Στον Alexander McQueen ο Seán McGirr θέλει να φέρει φως

Θα υπάρξουν bumsters; Τα παντελόνια του McQueen που αποκάλυπταν τους γλουτούς, έκαναν την εμφάνιση σε άλλα runways αυτή τη σεζόν. Ο McGirr όμως δεν θα επαναφέρει κάτι στην κυριολεξία. Αντίθετα, δημιούργησε μια μοντέρνα εκδοχή. “Είναι super super low, αλλά σε χαλαρή γραμμή και τα φοράς με έναν cool τρόπο. “Ο νέος McQueen δεν σε δυσκολεύει”.

Το να αναπτύξει το ready-to-wear είναι κομβικό σημείο. Ο McGirr εξηγεί πως βασικός στόχος του είναι ένα sneaker. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες γι’ αυτό, ειδικά για κάποιον με τόση αυτοπεποίθηση όσο ο McGirr. “Πάντα είχαμ μεγάλη πίστη σε όσα έκανα. Μετακόμισα στο Λονδίνο στα 17 μου, μια εβδομάδα μετά το σχολείο και οι γονείς μου υπήρξαν πολύ υποστηρικτικοί γιατί είχα πίστη”, εξηγεί. Ο McGirr ήταν ένα από αυτά τα εναλλακτικά παιδιά του Λονδίνου για τα οποία μιλά, όταν ο McQueen αυτοκτόνησε το 2010, ένας Ιρλανδός έτοιμος να κάνει αίτηση στο Central Saint Martins για να ξεκινήσει καριέρα στη μόδα. Οι συλλογές Horn of Plenty και Plato’s Atlantis του McQueen είχαν προκαλέσει αίσθηση. “Ήμουν 20, και αυτά τα δύο show μου έδωσαν μεγάλη έμπνευση. Το Plato’s Atlantis ήταν πολύ έντονο, με πολύ δυνατό μήνυμα. Αυτό το show είχε επίδραση πάνω μου και στην κουλτούρα γενικά, με το Bad Romance της Lady Gaga.

Μεγάλωσε σε ένα αρκετά συντηρητικό και συμβατικό προάστιο του Λονδίνου με γονείς που δούλευαν σκληρά. Η μητέρα του ήταν νοσοκόμα και ο πατέρας του μηχανικός (τόσο οι γονείς του όσο και τα αδέρφια του θα βρεθούν στο show). “Δεν είχα τόσο στενή επαφή με τη μόδα, αυτό που με έφερε σε επαφή με τη μόδα ήταν οι ταινίες”, περιγράφει. Στον μπαμπά του άρεσε ο Tarantino κσι τον μύησε στα Reservoir Dogs και Pulp Fiction. “Αυτοί οι χαρακτήρες ήταν outsiders, ελαφρώς επικίνδυνοι και μου φαίνονταν πολύ cool”. Πριν ο McGirr ήθελε να γίνει δημοσιογράφος αλλά οι ταινίες τον βοήθησαν να καταλάβει πως μπορείς να εκφράσεις όσα θέλεις μέσα από τα ρούχα. “Γι’ αυτό αγαπώ τόσο πολύ τον McQueen, γιατί υπάρχει πάντα ένα μήνυμα στα ρούχα”, τονίζει.

Η γιαγιά του που έντυνε βιτρίνες στα 50s και 60s, τον μύησε στο ράψιμο. Ξεκίνησε να αγοράζει vintage ρούχα και να τα μεταοποιεί, όπως έκανε και με την στολή του σχολείου του. “Αυτή η ιδέα του αυτοσχεδιασμού, ήθελα να πω κάτι μέσα από το πώς εφαρμόζει ένα ρούχο. Αυτό μου άρεσε πολύ”.

Όταν μετακόμισε στο Λονδίνο, ξεκίνησε να δουλεύει σε ένα κατάστημα με παπούτσια στην Oxford street, αλλά δεν έμεινε εκεί για πολύ. “Η εμπειρία μου ήταν ομοφοβική. Κάποια άτομα από το προσωπικό ήταν αγενή επειδή ήξεραν πως είμαι gay. Τηλεφώνησα στη μητέρα μου και είπε να φύγω από εκεί. Οπότε το βράδυ πήγα σε ένα gay bar και ξεκίνησα να δουλεύω εκεί”.

Αργότερα μετά από μια συμβουλή της Louise Wilson, καθηγήτρια fashion design στο Central Saint Martins, έκανε αίτηση για υποτροφία και αποφοίτησε από εκεί το 2014.

Later, thanks to a tip from Louise Wilson, Central Saint Martins’s legendary professor of fashion design, he applied for and secured a scholarship and graduated from the school in 2014. Οι Simone Rocha, Christopher Kane και Jonathan Saunders, που αποφοίτησαν πέντε ή δέκα χρόνια πριν από αυτόν, άνοιξαν τα δικά τους brands αμέσως. Ο McGirr όμως και οι συμφοιτητές του έτυχαν στην περίοδο της βαθιάς ύφεσης. Πολλοί βρήκαν δουλειές σε μεγάλες εταιρείες και ο McGirr εργάστηκε για την σειρά Uniqlo U line με τον Christophe Lemaire. “Το να ζω στην Ιαπωνία μου έδινε μεγάλη έμπνευση. Ήταν πολύ διαφορετική κουλτούρα, είναι όμως νησιώτες σαν τους Ιρλανδούς. Είμαστε λίγο περίεργοι”.

Μετά από ένα πέρασμα στην Αμβέρσα όπου εργάστηκε με τον Dries Van Noten, μετακόμισε στο Λονδίνο και έγινε μέλος της JW Anderson team, ξεκινώντας στην ανδρική συλλογή και περνώντας στην γυναικεία ως head του ready-to-wear. Εκτός από τον Anderson, θαυμάζει επίσης τους John Galliano, Rick Owens, Junya Watanabe, Issey Miyake και Rei Kawakubo. “Άτομα που βλέπουν τα πράγματα πιο αντισυμβατικά, που προσπαθούν και προωθούν ιδέες ή που αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα”.

Για τον τρόπο που ο ίδιος εργάζεται λέει: “Ήμουν σχεδιαστής για δέκα χρόνια και ακόμα είμαι. Έχω συνηθίσει να δουλεύουν με ομάδες και να δίνω στους ανθρώπους χώρο, αλλά θέλω να συμμετέχω ενεργά”. Εκτός από την στυλίστρια Marie Chaix και μια ακόμα βοηθό, όλοι στην ομάδα προϋπήρχαν και πολλοί είχαν δουλέψει με τον Lee. “Όλοι είμαστε ενθουσιασμένοι που θα κάνουμε κάτι καινούριο. Είμαι αρκετά ανοιχτός με τους δημιουργικούς ανθρώπους και μπορώ να είμαι ευέλικτος. Ανακαλύπτουν τι μου αρέσει και προσπαθώ να δω σε τι έχουν εξειδίκευση”.

Ο McGirr κυκλοφορεί με baggy Dickies, πλεκτά Saint James και διαμαντένιους κρίκους που τονίζουν τα μπλε μάτια του. Κατά την διάρκεια της συζήτησης, διατηρεί το eye contact καλύτερα από τον καθένα που έχω συναντήσει. Κάνει κολύμπι και λίγο πριν το show κάνει yoga.

Η ανακοίνωση του ονόματός του οδήγησε σε διαδικτυακό παραλήρημα, ένας ακόμα άντρας σε μια κορυφαία θέση, και μάλιστα θα αντικαταστήσει την πολύ αγαπητή Sarah Burton που είχε δουλέψει στο πλευρό του McGirr πριν το θάνατό του. Ο McGirr τρέφει σεοβασμό για την Burton. “Το λεξικό που έθεσε εκεί έξω ο McQueen, η Sarah ήταν καταπληκτική σε αυτό, ενίσχυσε τους κώδικες”. Η απάντησή του στον τρόμο που δημιούργησε η ανακοίνωση του ονόματός του είναι σε αρμονία με την συνεργατική προσέγγισή του. “Προφανώς είναι περίπλοκο. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, νιώθω χαρούμενος και περήφανος που η ανακοίνωση του ονόματός μου προκάλεσε αυτή την συζήτηση για το diversity. Έχω δουλέψει σε όλο τον κόσμο και έχω παρατηρήσει πως το diversity τρέφει την δημιουργικότητα. Είναι σημαντικό να διατηρήσουμε αυτή την κουβέντα ζωντανή”.

Τον περασμένο μήνα ο McGirr κυκλοφόρησε μια teaser καμπάνια με την υπογραφή του καλλιτέχνη Tommy Malekoff και πρωταγωνιστές τους Debra Shaw και Frankie Rayder, και οι δύο είχαν περπατήσει σε catwalks του Alexander McQueen. Μέσα από την καμπάνια επανασύστησε ένα logo σχεδιασμένο από τον McQueen (το C μέσα στο Q) και έφερε πίσω τo κρανίο, icon του οίκου. “Ήταν μέρος των gothic παραδόσεων του οίκου”, εξηγεί. “Ήθελα να κάνω κάτι πολύ raw, λίγο παιχνιδιάρικο και λίγο aggressive”. Αυτό προκάλεσε συζήτηση στο διαδίκτυο, δίχασε τους ανθρώπους. Νομίζω αυτό είναι cool και σημαντικό. Ο Lee McQueen είχε δηλώσει στα 90s, “προτιμώ οι άνθρωποι να μισούν κάτι, παρά να μην νιώθουν τίποτα”. Πιστεύω πως ο οίκος McQueen είναι κάπως έτσι.

Προκλητικός από την φύση του, ο McQueen ένιωθε άνετα με το σκοτάδι, μην περιμένετε όμως το ίδιο και από τον McGirr. “Η μόδα πρέπει να εθουσιάζει τους ανθρώπους, αλλά με έναν αισιόδοξο τρόπο. Δεν μου αρέσει η θλίψη. Νομίζω πως η ψυχική διάθεση των ανθρώπων είναι αρκετά πεσμένη. Η μόδα πρέπει να είναι ικανή να παρουσιάζει συναισθήματα που είναι κάπως στρεβλωμένα”. Στο preview της συλλογής που έγινε στο Παρίσι οι λέξεις που χρησιμοποίησε είναι σκληρή λάμψη, που όμως σε εμπνέει.

Για να διατηρήσει την ψυχική του ισορροπία, αφαίρεσε το προφίλ του από το Instagram τον περασμένο χρόνο. “Το απολάμβανα αλλά μετά αποφάσισα πως δεν θέλω να είμαι πια εκεί, γιατί θέλω να εστιάσω στη δουλειά μου. Νομίζω είναι πως υγιές για εμένα να μείνω εκτός”. Κάνει επίσης ψυχανάλυση μια φορά την εβδομάδα. “Με ενδιαφέρει πολύ ο ανθρώπινος νους, το πώς δουλεύουμε, η ψυχή μας, το γιατί κάνουμε κάποια πράγματα. Ξέρετε, ζούμε σε έναν κόσμο πολύ αντιδραστικό. Είναι πάντα ενδιαφέρον να σκεφτόμαστε πιο βαθιά, να καταλαβαίνουμε από που προέρχονται τα πράγματα”.

Αυτή την βραδιά μας πήγε στο Olympiad, μια πρώην αγορά τροφίμων στην Chinatown του Παρισιού. Ήθελε κάτι industrial και συμβατό με την παράδοση του McQueen να παρουσιάζει μακριά από το Παρίσι. “Πιστεύω πως ο McQueen είναι ο κορυφαίος σχεδιαστής που έζησε ποτέ, αλήθεια. Οπότε είναι συναρπαστικό. Είμαι ενθουσιασμένος για το μέλλον”.