VGC: Simone Rocha, Marine Serre και Wen Zhou μιλούν για τη δημιουργικότητα εν μέσω κρίσης

 Η συζήτηση της βιωσιμότητας εμπλουτίζεται διαρκώς, αλλά χρειαζόμαστε και πράξεις

Και για τα 3 brands, Marine Serre, Simone Rocha και 3.1 Phillip Lim, η βιωσιμότητα θέτουν είναι στο επίκεντρο, αλλά με διαφορετικούς τρόπους: η Serre είναι γνωστή για την ανακύκλωση που κάνει, η Rocha επενδύει στη χειροτεχνία και η Lim δίνει προτεραιότητα σε οργανικά, ανακυκλωμένα υλικά. Το κοινό τους ωστόσο έγκειται στο γεγονός ότι σχεδιάζουν με βάση τη διάρκεια, την αξία και την ποιότητα. Η πανδημία έφερε πολλά προβλήματα της βιομηχανίας στο επίκεντρο, και κυρίως την υπερβολική παραγωγή και κατανάλωση. Υπάρχουν τόσα ρούχα εκεί έξω που σχεδιάστηκαν χωρίς λεπτομέρεια και φροντιδα. «Πολλοί άνθρωποι μιλούν για μείωση της παραγωγής μετά την πανδημία, και εγώ συμφωνώ», ανέφερε η Rocha. «Αυτό που θεωρώ ότι θα μειωθεί κυρίως είναι η ανάγκη για πράγματα που είναι αναλώσιμα – αναλώσιμη μόδα και ιδέες, Ελπίζω οι άνθρωποι να αναζητήσουν τη σύνδεση με τις κολεξιόν και την προσωπική επαφή με ρούχα που διαρκέσουν χρόνια».

Η Serre πρόσθεσε ότι παρόλο που είναι υπέροχο να μιλούν όλοι για βιωσιμότητα, χρειάζονται περισσότερες πράξεις. «Ίσως μετά την πανδημία να είμαστε περισσότερο ενεργητικοί. Νιώθω πως μιλάμε για βιωσιμότητα, αλλά δεν ξέρουμε τι σημαίνει. Είναι σημαντικό να επαναπροσδιορίσουμε αυτήν την έννοια και να αναρωτηθούμε τι μπορούμε να κάνουμε».

Η Zhou με τη σειρά της πρόσθεσε: «Να κάνουμε λιγότερα, με μεγαλύτερη σημασία».

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να μοιραστείτε τις ιδέες σας με τον κόσμο, ειδικά αν είστε νέος σχεδιαστής

Θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως η πανδημία μας ανάγκασε να έρθουμε πιο κοντα στην τεχνολογία, παρόλο που είναι μία σημαντική πρόκληση για τους νέους σχεδιαστές που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έδειχναν  τη δουλειά τους σε editors, buyers και πελάτες. Η Rocha πρότεινε μία μείξη ψηφιακών και φυσικών δράσεων: «Αν ήμουν νέα σχεδιάστρια σήμερα και έκανα μια συλλογή, θα ήθελα σίγουρα να τη φωτογραφίσω και να τη στείλω σε ανθρώπους [ψηφιακά], αλλά ειλικρινά, θα στην πραγματικότητα το πιο πιθανό είναι να την έστελνα με το ταχυδρομείο στα καταστήματα και τα περιοδικά που μου αρέσουν, γιατί η χειροπιαστή αίσθηση αυτού που δημιουργείς είναι τόσο σημαντική. Τα υφάσματα, η χειροτεχνία, ο τρόπος με τον οποίο είναι ραμμένα τα ρούχα, μερικές φορές μπορεί να γίνει αντιληπτό μόνο με την αφή. Αν ξεκινούσα σήμερα, θα έστελνα τη συλλογή μου στο Dover Street Market, λέγοντας: Δείτε αυτό!».

Η Serre ενθάρρυνε με τη σειρά της τους σχεδιαστές να χρησιμοποιούν YouTube, Instagram και άλλες ψηφιακές πλατφόρμες για να περάσουν τα μηνύματά τους στον κόσμο. «Είναι ο μόνος τρόπος να επικοινωνήσουμε και αν έχετε κάτι να μοιραστείτε, κάντε το», ανέφερε. «Δεν πρέπει να ντρέπεστε. Κανείς δεν ξέρει πως να διαχειριστεί τη μόδα καλύτερα σήμερα και γι΄αυτό ενθαρρύνω τον κόσμο να ειλικρινής. Οι άνθρωποι αντιδρούν έντονα. Όταν βλέπω ότι στον κόσμο αρέσουν αυτά που ανεβάζουμε, νιώθω πραγματικά καλά, επειδή πρόκειται για μία κοινότητα που μπορείς να μοιραστείς και να αλλάξεις πράγματα. Το να αλλάξουμε το μέλλον είναι πιο εύκολο όταν είμαστε ενωμένοι».

Η Zhou προσέφερε κάποιες επιχειρηματικές συμβουλές τόσο για τους νέους σχεδιαστές, όσο και για τους καθιερωμένους: «Κανείς σε αυτόν τον χώρο δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ με κάτι τέτοιο», είπε. «Υπενθυμίζοντας στον εαυτό μου ότι αυτό είναι κάτι καινούργιο για όλους, μου έδωσε τη δύναμη να στηριχτώ σε μένα και τη διαίσθησή μου ως επιχειρηματίας, και να κάνω πράγματα που νιώθω σωστά για την εταιρεία και την ομάδα μας. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί ακούτε τις συμβουλές άλλων, αλλά εσείς γνωρίζετε τι είναι σωστό για την επιχείρησή σας», κατέληξε.

Η βιομηχανία πρέπει να αλλάξει, να μειώσουμε τους ρυθμούς

Τις τελευταίες οκτώ εβδομάδες, οι σχεδιαστές, οι αγοραστές και οι συντάκτες είχαν την απρόσμενη ευκαιρία να επιβραδύνουν τους ρυθμούς τους και να προτείνουν ριζικές αλλαγές στον κλάδο. Με την αναβολή ή την ακύρωση των resort, couture και ανδρικών κολεξιόν, σκεφτόμαστε πόσες σεζόν και σόου χρειαζόμαστε κάθε χρόνο. Με τα καταστήματα προσωρινά κλειστά, εξετάζουμε την ποσότητα του προϊόντος σε αυτά και το χρονοδιάγραμμα παράδοσης. Ουσιαστικά, είναι ο γρήγορος, σπασμωδικός ρυθμός της βιομηχανίας που ελπίζουμε να αλλάξουμε, επειδή το τρέχον μοντέλο δεν είναι βιώσιμο – ούτε για το περιβάλλον, ούτε για τις επιχειρήσεις.

«Πολλοί μιλάνε για συγχώνευση των pre-collections και των κύριων κολεξιόν, ή ένωση ανδρικών και γυναικείων συλλογών», δήλωσε η Rocha. «Αυτό θα μειώσει τα ταξίδια και την επένδυση στα σόου, και νομίζω ότι τα τόσα πολλά σόου θολώνουν τα μηνύματα των σχεδιαστών. Ένας πρακτικός τρόπος αντιμετώπισης θα ήταν να αλλάξουν τα χρονοδιαγράμματα παράδοσης όταν τα ρούχα βρίσκονται στις αποθήκες του καταστήματος, επειδή αυτό αλλάζει την αντίληψη των ανθρώπων για το πότε θέλουν πράγματα και πόσο καιρό θέλουν να περιμένουν για αυτά. Ανταποκρίνονται στις εκπτώσεις παρά στις κολεξιόν. Δεν χρειάζεται να βάλουμε εκπτώσεις στα παλτά τον Νοέμβριο», συνέχισε.

«Συμφωνώ μαζί σου Simone», πρόσθεσε η Serre. «Κάνω μόνο δύο κολεξιόν τον χρόνο και πιστεύω είναι αρκετό για να μην επαναλαμβάνεσαι, να ανακυκλώνεις και να σκέφτεσαι πως θα οργανώσεις την παραγωγή σου. Μιλάμε για τα σόου και τη δημιουργικότητα, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τι συμβαίνει όταν ανάμεσα στα σόου και τις πωλήσεις. Χρειάζεται πολύ ενέργεια για να δημιουργήσεις ένα ρούχο, αυτό το ξεχνάμε συχνά. Είμαι πολύ χαρούμενη που το μοιράζομαι αυτό τώρα. Αυτή είναι μία υπέροχη ευκαιρία για να δούνε πως οι άνθρωποι θέλουν αλλαγές».

Η Zhou ολοκλήρωσε με μια έκκληση προς τους σχεδιαστές, καταναλωτές και ολόκληρη τη βιομηχανία να εξετάσουν την αλυσίδα εφοδιασμού τους και να επανεξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο μετριέται η επιτυχία στις επιχειρήσεις μόδας. «Πρέπει να ρωτήσουμε, ποιοι είναι οι άνθρωποι που κατασκευάζουν τα ρούχα μας. Έτσι μπορούμε να επιλέξουμε να μην ενισχύσουμε τη γρήγορη μόδα και να επιλέξουμε να αγοράσουμε λιγότερα. Δεν αφορά μόνο την τιμή, αλλά την τέχνη», είπε. «Αν είχα ένα μαγικό ραβδί και μπορούσα να κάνω τη βιομηχανία μας καλύτερη, θα ήθελα όλοι να συνεργαστούμε και όχι να εστιάζουμε στο κέρδος.  Όπως δεν πρέπει να μετράμε τους μαθητές μας μόνο με βαθμούς, έτσι δεν πρέπει να μετράμε τη βιομηχανία μας μόνο με περιθώρια κέρδους. Το ανθρώπινο δυναμικό και η τέχνη πρέπει να είναι κάτι που όλοι μπορούμε να μοιραστούμε, ως καταναλωτές και ως δημιουργοί».

Read more at vogue.com

Info:

Λόγω της μεγάλης απήχησης, οι συζητήσεις είναι διαθέσιμες και στο κανάλι της αμερικανικής Vogue στο YouTube.