Στη Miuccia Prada δεν αρέσουν οι συνεργασίες. «Μου το πρότειναν από πολύ παλιά, όμως πάντα το ζητούμενο ήταν πώς θα πουλούσαν περισσότερο. Ήταν κοινότοπες προτάσεις, καθόλου φρέσκες. Δεν με ενδιέφεραν», λέει με έντονη αγγλική προφορά ενώ κάθεται στο γραφείο της στο Μιλάνο, έχοντας δίπλα της τον Raf Simons, καλλιτεχνικό συνδιευθυντή της στον οίκο που φέρει το όνομά της. Η ανακοίνωση της συνεργασίας τους τον Φεβρουάριο του 2020 εξέπληξε τους πάντες, που δήλωναν ανυπόμονοι για το αποτέλεσμα. Μέχρι στιγμής οι σχεδιαστές έχουν λανσάρει δύο γυναικείες συλλογές. Αυτή για τη σεζόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2021, που παρουσιάστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο σε ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση λόγω της πανδημίας, ήταν επικεντρωμένη σε μίνιμαλ φόρμες, αυστηρές γραμμές και παιχνιδιάρικα υφάσματα. Ανάμεσα στα μονόχρωμα prints και τα εφαρμοστά άνορακ, όμως, διέθετε και ένα νέο κλασικό Prada look: μια εντυπωσιακή φούστα σε γραμμή Άλφα με φαρδιά ζώνη, σε ακαταμάχητο συνδυασμό με ένα προκλητικό ζιβάγκο, που κατάφερε να εκφράσει ταυτόχρονα τόσο τη Miuccia Prada όσο και τον Simons. Ακολούθησε τον περασμένο Φεβρουάριο η συλλογή A/W 2021 με πολλά ενδιαφέροντα looks –από ψυχεδελικά χρώματα και αισθησιακά σχέδια μέχρι προστατευτικές πανοπλίες και platform boots–, η οποία παρουσιάστηκε σε ένα σκηνικό που θύμιζε τη συνεργασία της Miuccia Prada με τον Ολλανδό αρχιτέκτονα Rem Koolhaas. Από τη συγκεκριμένη είναι τα ρούχα που φορούν σε αυτό το editorial ταλαντούχες ηθοποιοί της νέας γενιάς.
Προσπαθώ να καταλάβω πώς ακριβώς δημιουργούν από κοινού η 73χρονη κυρία Prada και ο 53χρονος Simons, κάτι εξόχως ενδιαφέρον στα μάτια μου, αλλά εξίσου αινιγματικό. «Ξεκινάμε συζητώντας», λέει ο Simons. «Μιλάμε για την προηγούμενη σεζόν, καταθέτουμε ιδέες και συναισθήματα και από εκεί προκύπτουν σπόροι που σε λίγο καιρό θα φυτρώσουν. Όμως, τα πάντα ξεκινούν από τον διάλογο».
«Αυτό είναι που κάνει έναν σχεδιαστή να ξεχωρίζει», προσθέτει η Miuccia Prada. «Πρώτα πρέπει να έχει καλές ιδέες και έπειτα να μπορεί να τις μεταφράσει. Όταν δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, αναρωτιέμαι τι με ενδιαφέρει πραγματικά. Μπορεί να είναι ένα μέρος, ένα χρώμα, ένα συναίσθημα… Έπειτα πιάνομαι από αυτό και προσπαθώ να κατανοήσω γιατί με ελκύουν συγκεκριμένα πράγματα. Από πρακτικής άποψης ξεκινάμε με μια αισθητική. Η όλη διαδικασία διαρκεί μήνες». «Το κομμάτι της συνεργασίας είναι πολύ εύκολο», προσθέτει ο Simons. «Ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάζουμε εμείς οι δύο έχει αρκετά κοινά στοιχεία. Υπάρχουν σχεδιαστές που κλείνονται στο γραφείο και κάνουν εκεί τα πάντα. Εμείς δεν είμαστε έτσι». «Ήλπιζα ότι θα λειτουργούσε έτσι ο Raf, γιατί εγώ δεν μπορώ», λέει γελώντας η Ιταλίδα σχεδιάστρια.
Αυτή η γυναίκα, της οποίας κάθε δημόσια εμφάνιση αποτελεί στιλιστική δήλωση, δεν σε απογοητεύει όταν τη βλέπεις από κοντά. Τα ξανθά μαλλιά της είναι τραβηγμένα απαλά προς τα πίσω, αποκαλύπτοντας περίτεχνα χρυσά σκουλαρίκια με πολύτιμους λίθους. Φοράει ένα καρό καφέ κοστούμι και ροζ πουκάμισο έξω από το παντελόνι, look αρκετά συντηρητικό, μέχρι όμως να στρέψει κανείς την προσοχή του στα παπούτσια της: ένα χνουδωτό ζευγάρι φανταχτερά slides Miu Miu, διακοσμημένα με πέρλες! «Τρελαίνομαι με το look της», αναφωνεί ο Simons, ο οποίος φοράει στενό μαύρο παντελόνι, ορειβατικά μποτάκια και το κλασικό του oversized πουλόβερ, μέσα από το οποίο ξεμυτίζει ο γιακάς ενός μπλε πουκαμίσου. Ο θαυμασμός μεταξύ τους είναι ειλικρινής.
Στον χώρο της μόδας αυτή είναι η πρώτη φορά που ενώνουν τις δυνάμεις τους δύο τόσο επιτυχημένοι σχεδιαστές – το label Raf Simons μετρά 25 χρόνια επιτυχίας, ενώ η Prada δεν δείχνει σημάδια κόπωσης, είτε πρόκειται για τις πωλήσεις είτε για την επιρροή της. Τους ζητώ να μου πουν πώς πήραν την απόφαση να συνεργαστούν, μετά από πολλά χρόνια αμοιβαίας εκτίμησης. «Μου αρέσουν πολύ λίγα brands και η Prada είναι ένα από αυτά», παραδέχεται ο Simons, ο οποίος στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν γνωστός για την απροθυμία του να φορέσει δικά του ρούχα, προτιμώντας έναν συνδυασμό κομματιών της Prada και του Helmut Lang.
Μέχρι που, το 2005, η Miuccia Prada και ο σύζυγός της, Patrizio Bertelli, CEO του Prada Group, τον όρισαν καλλιτεχνικό διευθυντή στην Jil Sander. «Αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ», λέει ο Simons. «To brand μου θεωρούνταν πρωτοπόρο στην ανδρική μόδα και η Jil Sander ήταν τόσο διαφορετική. Είδαν κάτι που κανένας άλλος δεν είχε δει και δεν θα τολμούσε να ρισκάρει». Οι δύο σχεδιαστές συνέχισαν να παρακολουθούν ο ένας τη δουλειά του άλλου, μέχρι που συναντήθηκαν το 2015 στο Τόκιο, μετά από μια επίδειξη της Miu Miu, όπου έκαναν μια «ανοιχτή συζήτηση», όπως την περιγράφουν. «Πολύ ανοιχτή», τονίζει η Prada. «Αναρωτηθήκαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε και σκεφτήκαμε να αλλάζαμε ρόλους – εγώ να διευθύνω το brand Raf Simons κι εκείνος την Prada». «Ήταν μια πολύ τολμηρή απόφαση», παρεμβαίνει στη συνομιλία μας μέσω Zoom ο Koolhaas. «Ταιριάζει απόλυτα στην τάση πειραματισμού της Miuccia που εξακολουθεί να μας εκπλήσσει». Απαντά επίσης στο ολοένα και πιο επίκαιρο ερώτημα που αφορά τη σημασία των συνεργασιών στη σημερινή μόδα. Σε μια εποχή που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα έρθει και η Prada ενώνει τις δυνάμεις της με τον Raf Simons, ενώ οι οίκοι Balenciaga και Gucci συμπράττουν επίσης –αν και η εν λόγω κίνηση χαρακτηρίστηκε όχι τόσο ως συνεργασία, αλλά ως μια μεμονωμένη κίνηση–, δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος της μόδας έχει υποστεί μια θεμελιώδη αλλαγή, απομακρυνόμενος από την ιδέα του δημιουργού ως μεμονωμένης δημιουργικής ιδιοφυΐας και υιοθετώντας μια πιο συλλογική προσέγγιση, τόσο όσον αφορά τον σχεδιασμό όσο και τα brands γενικά. (Ο Simons έχει ασπαστεί τον ρόλο του καλλιτεχνικού συνδιευθυντή στην Prada, ενώ εξακολουθεί να διευθύνει το δικό του brand, και η Miuccia Prada ελέγχει μόνη της τη Miu Miu, όπου ο Simons δεν εμπλέκεται). Η Linda Loppa, η οποία δίδαξε μεταξύ άλλων τον Simons στη διάρκεια των 25 χρόνων που διηύθυνε το τμήμα μόδας της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Αμβέρσας, θεωρεί τη συνεργασία του πρώην μαθητή της με την Prada σχεδόν αναπόφευκτη. «Δεν με εκπλήσσει», λέει. «Πρόκειται για δύο ανθρώπους που δεν είναι οι τυπικοί σχεδιαστές. Είναι τα αουτσάιντερ που διατήρησαν την προσωπικότητά τους και μοιράζονται ένα κοινό όραμα αναφορικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στην περίπλοκη κοινωνία μας. Βιώνουμε μια στιγμή πολύ σημαντικής αλλαγής και αυτό πρέπει να αντικατοπτρίζεται στον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε».
