Στο Le19M, το επταώροφο κτίριο που στεγάζει τους τεχνίτες της Chanel Métiers d’Art, υπάρχει ένα παραβάν Coromandel, που κάποτε κοσμούσε το διαμέρισμα 31 Rue Cambon της Gabrielle Chanel. Το παραβάν από μαύρη λάκα με ένθετο μαργαριτάρι, ένα από τα 32 που πιστεύεται ότι βρίσκεται στην ιδιωτική συλλογή της σχεδιάστριας, απεικόνιζε τους λόφους και τα γλυπτά πεύκα, τις παγόδες και τα σκάφη αναψυχής της γραφικής West Lake στο Hangzhou, μια πόλη που δεν θα επισκεπτόταν ποτέ η Chanel στη διάρκεια της ζωής της. Αυτό το παραβάν Coromandel ήταν το σημείο εκκίνησης της τελευταίας συλλογής Metiers d’Art, η οποία βασιζόταν στην ιδέα ενός ταξιδιού στο Hangzhou όπως μια Chanel θα μπορούσε να είχε κάνει στα όνειρά της, ίσως κοιτάζοντας την περίτεχνη λάκα και φανταζόταν τον εαυτό της εκεί.
Καθώς δεν έχει οριστεί ακόμα καλλιτεχνικός διευθυντής, τη φετινή συλλογή, για την οποία η Chanel πέταξε περισσότερους από χίλιους καλεσμένους στο Hangzhou, σχεδίασε η ομάδα του studio. Στην είσοδο, σερβιτόροι με γυάλινα σερβίτσια τσαγιού και αφρώδες κρασί στέκονταν μπροστά σε ένα μικρό στόλο από ξύλινες βάρκες με γυάλινα παράθυρα, μερικά με περίτεχνα χρυσά στολίδια λωτού στα πλάγια, που μετέφερε επισκέπτες όπως η ηθοποιός Lupita Nyong’o και ο σκηνοθέτης Wim Wenders πάνω από το νερό. Στη μακρινή ακτή, δίπλα από μια έκταση με δέντρα, ένας πιανίστας σε μια κυκλική πλατφόρμα, φωτισμένη από έναν μόνο προβολέα, παίζει βαλς του Shostakovich καθώς οι καλεσμένοι διέσχιζαν τον ξύλινο διάδρομο που οδηγούσε σε έξι σειρές καθισμάτων απλωμένες σε ημικύκλιο. Η ομίχλη στη λίμνη ενίσχυσε ακόμα περισσότερο το ονειρικό τοπίο.
Υπό τους ήχους παραδοσιακών τυμπάνων, τα πρώτα μοντέλα έκαναν την εμφάνισή τους φορώντας μαύρα head to toe, σαν πλάσματα που αναδύονταν από τη λίμνη, όπως στα όνειρα. Τα μακριά παλτό από τουίντ, σατέν και βελούδο, ήταν τα πρώτα της συλλογής. Υπήρχαν τσάντες πάνω σε τσάντες πάνω σε τσάντες, που κρατούνταν όλες μαζί — μίνι τσάντες ενσωματωμένες σε καπιτονέ bags και duffel bags αλλά και κρυστάλλινα clutches που λάμπουν σαν αστέρια. Μια σειρά από σατέν-μεταξωτές pillow bags σε αποχρώσεις όπως το παλ φιστικί και το καναρινί, ανταποκρίνονταν τόσο στο ταξιδιωτικό όσο και στο ονειρικό θέμα, όπως και οι χαλαρές σιλουέτες σε flared παντελόνια και slip dresses, πλεκτές φούστες και πουλόβερ, μαζί με over the knee μπότες με πλατφόρμα.
Όπως και η συλλογή στο σύνολό της, οι αναφορές στην Κίνα ήταν κομψές και συγκρατημένες, αφήνοντας την τέχνη των artisans της Chanel να λάμψει. Το κομψό μαύρο λουστρίνι παρέπεμπε στη γυαλάδα της λάκας, ενώ οι πιέτες από τον Lognon, υπεύθυνοι για τις πιέτες στο Le19M, σε φούστες και φορέματα, θύμιζαν μια βεντάλια, όπως και ένα clutch σε σχήμα κοχύλι. Ένα Lesage tweed σακάκι με τέσσερις τσέπες και βελούδινους πλεκτούς κόμπους pankou. Άλλα κλασικά skirt suits φορέθηκαν πάνω από πλεκτά κορμάκια, με σκηνές από το παραβάν Coromandel της Chanel, για μια μοντέρνα πινελιά. Ένα μικροσκοπικό clutch σε σχήμα σέλας ήταν εμπνευσμένο χαλαρά από τις καμπύλες ενός μπισκότου τύχης. Ένα εξαίσιο ζευγάρι μαύρες μπότες απεικόνιζε σύννεφα, όπως θα μπορούσε να δει κανείς σε έναν παραδοσιακό κινέζικο πίνακα, με περίτεχνες χάντρες και κεντημένες από τον Lesage.
