Ένα ρούχο που μοιάζει σα να σχεδιάστηκε για να φορεθεί ξανά και ξανά, αυτό το καλοκαίρι, το επόμενο, χρόνια μετά. Το χρυσό φόρεμα με τις αντανακλάσεις που φέρει την υπογραφή του καλλιτεχνικού διευθυντή της Zeus+Dione, Marios Schwab, για το brand, είναι όσο λαμπερό θέλουμε. Εμπνευσμένο από τις Μυκήνες, τον Όμηρο, την Ιλιάδα, την απόχρωση της άμμου όταν χρυσίζει από το άγγιγμα του ήλιου, κι ένα ιδιαίτερο πατρόν, με συμμετρία και φόρμα με «αφετηρία» τους ταφικούς κύκλους από τις ανασκαφές και τα ευρήματα του Ερρίκου Σλήμαν, σκέφτομαι τι όμορφα που νιώθεις όταν το ρούχο σου αφηγείται ιστορίες από το χθες στο σήμερα και το μετά. Ο ορισμός του «made in Greece» με χρυσό , ανάγλυφο περιτύλιγμα, και εσωτερική λάμψη. Μέσα μας. Μέχρι ο ήλιος να φωτίσει το φεγγάρι. Και να μεταφέρουμε την αντανάκλαση στο σκοτάδι με κάθε επισημότητα.
Ένα μαγιό που θα μπορούσε να φοράει η Marilyn Monroe. Για κάποιο λόγο μου θύμισε την λαμπερή σταρ στις φωτογραφίες της από την ταινία «Εφτά χρόνια φαγούρα», τα φορέματα που φορούσε, ο τρόπος που τόνιζε το μπούστο της, σε μία εποχή που τίποτα δεν προκαλούσε, υπήρχε μόνο η υπόνοια για ρομαντισμό και αισθησιασμό. Το ολόσωμο της Stefania Frangista είναι λευκό, εκτυφλωτικά λευκό, γιατί ένα άσπρο μαγιό δεν πρέπει να λείπει ποτέ από την απόδραση μας, όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι. Δεν έχει σημασία αν έχουμε μαυρίσει, αν μας αρέσει να συγκρίνουμε τη διαφορά από το σημάδι στο μαγιό, σκέφτομαι να φοράω το λευκό μου ολόσωμο με τζιν, με μία φούστα-υπερπαραγωγή, μέσα από σακάκι εκείνες τις νύχτες που θέλεις να κρυφτείς, να προφυλαχτείς, δεν θέλεις να γυρίσεις σπίτι, έχεις επιστρέψει από τη βουτιά σου και θυμάσαι ότι έχεις στο αυτοκίνητο το αγαπημένο σου, μαύρο blazer. Άσπρο ή μαύρο; Βανίλια, σοκολάτα. Κι αυτό το καλοκαίρι.
Ένα καπέλο που είναι συνέχεια στην αγκαλιά μας. Στο κεφάλι μας. Στον ήλιο. Στη σκιά. Το φοράμε ξανά και ξανά, όλες τις ώρες, για στιλ και προστασία. Ξεχώρισα το δίχρωμο καπέλο της εταιρίας Blanc που έχει σαν βάση της την Αθήνα, γιατί μου αρέσει πάντοτε η ιδέα να έχω στη συλλογή μου αξεσουάρ που είναι ευέλικτα και προσφέρονται για διπλή ανάγνωση. Ειδικά όταν πρόκειται για ένα καπέλο που φέρει παραδοσιακά υλικά και έχει δημιουργηθεί με μοντέρνες τεχνικές, λέγεται «Mascot», είναι καφέ και μαύρο, για να ταιριάζει με όλα, κυρίως με τη διάθεση μας, και τον καιρό, που είναι πιο αναποφάσιστος από ποτέ. Συννεφιά ή καλοκαιρία; Έχει σημασία; Η διαδρομή είναι συγκεκριμένη. Πηγαίνουμε προς το φως, ξαπλώνουμε, διαβάζουμε, βουτάμε, χαλαρώνουμε, ταξιδεύουμε, κλείνουμε τα μάτια, ονειρευόμαστε, αντέχουμε, επιμένουμε, κοιμόμαστε για λίγο στην άμμο ή στα βράχια, με το καπέλο μας σαν ασπίδα. Για όλα όσα υπάρχουν και όλα όσα έρχονται. Ή δεν φαίνονται ακόμη.
Ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου που είναι κλασικά χωρίς να είναι αναμενόμενα. Και αυτό είναι το γοητευτικό κομμάτι του ντιζάιν. Είδα τα γυαλιά της Common Sense Eyewear, με θέα από την Αθήνα στον υπόλοιπο κόσμο, και σκέφτηκα πόσο πιο όμορφα και ραφιναρισμένα μοιάζουν όλα όταν φοράς τα κατάλληλα γυαλιά ηλίου. Μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, να παίξεις ρόλο, να σωπάσεις, να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Να ξεκουράσεις το βλέμμα σου μέσα στους φακούς. Να αποδράσεις για όσο το επιθυμείς. Να αποχαιρετήσεις τη μέρα, λίγο πριν ή μετά τις 9 το βράδυ, και να τοποθετήσεις το αγαπημένο σου ζευγάρι, για αυτό το καλοκαίρι, μέσα στη θήκη του. Αύριο είναι μια καινούργια μέρα. Ναι, και θα είναι φωτεινή, με λιγότερα σύννεφα. Με πιθανότητα βροχής; Μπορεί, για να ακολουθήσουμε μετά το ουράνιο τόξο.
