Portrait of a man: Ο Frédéric Malle αποκλειστικά στη Vogue Greece

Έχω πολλές! Το άρωμα των γονιών μου, τις μυρωδιές των λουλουδιών, τα σπίτια που μύριζαν φαγητό… Αυτό που έχει σημασία είναι ότι δεν τις προσπερνούσα, τους έδινα ιδιαίτερη προσοχή, γιατί πάντα μου έλεγαν πως οι μυρωδιές ήταν σημαντικές.

Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε τον οίκο σας;

Αυτό που πραγματικά με ενέπνευσε ήταν η έλλειψη σύνδεσης μεταξύ αρωματοποιών και κοινού. Όλα περιστρέφονταν γύρω από τα νούμερα και όχι από τη δημιουργία. Την ίδια στιγμή, φίλοι μου που δεν ανήκαν στον χώρο απομακρύνονταν όλο και περισσότερο από το άρωμα, γιατί δεν έμεναν ικανοποιημένοι από αυτά που κυκλοφορούσαν. Έτσι, αποφάσισα να γίνω ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους καλύτερους αρωματοποιούς και στο απαιτητικό κοινό. Ήταν απλό.

Γιατί είναι σημαντικό για σας να αναδεικνύετε τους αρωματοποιούς;

Όταν μπήκα σε αυτή τη βιομηχανία τη δεκαετία του ’80, προερχόμουν από τη διαφήμιση, όπου οι άνθρωποι έπαιρναν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά, νόμιζαν πως ήταν σπουδαίοι, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν. Σιγά σιγά άρχισα να γνωρίζω εκείνους που είχαν δημιουργήσει γνωστά αρώματα, τα οποία αγαπούσε ο κόσμος, αλλά με έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν τους ήξερε κανείς. Όπως τον Edouard Flechier, δημιουργό του Poison, έναν πολύ ταπεινό άνθρωπο. Τότε σκέφτηκα πως έπρεπε να τους αναδείξουμε, να τους γνωρίσει ο κόσμος. Ήταν θέμα δικαιοσύνης. Ομολογώ, βεβαίως, ότι αρχικά είχα ενδοιασμούς για το αν ήταν σωστό, γιατί κανείς δεν το είχε κάνει πριν, αλλά απ’ ό,τι αποδείχθηκε, είχα δίκιο.

Δεν ξέρω ποιον να ξεχωρίσω από τους αρωματοποιούς με τους οποίους συνεργάζεστε. Τον Dominique Ropion, την Anne Flipo, τον Jean-Claude Εllena; Eίναι τόσο μεγάλη η λίστα!

O Dominique είναι ο καλύτερος αρωματοποιός που έχει ζήσει σ’ αυτόν τον πλανήτη! Η γκάμα του είναι τεράστια. Είναι λίγο σαν τον Πικάσο. Οι γνώσεις του στην αρωματοποιία είναι ατελείωτες, η κατανόησή του για τη φύση και τη χημεία μοναδική, δοκιμάζει τις πιο τρελές μείξεις με τεχνικές που πάντα έχουν αποτέλεσμα. Και όσο μεγαλώνει, γίνεται όλο και πιο περίεργος, το μυαλό του όλο και πιο ελεύθερο.

Μοιραστείτε μαζί μας τη δημιουργική διαδικασία ενός αρώματος. Ξεκινάτε από κάποια πρώτη ύλη ή ένα brief;

Το δικό μου brief είναι μια συζήτηση με τον αρωματοποιό και τον στόχο που βάζουμε, πάντα στη γλώσσα της αρωματοποιίας – ευτυχώς, τη μιλάω απταίστως εδώ και σχεδόν 40 χρόνια! Κάποιες φορές η ιδέα είναι δική μου, άλλες φορές δική τους, δεν έχει σημασία άλλωστε. Γιατί η αρωματοποιία μοιάζει με κολάζ. Είναι σαν να παίρνεις κομμάτια και να τα συναρμολογείς. Μόλις καταλήξουμε, ο αρωματοποιός γράφει τη φόρμουλα. Αν μας φαίνεται ενδιαφέρουσα, προσπαθούμε να δούμε αν είναι σωστή: Έχει διάρκεια το άρωμα; Είναι περίπλοκο; Είναι εύκολα αναγνωρίσιμο; Ακολουθούν οι δύσκολοι μήνες που προσπαθούμε να το τελειοποιήσουμε.

Το Portrait of a Lady του Dominique Ropion είναι ένα από τα best seller αρώματά σας. Πώς νιώθατε όταν το δημιουργούσατε;

Η αρχική ιδέα ήταν ένα στοματικό διάλυμα που χρησιμοποιούσε ο πατέρας μου! Την εξομολογήθηκα στον Dominique, συμφώνησε ότι είχε ενδιαφέρον και φτιάξαμε το Geranium pour Monsieur, που φοράω και σήμερα. Μια μέρα, χρησιμοποιώντας το ομώνυμο αφρόλουτρο, σκέφτηκα τις νότες του σανδαλόξυλου, της βενζόης και του πατσουλί που είχαμε προσθέσει και μου ήρθε η ιδέα να βγάλουμε όλη αυτή τη φρεσκάδα σε μια ανατολίτικη σύνθεση. Στην αρχή μάς φάνηκε λίγο déjà vu – σίγουρα χρειαζόταν κάτι άλλο. Μετά από μια συζήτηση με μια άλλη γνωστή αρωματοποιό, πρότεινα στον Ropion να πειραματιστούμε με μια συγκεκριμένη τεχνική γύρω από το τριαντάφυλλο. Το κάναμε και το αποτέλεσμα ήταν ονειρεμένο! Ήμασταν τόσο σίγουροι, που, ενώ είχα πάει στο Παρίσι για τρεις μέρες, έμεινα τρεις εβδομάδες μέχρι να ολοκληρωθεί.

Υπάρχουν ιδέες από την πρώιμη παρουσία σας στον χώρο τις οποίες εγκαταλείψατε, γιατί σας φάνηκαν απαρχαιωμένες;

Το βέβαιο είναι πως οι πρώτες ύλες που μου άρεσαν στην αρχή είναι πάνω κάτω ίδιες με αυτές που μου αρέσουν σήμερα. Με συγκινεί, δε, όταν βλέπω ότι το ίδιο συμβαίνει με τον γιο μου, ο οποίος φοιτά σε σχολή αρωματοποιίας και οι απόψεις μας ταυτίζονται – το οποίο ομολογώ ότι το βρίσκω περίεργο (γέλια). Γενικότερα, σίγουρα νοσταλγώ την αισθητική μιας άλλης εποχής, που είναι δύσκολο να μεταφραστεί στη σημερινή πραγματικότητα, αλλά προσπαθώ να συντονιστώ και με την τεχνολογία – ας μην ξεχνάμε πως η αρωματοποιία είναι κυρίως χημεία ακριβείας. Στην ουσία, δηλαδή, προσπαθώ να είμαι πιστός στις αξίες μου, στην αισθητική μου αλλά και να εξελίσσομαι, παραμένοντας συντονισμένος με την κοινωνία.