Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας

Είδαμε:

Ένα παλτό που αφήνει ελεύθερα τα χέρια μας για να αγκαλιάζουν, να ανοίγουν σαν φτερά, να υποδέχονται οτιδήποτε έρχεται στη ζωή μας με θετική αύρα. Πάντοτε αναζητούσα μία κάπα για να μπορώ να «πετάω» μακριά. Ειδικά αν είναι φωτεινή, λευκή, ουδέτερη, όπως η συγκεκριμένη από το brand Sfizio και από ανακυκλωμένο μαλλί, η πλοκή γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Με τα κουμπιά σαν ζωγραφιά, και ασπίδα μαζί, ένα ρούχο γίνεται «στολή» και συνδυάζεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τον καιρό, και φυσικά τη διάθεση. Λευκό και μαύρο, λευκό σε απόλυτη μονοχρωμία, ένα παλτό-κάπα για έναν χειμώνα που θυμίζει (ακόμη) περισσότερο άνοιξη, έναν χειμώνα μπερδεμένο, αισιόδοξο, νοσταλγικό, νωχελικό, αναποφάσιστο.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-1 — ©Sfizio

Ξεχωρίσαμε:

Κοσμήματα που έχουν τόσα να πουν, χωρίς καν να πρέπει εμείς να μιλήσουμε. Να τα περιγράψουμε με λέξεις. Κουβαλάνε συναισθήματα, σα να έρχονται από το παρελθόν για να μας ψιθυρίσουν κάτι. Τι ακριβώς; Aυτό μάλλον διαφέρει για τον καθένα από εμάς. Και κάπως έτσι σχεδιάστηκαν τα βραχιόλια με φτερά, από τον Kassis, σε λευκόχρυσο και ροζ χρυσό 18K σε διαφορετικά μεγέθη, με ή χωρίς πολύτιμους λίθους, για να μπορούμε να φοράμε ένα ή και παραπάνω από ένα μαζί. Γιατί δεν είναι ωραίο να ακούς τον ήχο των βραχιολιών όταν χορεύεις, όταν ονειρεύεσαι, και κυρίως όταν τραγουδάς από μέσα σου ή δυνατά, «One day I’ll fly away»;

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-2 — ©Kassis

Χορέψαμε:

Τώρα που τελείωσαν οι γιορτές και ξεκινούν τα αληθινά πάρτι. Χωρίς μεγάλες προσδοκίες. Απλά, με όσα φωτάκια περίσσεψαν, τρεμοσβήνουν, ή δημιουργούν την ψευδαίσθηση της ντίσκο εποχής στην χρονιά που όλα είναι στο μίξερ. Ξανά. Κι επειδή θέλουμε να χορεύουμε χωρίς να σταματάμε στα τραγούδια που δεν είναι τα αγαπημένα μας, τα μποτάκια-πλατφόρμες από την εταιρία Tsakiris Mallas, με αναφορές στην ταινία «Dangerous liaisons», δημιουργούν γερές βάσεις για Επικίνδυνες Σχέσεις, και ανώδυνες μαζί, πάντα στο ρυθμό, πάντοτε με δυνατό πάτημα για τις στροφές με κλειστά μάτια, που βάζεις σαν στόχο με τα μάτια ένα σημείο στον χώρο, για αυτόματη επαναφορά. Στην βάση μας. Στο κέντρο μας. Στο τώρα.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-3 — ©Tsakiris Mallas

Δοκιμάσαμε:

Πως είναι η ζωή όταν αδιαφορείς για την τελειότητα, την αρμονία, την απόλυτη ομοιομορφία. Σκέφτομαι ένα σπίτι που φέρει νοσταλγικά αντικείμενα του πόθου από το χθες, τα οποία, όμως είναι μοντέρνα, επιβάλλουν την παρουσία τους, διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο στον χώρο. Και κάπως έτσι έπεσε το βλέμμα μου σε αυτήν την πρόταση από την εταιρία Cassina (Deloudis) με απρόσμενο ντιζάιν, τόσο χρώμα που έχουμε τόση ανάγκη, το λευκό σαν υπόνοια, μια πολυθρόνα σαν αγκαλιά, για τις μουσικές καρέκλες που θέλουμε να παίζουμε ξανά και ξανά, χωρίς να φοβόμαστε πλέον ότι θα μείνουμε εκτός. Γιατί θα ξαναπαίξουμε. Θα προλάβουμε την επόμενη φορά. Κι αν πάλι δεν τα καταφέρουμε να μείνουμε μέχρι το τέλος, ξέρουμε που θα ξαποστάσουμε όταν αρχίσει να παίζει ξανά η μουσική. Μέχρι τον επόμενο γύρο.