Όταν ήμουν 18, είχα μια φίλη που έλεγε ψέμματα για τις σεξουαλικές της επιδόσεις. Θυμάμαι όλη την γυναικοπαρέα να κάθεται απέναντι της και να την ακούει με δέος να εξηγεί πως έρχεται σε οργασμό δυο τρεις φορές προτού καν ξεκινήσει η σεξουαλική πράξη με τον σύντροφο της. Ήταν για μας η «Σαμανθα» του αθηναϊκού μας Sex and the City, το ίνδαλμα των μετεφηβικών μας χρόνων, εκείνη στην οποία θέλαμε να μοιάσουμε όταν μεγαλώσουμε κι απελευθερωθούμε ερωτικά. Λίγα χρόνια αργότερα, μετά από εκατοντάδες γλαφυρές περιγραφές και άλλες τόσες απογοητεύσεις από μέρους μας για τις δικές μας «αποτυχίες» έστω να πλησιάσουμε τα δικά της ρεκόρ, μας εκμυστηρεύτηκε ότι έλεγε ψέμματα: δεν είχε ποτέ στη ζωή της εμπειρία κορύφωσης κι αυτό έφερε ως τραύμα, που προσπαθούσε να ξορκίσει με την υπερβολή.
Από τότε δεν έχω ξανακούσει γυναίκα να καυχιέται με τόσο σαχλό τρόπο για τις ερωτικές κατακτήσεις της. Το σκεφτόμουν με αφορμή τις επίμαχες δηλώσεις των Ανδρέα Μικρούτσικου και Γιώργου Λιανή για τις δικές τους σεξουαλικές εμπειρίες και μάλιστα με γνωστές γυναίκες, η μια εκ των οποίων έχει πεθάνει χρόνια τώρα και άρα δεν μπορεί να επιβεβαιώσει, να διαψεύδει ή απλώς να κράξει τον αφηγητή.
Τι είναι αυτό που δημιουργεί σε άνδρες 70-80 ετών την ανάγκη να τραβήξουν την προσοχή με τέτοιου είδους αναπολήσεις; Μου κάνει εντύπωση γιατί κι οι δυο προαναφερθέντες άνδρες έχουν στο ενεργητικό τους μια περιπετειώδη επαγγελματική ζωή, άσχετα από τον τρόπο που αποτιμά κανείς την σταδιοδρομία τους.
Πριν λίγες μέρες αρραβωνιάστηκε ο Ρούπερτ Μέρντοχ, ο 92χρονος Αυστραλός μεγιστάνας των ΜΜΕ. Η νέα του αγαπημένη είναι 27 χρόνια νεότερη και διαδέχθηκε την συνομήλικη της Τζέρι Χολ. Σύμφωνα με άρθρο της Ροντα Γκέρλικ στους New York Times, μόνο ένας άνδρας μπορεί να «ανθίσει» κατά τέτοιο τρόπο στο δεύτερο μισό της ζωής του. Μια επανεκκίνηση μετά τα 50 για έναν άνδρα είναι μια νεότερη γυναίκα, ενώ για μια γυναίκα η βασική προϋπόθεση για να παραμείνει «βιώσιμη» στη δημόσια σφαίρα είναι να μοιάζει νεότερη. Μπορεί να υπολογίζει σε μια νέα αρχή στο δεύτερο μισό της ζωής της αν το πρόσωπο της είναι βγαλμένο από το πρώτο μισό της ζωής της, γράφει η Γκέρλικ. Δεν συμφωνώ με τέτοιες υπεραπλουστεύσεις και σχήματα. Υποδηλώνουν τεμπελιά και παραίτηση. Πρώτον όλο και περισσότεροι άνδρες θέλουν να μοιάζουν νεότεροι, βάφουν τα μαλλιά τους, κάνουν μποτοξ και άλλες αισθητικές επεμβάσεις. Το βλέπουμε παντού γύρω μας. Και δεύτερον, στον αντίποδα όλο περισσότερες γυναίκες είναι ορατές και μετά την εμμηνόπαυση όχι επειδή είναι όμορφες ή φαίνονται πολύ νεότερες αλλά επειδή παράγουν ενδιαφέρον έργο.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι τόσο τα στερεότυπα καθεαυτά, αλλά η αναπαραγωγή τους στο δημόσιο λόγο που τα εδραιώνει και δεν αφήνει την σαρωτική πραγματικότητα να τα ανατρέψει.
