The X-File: Δέκα πράγματα που έμαθα στην Καλιφόρνια

Αν και το California dreaming είναι το σάουντρακ που έχω πάντα στο μυαλό του όταν διασχίζω το Pacific Coast Highway με τον ωκεανό στα δεξιά μου, το κέντρο του Λος Αντζελες (DTLA) είναι άγριο, βρώμικο, ελάχιστα χολιγουντιανό. Στο διαβόητο Skid Row, τη γειτονιά των αστέγων και των τζανκις, η βίαιη εγκληματικότητα είναι 148% πάνω από τον εθνικό μέσο όρο. Δυο φορές βρέθηκα από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον εκεί και τις δυο με σταμάτησαν περαστικοί στο δρόμο και με ρώτησαν αν έχω χαθεί και αν χρειάζομαι βοήθεια.

Οι άνθρωποι στην Καλιφόρνια είναι τόσο ανοιχτοί και φιλικοί που γίνεσαι καχύποπτος. «Γιατί μου μιλάνε τόσο γλυκά; Γιατί με ρωτούν πώς είμαι σήμερα ή αν κρυώνω με το κοντομάνικο; Γιατί ο παρκαδόρος έχει παρατήσει το πόστο του κι εδώ και 15 λεπτά ασχολείται να μου δείξει το δρόμο; Θέλουν όλοι να με ληστέψουν, να με βιάσουν, να με κοροϊδέψουν;». Αυτές είναι οι σκέψεις που περνούν αστραπιαία από το μυαλό κάθε καχύποπτου κάτοικου δυτικής μεγαλούπολης. Κι όμως, οι Καλιφορνέζοι είναι απλώς γλυκείς άνθρωποι!

Στην Καλιφόρνια οι θερμίδες αναγράφονται υποχρεωτικά στον κατάλογο. Για ανορεξικούς, όπως εγώ, αυτό δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Τους Καλιφορνεζους από την άλλη δεν τους είδα να πτοούνται. Πρέπει να τρώνε δέκα χιλιάδες θερμίδες τη μέρα. Παρ’ όλα αυτά είναι η Πολιτεία στην οποία γεννιούνται όλες οι υγιεινές διατροφικές μόδες: από το kale και τα superfoods ως τις τσίχλες τζίντζερ και την πιο πρόσφατη kombucha.

Η ακρίβεια είναι αδιανόητη κι εξηγεί γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι δεν είναι καν βιοπαλαιστές αλλά ένα σύγχρονο λούμπεν προλεταριάτο.

Στην Καλιφόρνια όλα είναι μεγάλα: τα αυτοκίνητα, οι συσκευασίες των ποπ κορν, τα νύχια των γυναικών κι οι βλεφαρίδες τους. Κι όλα αυτά με τη σειρά τους είναι πανάκριβα.

Το εμβληματικό αυτοκίνητο της Πολιτείας είναι η Τέσλα. Ακόμη και τα Uber είναι Τέσλα. Αν όμως πας σε διπλανές, συντηρητικές και «βρώμικες» Πολιτείες, καλό είναι να μην σε δουν με Τέσλα μην σε πουν Καλιφορνέζο, απολογητή του Ιλον Μασκ οι Αριζονιοι.

Όλοι περπατούν στο δρόμο ακούγοντας δυνατά μουσική Ακόμη και οι πλέον απόκληροι κρατούν ένα ηχείο στο χέρι και τραγουδούν ή χορεύουν. Κι όλοι καπνίζουν φούντα. Η αστική, ενοποιητική μυρωδιά είναι η (αποποινικοποιημένη) μαριχουάνα.

Το φύλο είναι όντως κοινωνική κατασκευή στην Καλιφόρνια. Δεν είναι μόνο οι ουδέτερες τουαλέτες, στις οποίες έχουν εγκατασταθεί ουρητήρες και λεκάνες μαζί, όποιος θέλει δηλαδή μπορεί να πειραματιστεί με την ταυτότητα φύλου του. Είναι ότι στο δρόμο δύσκολα μπορείς να πεις ποιος γεννήθηκε άνδρας ή γυναίκα, ποιος είναι τρανς κλπ. Μετά από λίγες μέρες δεν σε νοιάζει καν.

Η εμμονή με το κινητό έχει κάπως κοπάσει, δεν περπατούν όλοι με ένα smartphone στο χέρι. Στα εστιατόρια θεωρείται φοβερή αγένεια να ασχολείσαι με το κινητό σου, παρόλο που όλα γίνονται με τη διαμεσολάβηση του. Κρατήσεις, μεταφορές, εισιτήρια. Eξελίσσεται σε εργαλείο, όχι αξεσουάρ.

Είναι δηλαδή κάπως του περασμένου αιώνα η διαρκής ενασχόληση με το κινητό. Άλλωστε στην Καλιφόρνια δεν πληρώνεις πλέον με το κινητό αλλά με την παλάμη του χεριού σου και το ντελίβερι στο σπίτι το έχουν αναλάβει κάτι θυμωμένα, βιαστικά ρομποτάκια που κατακλύζουν τα πεζοδρόμια των ακριβών συνοικιών.