Να πω ότι το «Μικρό ταρανδάκι», τη δημοφιλή σειρά στο Νετφλιξ, τη μίσησα. Ηταν υπερβολική, νοσηρή, σχεδόν μισανθρωπική. Δεν έβλεπα φως πουθενά. Μόνο σκοτάδι παντού. Το μόνο που με καθήλωνε και μ’ εμπόδιζε να σταματήσω να την παρακολουθώ για να προστατεύσω τον εαυτό μου από το ζόφο ήταν η σημείωση «αυτή είναι μια αληθινή ιστορία». Μεγάλη παγίδα αυτή η διευκρίνιση. Γιατί τι είναι απολύτως αληθινό; Τι βασίζεται στην προσωπική εκδοχή του σεναριογράφου-πρωταγωνιστή, Ρίτσαρντ Γκαντ; Πόση σάλτσα προσέθεσαν οι παραγωγοί για να αγοραστεί η σειρά από το Νετφλιξ; Και πόσο ηθικό είναι να εκθέτεις έναν άνθρωπο, εν προκειμένω την «Μάρθα», μία γυναίκα που είναι πιθανό να πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια, ένα χολιγουντιανό «παρατράγουδο» σε παγκόσμιο κοινό χωρίς καμία δυνατότητα να αμυνθεί;
Η αληθινή «Μάρθα», η Σκωτσέζα δικηγόρος Φιόνα Χάρβεϊ, έδωσε λοιπόν συνέντευξη στον Βρετανό δημοσιογράφο Πιρς Μόργκαν. Οι ομοιότητες με την ηθοποιό που την ενσάρκωσε είναι συγκλονιστικές. Ιδιο σουλούπι, παρόμοιο χτένισμα, ίδια καταιγιστική εκφορά λόγου. Ομως η Φιόνα αρνήθηκε ότι το σενάριο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αμφισβήτησε πολλά στοιχεία, που δεν είναι αμελητέες λεπτομέρειες: τη συχνότητα των μηνυμάτων, την παρενόχληση των γονιών, την άσκηση βίας, την καταδίκη και φυλάκισή της. Παράλληλα κατήγγειλε ότι δέχεται απειλές κατά της ζωής της, λόγω της αποκάλυψης της ταυτότητάς της κι επιφυλάχθηκε να κινηθεί νομικά κατά του Ρίτσαρντ Γκαντ, των παραγωγών και του Νετφλιξ. Ουδείς εξ αυτών απάντησε στις αιτιάσεις της.
Δύο τινά συμβαίνουν: Ή η «αληθινή ιστορία» τραβήχτηκε από τα αυτιά για να γίνει πιο τηλεοπτική ή η Φιόνα είναι όντως η «Μάρθα» και μάλλον χρίζει σοβαρής ψυχοθεραπείας, ενδεχομένως και φαρμακευτικής αγωγής. Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν πρόκειται για ένα χάπι έντ, αφού ο υποτιθέμενος θύτης είναι τελικά το θύμα της υπόθεσης.
Ανθρωποι εκτίθενται, πληγώνονται, υποφέρουν εξαιτίας μίας και μοναδικής φράσης: «Η σειρά βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία». Αν έλειπε αυτή η διευκρινιστική πρόταση όλοι θα ήταν χαρούμενοι: όχι μόνο η Φιόνα αλλά πάνω από όλα οι θεατές, γιατί ουδείς θα την είχε παρακολουθήσει.
