SPREAD THE WORD: Spring/Summer 2020 Couture Report

Όταν έφτασα, πίσω από τις πορφυρές βελούδινες κουρτίνες ένα ολόκληρο συνεργείο από κοµµωτές και µακιγέρ εργάζονταν πυρετωδώς για την επίδειξη της Iris van Herpen. Με έµπνευση τη δουλειά του νευρο-επιστήµονα Santiago Rmon y Cajal και τους µικρούς και µεγάλους οργανισµούς που παραµένουν ανεξερεύνητοι στην άβυσσο των ωκεανών, η Ολλανδή δηµιουργός έδειξε σιλουέτες βασισµένες στη δυναµική της κίνησης του σώµατος, του εγκεφάλου και του σύµπαντος -ερωτήµατα που τέθηκαν από τον Leonardo da Vinci-, γοητεύοντας το κοινό.

Η εβδοµάδα Υψηλής Ραπτικής για το καλοκαίρι του 2020 ξεκινούσε µε τις καλύτερες προϋποθέσεις και µέχρι το µεσηµέρι είχαν ολοκληρωθεί τα ντεφιλέ του οίκου Schiaparelli και της ρωσικής καταγωγής Ulyana Sergeenko. Το επόµενο ραντεβού ήταν για τις 14:30 στον Dior, όπου η Maria Grazia Chiuri, σε συνεργασία µε τη φεµινίστρια καλλιτέχνιδα Judy Chicago, παρουσίασε ένα σόου µε σαγηνευτικές δηµιουργίες που έφερναν στον νου γκραβούρες µε απεικονίσεις από την αρχαία Ρώµη και πίνακες του Botticelli.

O Giambattista Valli επέλεξε το µουσείο Jeu de Paume για να δείξει το ίδιο βράδυ 34 εξαιρετικές σιλουέτες, για άλλη µια φορά υπό τη µορφή έκθεσης, µε ελεύθερη είσοδο για το κοινό – κίνηση την οποία βρήκα γενναιόδωρη, αν σκεφτεί κανείς ότι ελάχιστοι έχουν την ευκαιρία να θαυµάσουν την υψηλή µόδα από κοντά. Όταν µου το ανακοίνωσε το προηγούµενο βράδυ µέσω sms, του έδωσα θερµά συγχαρητήρια για την καταπληκτική ιδέα κι εκείνος απάντησε µε ένα περιεκτικό «Spread the word». Έπειτα από µια πρωινή συνάντηση µε τους Viktor & Rolf, η δεύτερη ηµέρα των επιδείξεων ξεκίνησε για µένα στο επιβλητικό Grand Palais, όπου παρουσίασε τη δουλειά του ο Alexandre Vauthier, αντιπαραθέτοντας τον σύγχρονο πραγµατισµό µε τον σουρεαλισµό µέσα από ρούχα υπερβολικά, µε αριστοκρατική ωστόσο χάρη. Στον ίδιο χώρο λίγες ώρες νωρίτερα η Virginie Viard έστησε για τη Chanel ένα σκηνικό σαν εσωτερική αυλή αβαείου, γεµάτο λουλούδια, συµβατό µε τη µοναστική αυστηρότητα της συλλογής η οποία ήταν εµπνευσµένη από τη ζωή της Coco Chanel σε µοναστήρι, αφότου έχασε τη µητέρα της σε ηλικία 11 ετών.

Το βράδυ της Τρίτης έκλεισε µε τον Giorgio Armani. Στα παρασκήνια του σόου του ορδές από µοντέλα φορούσαν την ίδια µαύρη καρέ περούκα, ενώ ο µετρ πλησίαζε ένα ένα τα κορίτσια, επιµελούµενος µικρές λεπτοµέρειες σε ρούχα σαφώς θηλυκά. Δεν είναι τυχαίο που τον λατρεύουν οι γυναίκες, αφού µέσα από τις δηµιουργίες του εκδηλώνει πάντα τον σεβασµό του προς εκείνες. Αυτή τη φορά τα υφάσµατά του ήταν διακοσµηµένα µε την ινδονησιακή τεχνική ikat και κεντηµένα µε υλικά που πρόδιδαν τη µεγάλη τους αξία – µε αντίστοιχο κόστος φυσικά.

Την Τετάρτη επέστρεψα στο Grand Palais για το σόου του Elie Saab. Ό,τι φέρει αυτή τη «µικρή» υπογραφή είναι µεγάλο, υπερβολικό, φανταστικό… Τα ρούχα –κάποια µε µακριές ουρές, εκπληκτικές κάπες ή βολάν– έµοιαζαν πασπαλισµένα µε πραγµατική χρυσόσκονη, ενώ µαργαριτάρια, δαντέλες και κεντήµατα στροβιλίζονταν σε έναν χορό µπαρόκ αισθητικής.

Το απόγευµα οι Viktor & Rolf αρκέστηκαν στον αφελή ροµαντισµό της Laura Ingalls, της µικρής πρωταγωνίστριας της τηλεοπτικής σειράς Το µικρό σπίτι στο λιβάδι, αλλά και του χαρακτήρα κινουµένων σχεδίων Holly Hobbie. Τα ρούχα φτιάχτηκαν εξ ολοκλήρου από υπολείµµατα υφασµάτων στο εργαστήριό τους, ενώ στο χαριτωµένο ύφος της συλλογής αντιπαρατέθηκε το µακιγιάζ των µοντέλων, των οποίων τα πρόσωπα, ο λαιµός και τα µπράτσα ήταν καλυµµένα µε τατουάζ-µηνύµατα, όπως «Success is not final!», «Failure is not fatal!».

Σχεδόν ταυτόχρονα µε τον οίκο Balenciaga, που δήλωσε πως επιστρέφει στην Εβδοµάδα Υψηλής Ραπτικής, ο Jean Paul Gaultier άφησε άφωνους τους πάντες ανακοινώνοντας την απόφασή του να αποχωρήσει οριστικά από αυτήν. Το κύκνειο άσµα του τροµερού παιδιού της µόδας δόθηκε στο Théâtre du Châtelet και για µέρες προσπαθούσα να πείσω τους υπευθύνους να µου επιτραπεί η είσοδος στα παρασκήνια, πράγµα που έµοιαζε αδύνατο. Μέχρι την ώρα που έφτασα στον χώρο για να διαπιστώσω πως, τελικά, το όνοµά µου περιλαµβανόταν στη λίστα των τυχερών! Χωρίς να χάσω στιγµή ανέβηκα τις σκάλες, για να βρεθώ σε ένα χαοτικό περιβάλλον µε εκατοντάδες ρούχα, παπούτσια, µοντέλα, ηθοποιούς, τραγουδιστές, άντρες ασφαλείας… Όλους τους διακατείχε έντονη συγκίνηση, ειδικά τους φίλους του σχεδιαστή που βρίσκονταν εκεί για να τον στηρίξουν.

Κάποια στιγµή η µατιά µου συναντήθηκε µε αυτήν του Tanel Bedrossiantz. Δάκρυσα και εκείνος µε αγκάλιασε, χτυπώντας µε απαλά στη πλάτη χωρίς να πει κουβέντα – να σας θυµίσω ότι ο Tanel είναι, ίσως, το µοναδικό µοντέλο µε τις περισσότερες εµφανίσεις στις επιδείξεις του Jean Paul Gaultier από το 1985, σύµβολο των δεκαετιών του 1980 και του 1990. Αυτό που παρουσίασε ο σχεδιαστής εκείνο το βράδυ έµοιαζε µε ένα άλµπουµ γεµάτο καρτ ποστάλ από τους σταθµούς της θριαµβευτικής του πορείας, σαν τις εικόνες που βλέπει κανείς µέσα από το παράθυρο ενός τρένου ενώ βρίσκεται σε κίνηση. Όλες διαρκούσαν όσο ήταν απαραίτητο για να ανακαλέσουµε στη µνήµη µας µεγάλες στιγµές του – από τον φουτουρισµό, την υπερβολή και τις αναφορές σε άλλους πολιτισµούς µέχρι την αγάπη του για το σώµα, τη µουσική, την επιθυµία. Απουσίαζε µόνο η Madonna…