Ένας καθηγητής του Γέιλ, ο Γουσούκε Ναρίτα, θεωρεί ότι η λύση για τη γήρανση του πληθυσμού στην Ιαπωνία είναι μια τελετουργική αυτοκτονία των ηλικιωμένων στην πατρίδα του. Μόνο με μαζικό «σεπούκου» (χαρακίρι) θα λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα και η γεροντοκρατία στη χώρα, διατείνεται ο 38χρονος οικονομολόγος. Παρόλο που ο ίδιος και οι συνάδελφοί του ισχυρίζονται πως οι απόψεις του απομονώθηκαν και παρερμηνεύτηκαν, δεν είναι η πρώτη φορά που διατυπώνονται τέτοιου είδους ιδέες. Ουσιαστικά απηχούν μια γενικότερη σύγκρουση γενεών: την ζήσαμε και στην Ελλάδα πολύ έντονα στη διάρκεια της κρίσης, όταν οι νεότεροι συνειδητοποίησαν ότι θα ζουν χειρότερα από την προηγούμενη γενιά και θα πληρώνουν τα χρέη των γονιών τους. Η οργή ήταν διάχυτη, καθώς οι γονείς κι οι παππούδες από τροφοί-χρηματοδότες έγιναν βαρίδια.
Την ίδια στιγμή οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες έχουν (ακόμη) εμμονή με τα νιάτα. Παρά την πρόσφατη υποτιθέμενη εξιδανίκευση των γκρίζων μαλλιών και των μοντέλων τρίτης ηλικίας στα εξώφυλλα των περιοδικών, η ευκολία με την οποία αποκηρύσσονται πολιτικοί, ηθοποιοί, μουσικοί και διανοούμενοι μόνο και μόνο επειδή έχουν γεννηθεί λίγο πριν ή λίγο μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο είναι αποκαρδιωτική. Πρόσφατα διάβαζα στα σόσιαλ μίντια σχόλια για μια συνέντευξη του Διονύση Σαββόπουλου και όλα επικεντρώνονταν στην ηλικία του. Είχαν τόση πολλή χολή μαζεμένη που σοκαρίστηκα. Δεν έχω καμία λατρεία στα ντόπια «ιερά τέρατα», αλλά επίθεση με μόνο κριτήριο την ημερομηνία γέννησης ομολογώ πως είχα καιρό να συναντήσω. Οταν ο Τζο Μπάιντεν εκφώνησε την τελευταία του ομιλία προς το έθνος την περασμένη εβδομάδα, διεθνείς και Ελληνες παρατηρητές (λες και δεν είχαμε 80χρονους ηγέτες ποτέ στη χώρα αυτή) εξέφρασαν την («ευχάριστη»;) έκπληξή τους για τη διαύγειά του-και για την επιτυχία των μπότοξ του. Και φυσικά όταν πρόκειται για μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκα, τότε το μίσος και ο ρατσισμός εκτροχιάζονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αντιδράσεις για την Τάνια Τσανακλίδου («Σκιάχτηκα») κατά τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών αλλά και για τη Μαντόνα, που στα 64 χρόνια της εξακολουθεί να σκανδαλίζει την παγκόσμια κοινή γνώμη-κυρίως επειδή έγινε 64 και κάνει ακόμη ό,τι της κατεβεί στο κεφάλι. «Πρέπει να μιλήσουμε για το πρόσωπο της Μαντόνα» είναι ο τίτλος πρόσφατου άρθρου στο περιοδικό Spectator, στο οποίο η αρθρογράφος, μέλος της GenZ, εξηγεί λεπτομερώς την αγανάκτησή της για τις χειρουργικές επεμβάσεις της αέναης ποπ σταρ.
«Όχι, δεν πρέπει να μιλήσουμε για το πρόσωπο της Μαντόνα», είναι μια πρόχειρη απάντηση. «Για την ακρίβεια είναι το μοναδικό για το οποίο ΔΕΝ πρέπει να μιλήσουμε. Αν θες να μιλήσουμε για τα τραγούδια της, ευχαρίστως».
