Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας

Θαυμάσαμε:

Ένα φόρεμα που θα μπορούσε σε λίγα χρόνια να διεκδικεί μία θέση στο μουσείο. Σε μια γκαλερί. Να εκτίθεται ξανά και ξανά σε βιτρίνες, λευκές αίθουσες, να κάνει πρόβα τζενεράλε στο δωμάτιο μου για αρχή και τη γκαρνταρόμπα μου που δεν συμπαθεί και τόσο το μαύρο. Όμως το συγκεκριμένο φόρεμα από τον Valentino, με την γυμνή πλάτη και το πατρόν που προδίδει ένα δραματικό σενάριο, με προδιαθέτει να βάλω όπερα δυνατά, να ανάψω κεριά και να υποδυθώ τον ρόλο μου μέχρι τέλους. Θυμάμαι όταν είδα για πρώτη φορά τις φίνες σιλουέτες στην επίδειξη του οίκου για το καλοκαίρι του 2023 με το συγκεκριμένο ρούχο να ρέει, το μαύρο μετάξι να αγκαλιάζει το σώμα και να αποκτά τις συνήθειες μίας σύγχρονης, σούπερ ηρωίδας που επιλέγει ένα φόρεμα με κάπα μαζί, στα μανίκια, αποκαλύπτοντας την γυμνή της πλάτη, μόλις θελήσει να αλλάξει ρότα. Το φαντάζομαι σίγουρα με ψηλά, ακόμη πιο ψηλά τακούνια. Μέχρι τη στιγμή που η άρια θα σωπάσει και τα γυμνά πόδια θα ακολουθήσουν τον ρυθμό της σιωπής.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-1 — ©Valentino

Ξεχωρίσαμε:

Ένα τοπ που αποτελεί το ιδανικό still–life και μόνο που το βλέπεις. Ένα αναγεννησιακό μπούστο, φτιαγμένο για το σήμερα, όχι τόσο καταπιεστικό όσο εκείνο που φορούσε η Vivien Leigh στην ταινία «Όσα παίρνει ο άνεμος.» Oι Dolce & Gabbana πειραματίζονται με τα μπεστ-σέλερ τους όλα αυτά τα χρόνια για να πουν την ίδια ιστορία αλλιώς. Μου αρέσει η ιδέα να παίζεις με κάτι που έχεις συνηθίσει να βλέπεις σε μαύρο, και να το δοκιμάζεις σε λευκό. Ειδικά όταν είναι τόσο τέλεια φτιαγμένο, με όλη την υποστήριξη που χρειάζεσαι για να νιώθεις προστασία, ενίσχυση, ασφάλεια. Σαν το εσώρουχο που φτιάχτηκε για να φορεθεί έξω, μέρα και νύχτα, μέσα από ένα αυστηρό, μαύρο σακάκι ή με ένα ψηλόμεσο παντελόνι. Λευκή δαντέλα για το καλοκαίρι, αθώα, νεορομαντική, φωτεινή. Αλλά και με ένα ανοιχτόχρωμο τζιν και σανδάλια, για την ανατροπή και σύγκρουση που θα φέρει τη συμφιλίωση.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-2 — ©Dolce & Gabbana

Eίδαμε:

Ένα κόσμημα και ρούχο μαζί, σαν αυτά που κρύβουμε στα συρτάρια μας, μέχρι να έρθει η στιγμή που θέλουμε να φορέσουμε κάτι ιδιαίτερο για να νιώσουμε σαν τον ταχυδακτυλουργό με το καπέλο και το κουνέλι. Κάπως έτσι τράβηξε το βλέμμα μου η σειρά από αλυσίδες με την υπογραφή Benedetta Bruzziches και την ονομασία «Aura» για να καταλάβω πως μοιάζει η αύρα μας όταν αποκτά ασημένιες αποχρώσεις. Και αντανακλάσεις. Τα κρύσταλλα, όταν είναι μικρά και επαναλαμβανόμενα, έχουν ακριβώς αυτή την μαγική ιδιότητα. Τα κοσμήματα που θυμίζουν ρούχα είναι πάντοτε ευέλικτα γιατί μπορούν να φορεθούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Να μοιάζουν τρισδιάστατα, να θυμίζουν πανοπλία, να ενισχύουν ή να καλύπτουν το γυμνό δέρμα, να προσθέτουν λάμψη πάνω στο ύφασμα, στο χρώμα, στη διάθεση μας. Το ίδιο κόσμημα μέσα από ένα λευκό πουκάμισο αφηγείται μία διαφορετική ιστορία. Μια φορά κι έναν καιρό.

Weekly Edit: Η Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-3 — ©Benedetta Bruzziches

Παραγγείλαμε:

Ένα διαφορετικό τάβλι, που αγαπάει νικητές και ηττημένους, του αρέσουν πολύ τα ταξίδια, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, φτιάχτηκε για να πηγαίνει παντού. Η Anya Hindmarch έχει τον τρόπο να μας προτείνει πάντοτε ενδιαφέρουσες ιδέες για να μπορούμε να κάνουμε κάθε απόδραση μας ακόμη πιο «έξυπνη.» Το συγκεκριμένο σετ μοιάζει να δημιουργήθηκε για να παίζουμε τάβλι, «πόρτες», «πλακωτό», «βαρελάκια», και άλλα «αυτοσχέδια» παιχνίδια, είτε είμαστε «επαγγελματίες», είτε όχι. Αν είμαστε ερασιτέχνες, ακόμη καλύτερα, γιατί το διασκεδάζουμε περισσότερο. Τυλίγεται τόσο εύκολα και αποθηκεύεται στο ασορτί πουγκί, που δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία. Ιούνιος, νησί, μουσική, θάλασσα, απόγευμα, και …ψάθα, ζάρια και δέρμα. Mε αλμύρα.