνα περνούν στη φθορά.

Τι θα άλλαζε στο μέλλον αν βελτιώναμε το branding του παρελθόντος;-1 — ©Vasilis Photiou

Θα μπορούσε ένα πλαστό rebranding να αλλάξει το μέλλον τους; Πάνω σ’ αυτό το ερώτημα βασίστηκε ο art director Νίκος Γεωργόπουλος, ο οποίος ταξιδεύει πίσω στον χρόνο για να σχεδιάσει και να επιμεληθεί ένα ολιστικό branding των Xenia, στο πλαίσιο του “Time travel branding”, του πρώτου μέρους μιας τριλογίας καλλιτεχνικών διερευνήσεων οπτικών ταυτοτήτων του παρελθόντος.

«Η ιδέα για τον σχεδιασμό της φαντασιακής ταυτότητας των Xenia μου καρφώθηκε στο μυαλό πριν από έναν χρόνο στο Λονδίνο», λέει στη Vogue Greece o κ. Γεωργόπουλος. «Ένιωθα έναν κορεσμό βλέποντας γύρω μου συνέχεια ανώδυνες γραφιστικές δουλειές που αντέγραφαν η μία την άλλη. Τυχαία, κάπου είδα μία συνέντευξη του γνωστού αρχιτέκτονα Adam Carouso, στην οποία έλεγε ότι οι αρχιτέκτονες ξοδεύουμε άπειρο χρόνο και ενέργεια για να πείσουμε διάφορους ανθρώπους να κάνουν πράγματα τα οποία στην πραγματικότητα δεν θέλουν να κάνουν».

Ταυτιζόμενος και ο ίδιος με αυτό το συναίσθημα, σκέφτηκε ότι θα είχε ενδιαφέρον να «πειράξει» τη συνθήκη μέσα στην οποία εξασκεί το επάγγελμά του. «Θα μπορούσα να δουλέψω για έναν φανταστικό πελάτη! Και σκεπτόμενος ότι αυτό θα ήταν κάτι το πλαστό, αποφάσισα να το φτάσω στα άκρα, καταστρατηγώντας ακόμα και τον ίδιο τον χρόνο. Στην προκειμένη περίπτωση, να ταξιδέψω στο παρελθόν για να αναλάβω τον σχεδιασμό του branding των νεόδμητων, τότε, Xenia».

Τι θα άλλαζε στο μέλλον αν βελτιώναμε το branding του παρελθόντος;-2 — ©Polly Brown & Nikos Georgopoulos

Ο Νίκος είναι γραφίστας και art director με έδρα το Λονδίνο. Έχει αναγνωριστεί για τον σχεδιασμό ευρηματικών οπτικών ταυτοτήτων για brands στον χώρο του πολιτισμού και της αρχιτεκτονικής: μεταξύ των πελατών του συναντάς τους Frieze Art Fair, Architecture Foundation, Fashion Space Gallery και Leon of Athens. Από το 2016 είναι μέλος του Art Directors Club της Νέας Υόρκης, ενώ σπούδασε γραφιστική και οπτική επικοινωνία στη σχολή Βακαλό (BA Hons, MA) και στο Camberwell College of Arts στο Λονδίνο (MA Visual Arts), όπου και διερεύνησε τη διαμόρφωση προσωπικής ταυτότητας μέσα από την έννοια του αρχείου ως αντικείμενο. Στο Λονδίνο διατηρεί το προσωπικό του γραφείο, παράλληλα είναι υπεύθυνος για την καλλιτεχνική επιμέλεια και τον γραφιστικό σχεδιασμό του πολυβραβευμένου αρχιτεκτονικού γραφείου Pollard Thomas Edwards, ενώ από το 2018 διδάσκει γραφιστική στο London College of Communication.

«Πάντα με ενδιέφερε και με συγκινούσε το θέατρο, ο λόγος, η αφήγηση, η ιστορία και η ψυχαναλυτική προσέγγιση. Γι’ αυτό η δουλειά μου διαμορφώνεται μέσα από μία δημιουργική προσέγγιση την οποία συναντά κανείς πιο συχνά στους προαναφερθέντες χώρους παρά σε αυτόν της γραφιστικής», τονίζει στη Vogue Greece. «Προφανώς και με έχει επηρεάσει το περιβάλλον μου. Μεγάλωσα στο κέντρο της Αθήνας. Οι γονείς μου είναι δικηγόροι. Νομίζω ότι από τον πατέρα μου έχω πάρει την αγάπη για την γλώσσα και από την μητέρα μου την ευαισθησία του πώς να χειρίζεται κανείς την γλώσσα με τρόπο που να δημιουργεί συναίσθημα, σχεδόν δραματουργικά. Ως art director δεν ενδιαφέρομαι τόσο να δημιουργήσω κάτι που απλά είναι ορθολογικό και λειτουργεί, όσο το να κατασκευάσω μία ατμόσφαιρα. Μέσω αυτής της ατμόσφαιρας, ο θεατής μπορεί να νιώσει ένα συναίσθημα, κάτι που αυτομάτως καθιστά την επικοινωνία ντε φάκτο ουσιαστική».

Τι θα άλλαζε στο μέλλον αν βελτιώναμε το branding του παρελθόντος;-3 — ©Polly Brown & Nikos Georgopoulos

«Έπρεπε να φτιάξω ένα σενάριο στο μυαλό μου σύμφωνα με το οποίο θα είμαι ένας designer στα 60s», μου λέει όταν τον ρωτάω να μου εξηγήσει ποιό ήταν το πιο διασκεδαστικό κομμάτι του… φαντασιακού project του. «Ζω την ίδια περίοδο με τον Άρη Κωσταντινίδη, τον Bili Bo και τον Δημήτρη Πικιώνη, άρα ως δημιουργός της ίδια εποχής, έχω τις ίδιες προσλαμβάνουσες με εκείνους. Φυσικά αυτό, με έκανε να νιώθω τεράστια ευθύνη για το κάθε στοιχείο που χρησιμοποιούσα. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα τέτοιο sci-fi εγχείρημα, ήταν η ακρίβεια αλλά και η ελεύθερη μετάφραση του πλαισίου. Η κάθε λεπτομέρεια, από το ποια γραμματοσειρά θα χρησιμοποιήσω στις φανταστικές κάρτες μέχρι την αναδίπλωση στις μπροσούρες, έπρεπε να ήταν κάτι που συνέβαινε ή θα μπορούσε να συμβεί στα ‘60s – σε επίπεδο παραγωγής αλλά και αισθητικής και παράλληλα να είναι οπτικά δυνατό και στο σήμερα. Αυτό σήμαινε, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις έπρεπε να σχεδιάσω πράγματα που σήμερα θεωρούνται λάθος. Όμως αυτό το λάθος είναι που δημιουργούσε την επιθυμητή ατμόσφαιρα, την οποία αργότερα θα αποτυπώναμε φωτογραφικά».

To πλασματικό παρελθόν που δημιούργησε αποτυπώνεται μοναδικά σε μία σειρά νοσταλγικών φωτογραφιών της Polly Brown. Η αναγνωρισμένη φωτογράφος από τη Μ. Βρετανία μετρά συνεργασίες με μεγάλα brand (Frieze Art Fair, Jil Sander, Gucci, Miu Miu, ICA, Givenchy και η The National Portrait Gallery του Λονδίνου) και έχει εκδώσει πληθώρα βιβλίων.

Τι θα άλλαζε στο μέλλον αν βελτιώναμε το branding του παρελθόντος;-4 — ©Polly Brown & Nikos Georgopoulos

«Κάναμε τη φωτογράφιση στο ανακαινισμένο πρώην Xenia στον Πόρο», λέει στη Vogue Greece η φωτογράφος. «Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και την ίδια στιγμή περίεργη εμπειρία. Το ξενοδοχείο καθ’ αυτό είχε μία «στοιχειωμένη» ατμόσφαιρα που έμοιαζε φουτουριστική και την ίδια στιγμή παρελθοντική. Περάσαμε τρεις μέρες μέσα σ’ αυτή την κατάσταση ενώ την ίδια στιγμή, δημιουργούσαμε ένα project με το ένα πόδι σε ένα φανταστικό παρελθόν και το άλλο σε ένα φαντασιακό παρόν».

Ο στόχος του Νίκου ήταν να δημιουργήσει αντικείμενα για το Xenia που δεν υπήρξαν ποτέ, τοποθετώντας τα σ’ ένα περιβάλλον που μοιάζει με το παρελθόν. «Έπαιρνα με μανία τηλέφωνο στο ΤΑΙΠΕΔ για να μάθω από τα αρχεία τους ποιo ήταν το τηλέφωνο και ο ταχυδρομικό κώδικας του Xenia στις Σπέτσες το 1964 για να το βάλω στις κάρτες», θυμάται και γελάει. «Τελικά το βρήκα από μία καταχώρηση εποχής του περιοδικού «Αρχιτεκτονική» που μου έδωσε η αρχιτέκτονας Μυριάνθη Μούσσα».

Τι θα άλλαζε στο μέλλον αν βελτιώναμε το branding του παρελθόντος;-5 — ©Polly Brown & Nikos Georgopoulos

Η επίσημη παρουσίαση του πρώτου κεφαλαίου με τίτλο «Σχεδιασμός του Φαντασιακού branding των τουριστικών ξενοδοχείων Xenia» θα πραγματοποιηθεί στο ICTVC (Διεθνές Συνέδριο Τυπογραφίας και Οπτικής Επικοινωνίας) στην Πάτρα στις 19 Ιουνίου. Στη συνέχεια, θα ταξιδέψει στο Διεθνές Συνέδριο Τουρισμού στην Πορτογαλία (27 Ιουνίου) κι από εκεί σε διάφορα σημεία ανά τον κόσμο. Το υπόλοιπο της τριλογίας, κινούμενο σε ανάλογο θεματικό άξονα, θα ανακοινωθεί το προσεχές διάστημα.