Better Older: Η αποκλειστική συνέντευξη της Caroline de Maigret

Πότε συνειδητοποίησες ότι μεγαλώνεις; Όταν πήγα στον δερματολόγο για να του δείξω κάποια σημάδια που είχα βγάλει από τον ήλιο. Αφού με διαβεβαίωσε ότι δεν ενέπνεαν ανησυχία, με ρώτησε τι θα κάναμε με το πρόσωπό μου. Εννοώντας πώς θα παρεμβαίναμε για να μοιάζει νεότερο. Ήταν περίεργη στιγμή. Πρώτον, σκέφτηκα ότι το πρόσωπό μου δεν ήταν αυτό που θα έπρεπε σε αυτή την κοινωνία. Δεύτερον, θύμωσα, επειδή χωρίς να το ζητήσω ανέλαβε την πρωτοβουλία να το πει. Το θεώρησα παρεμβατικό. Επίσης, τα τελευταία χρόνια έχει συμβεί να βγαίνω από το σπίτι νιώθοντας υπέροχα και να συναντάω κάποιον ο οποίος μου επισημαίνει πόσο κουρασμένη δείχνω. Α, συνειδητοποίησα ότι μεγαλώνω και όταν σταμάτησαν να με αποκαλούν «mademoiselle», αλλά «madame»!

Διάβασα ότι προτιμάς να κρύβεις τις ρυτίδες με τη φράντζα σου. Είσαι πράγματι κατά του μπότοξ; Ναι. Μακάρι να μπορούσα να έχω φράντζα μέχρι το πιγούνι. Η αλήθεια είναι ότι μάλλον θα ήθελα να κάνω μπότοξ, αλλά φοβάμαι ότι θα αλλάξουν το σχήμα του προσώπου και οι εκφράσεις μου. Οπότε, αναγκαστικά ζω με την αδικία ότι κάποιες γυναίκες στην ηλικία μου δεν έχουν ρυτίδες, ενώ εγώ έχω.

Τι άλλο αλλάζει στη ζωή μιας γυναίκας όταν μεγαλώνει, εκτός από το πρόσωπό της; Οι σχέσεις της; Συμβαίνει κάτι μαγικό μετά τα 35. Αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε κανέναν, ούτε τον εαυτό μας, και ότι αν θα ταιριάξουμε με κάποιον ή όχι είναι θέμα χημείας. Είναι υπέροχο συναίσθημα να ξέρεις ότι δεν πρέπει να κάνεις τίποτα περισσότερο από το να είσαι ο εαυτός σου, ότι το μόνο που χρειάζεσαι από τον άλλο είναι αγάπη και βραδιές με ουσιαστικές συζητήσεις, που σε πάνε παρακάτω.

Υπάρχει κάτι που γίνεται πιο δύσκολο στις σχέσεις μεγαλώνοντας; Το ότι αποχαιρετάμε ανεπιστρεπτί τον αγέρωχο, θρασύ και γεμάτο ελευθερία έρωτα, όπως τον θυμόμαστε από την εφηβεία μας. Οι σχέσεις πλέον είναι επιβαρυμένες. Οι άνθρωποι έχουν πρώην συζύγους, παιδιά από άλλους γάμους, δουλεύουν πολλές ώρες, έχουν διαφορετικούς φίλους και ξεχωριστή κοινωνική ζωή. Επίσης, δεν μπορούμε να έχουμε όποιον θέλουμε – ένας άνδρας 30 ετών ίσως δεν μας παρατηρήσει καν. Αλλά, ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα πολλοί που μας αφορούν. Ο έρωτας είναι ένα ανεξάντλητο κεφάλαιο. Ποτέ δεν χάνεται η ευκαιρία σε αυτόν.

Αλλάζουν οι τύποι ανδρών οι οποίοι σε ελκύουν; Ε, νομίζω ότι μετά από κάποια ηλικία τα «κακά παιδιά» προκαλούν γέλιο και όχι έλξη.

Ποιο είναι το πρώτο που σκέφτεσαι μπροστά στον καθρέφτη σου το πρωί; Εξαρτάται από την ημέρα. Κάποιες φορές νιώθω υπέροχα, άλλες σκέφτομαι ότι αλλάζω σε σχέση με τη γυναίκα που ήμουν.

Άλλαξες συνήθειες μεγαλώνοντας; Κατάλαβα πως, αν και μισώ να αθλούμαι, είναι κάτι χρήσιμο. Πίνω πολύ λιγότερο, γιατί το hangover είναι πια κόλαση. Το φαγητό το λάτρευα πάντα, αλλά πλέον τρώω καλύτερα και περισσότερο.

Στο βιβλίο αναφέρεις ένα quote της Coco Chanel: «Η φύση μάς δίνει το πρόσωπο που έχουμε στα 20. Η ζωή διαμορφώνει το πρόσωπο που έχουμε στα 30. Αλλά στα 50 έχουμε το πρόσωπο που μας αξίζει». Τι πιστεύεις γι’ αυτό; Όταν μεγαλώνουμε, δεν μπορούμε να κρύψουμε την πίκρα ή τη γλύκα από το πρόσωπό μας. Δεν υπάρχουν υπέροχα χαρακτηριστικά που αποπροσανατολίζουν από το ποιοι είμαστε. Φαίνεται αν αγαπάμε και αγαπιόμαστε, αν γελάμε, αν κοιμόμαστε ήσυχοι. Η ομορφιά του προσώπου μας εξαρτάται από την ψυχή μας και από το πόσο απολαμβάνουμε τη ζωή. Στα 50, ομορφότερος δεν είναι αυτός που έχει εντυπωσιακά χείλη ή μάτια, αλλά εκείνος ο οποίος ακτινοβολεί από μέσα του, ο πιο σοφός, ο πιο αστείος.

Οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας αντιμετωπίζουν ρατσιστικές συμπεριφορές; Δεν είμαι σίγουρη ότι ταιριάζει η λέξη «ρατσισμός». Σίγουρα, όμως, η νεότητα είναι ένα τεράστιο όπλο στην κοινωνία μας. Από την άλλη, δεν είναι το παν. Μπορεί κάποιος νέος να είναι βαρετός, επιφανειακός, τεμπέλης ή καιροσκόπος και να χάνει την παρτίδα.

Πόσο διαφορετικά βιώνει ένας άνδρας το πέρασμα του χρόνου; Γιατί τις γυναίκες τις αγχώνει περισσότερο; Η κοινωνία μας μας έχει πείσει ότι οι άνδρες γερνάνε καλύτερα από τις γυναίκες. Παραδοσιακά θεωρούσαμε ότι ένας άνδρας με γκρίζα μαλλιά είναι σοφότερος ή πιο χαρισματικός. Δεν ισχύει το ίδιο για εμάς. Όμως, ο βασικός λόγος που οι γυναίκες αγχώνονται περισσότερο είναι πολύ πιο απλός. Νομίζω ότι οφείλεται στο ότι οι άνδρες έχουν την τάση να ελκύονται από νεότερες γυναίκες.

Αν μπορούσες να επιλέξεις μια ηλικία, ποια θα ήταν; Είναι δύσκολο να πω, γιατί σήμερα είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Όμως, μάλλον θα επέλεγα τα 34.

Τι σημαίνει να ζεις μποέμικη ζωή; Γιατί πιστεύεις ότι ξέρω; Όμως, θα απαντήσω αφού ρωτάς. Λοιπόν, ο σύντροφός μου και εγώ ζούμε όπως θέλουμε – μαζί και ξεχωριστά. Δεχόμαστε την κάθε μέρα όπως έρχεται. Το να έχεις ευέλικτο τρόπο εργασίας, νιώθοντας ελεύθερος και όχι εγκλωβισμένος σε κάποιο γραφείο, επίσης βοηθάει πολύ.

Πώς μεταφράζεται η ελευθερία σε μια συντροφική σχέση; Η σχέση με τον σύντροφό μου δεν είναι ελεύθερη σεξουαλικά, είναι όμως ελεύθερη με την έννοια ότι ποτέ δεν θα ζητήσω την άδειά του για να βγω ή για να ταξιδέψω μόνη μου, ούτε εκείνος τη δική μου. Ζω τη ζωή μου, ζει τη ζωή του και έχουμε μια υπέροχη συμβίωση. Ταυτόχρονα είμαστε πολύ αφοσιωμένοι στον γιο μας.

Θέλησες ποτέ να παντρευτείς; Ποτέ! Με τρομάζει ο γάμος. Θέλω να νιώθω ότι είμαι με τον άνθρωπό μου από επιλογή. Πριν από δύο χρόνια αποφασίσαμε να παντρευτούμε και τέσσερις μήνες μετά σχεδόν τον εγκατέλειψα. Ήμουν τόσο καλά μαζί του, που η ιδέα ότι θα άλλαζε κάτι με φόβισε. Οπότε, αναθεωρήσαμε. Ποτέ μου δεν ονειρεύτηκα δαχτυλίδια και νυφικά, νομίζω ότι φαίνονται ωραία μόνο στις σελίδες των περιοδικών και στις φωτογραφίες.

Βλέπω στο Instagram ότι επισκέπτεσαι την Ελλάδα κάθε καλοκαίρι. Είμαι ερωτευμένη με την Ελλάδα. Έχει κάτι έντονο, που με κάνει να αισθάνομαι υπέροχα. Όποτε έρχομαι, μέσα σε 24 ώρες νιώθω τη διαφορά. Έχω ταξιδέψει πολύ, αλλά μόνο στην Ελλάδα νιώθω έτσι. Καταλαβαίνω γιατί η χώρα σας έχει αυτή την ιστορία. Κάθε χρόνο προσπαθώ να επισκέπτομαι διαφορετικά νησιά. Αγαπάω πολύ τις Κυκλάδες και ιδιαίτερα τα Κουφονήσια, τη Σέριφο και τη Μήλο. Πέρυσι επισκέφτηκα την Ικαρία και με ενθουσίασε.

Περίγραψέ μου την αγαπημένη σου ελληνική εικόνα. Είναι παράξενο αυτό που λες, γιατί κάποτε δούλεψα με έναν θεραπευτή ο οποίος με παρότρυνε να αναζητήσω στο μυαλό και στην ψυχή μου μια εικόνα που με κάνει να νιώθω καλά και να την επαναφέρω στη μνήμη μου όταν δυσκολεύομαι. Αυτό που σκέφτηκα ήταν πολύ συγκεκριμένο: κάθομαι σε μια καρέκλα σε ένα ελληνικό νησί –δεν λέω ποιο– και χαζεύω το απέραντο μπλε του Αιγαίου. Όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ ή έχω άγχος, φέρνω στον νου μου αυτή την εικόνα.

Photographer: Nico Bustos @ Artlist Paris Hair & make up: Camille Arnaud @ Airport agency Stylist: Lucia Wegier

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου 2020 της Vogue Greece.