Ένα φόρεμα Alexander McQueen που μοιάζει να φτιάχτηκε για να φορεθεί ξανά και ξανά. Είναι μπλε σκούρο, η ιδανική απόχρωση μετά το μαύρο, για το καλοκαίρι, στο σωστό μήκος, όσο midi μας αρέσει να φοράμε για να τονίζουμε θηλυκότητα και δέρμα, κι έχει ένα φερμουάρ που δημιουργεί πρακτικότητα και φωτογένεια σε κάθε μας κίνηση. Χωρίς να έχει τίποτα εξεζητημένο πάνω του, η γύμνια που αφήνει, απελευθερώνοντας το ένα πόδι, μας δίνει ακόμη μεγαλύτερη άνεση στην κίνηση, στον τρόπο που περπατάμε, χορεύουμε, καθόμαστε. Από παιδί μου άρεσαν τα φορέματα που είχαν μία δική τους αναρχία. Δεν έμεναν για πολύ κρεμασμένα στη ντουλάπα. Έβγαιναν κάθε τόσο από το σπίτι για να αφηγηθούν νέες ιστορίες, και το συγκεκριμένο ρούχο του Alexander McQueen θα ζήσει διαφορετικά τη μέρα και το βράδυ. Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο; Βαθύ σίγουρα.
Ένα ρούχο-κόσμημα από αυτά που θέλεις να έχεις για να δοκιμάζεις πως θα «συμπεριφερθεί» όταν αλλάζει το φόντο. Είναι ένα κόσμημα για το σώμα από τον οίκο Chloe, χρυσό με Μάτι της Τίγρης, για γήινη και πνευματική ενέργεια, αλλά κυρίως για να φωτίζει κάθε μας εμφάνιση. Το φαντάζομαι να βρίσκεται στο κέντρο, να αγκαλιάζει τις καμπύλες στο σώμα, και να αλλάζει πάνω στο μαύρο, το λευκό, το μπεζ φόρεμα, να φοριέται με ένα απλό τοπ σαν φανέλα, μέσα από ένα αυστηρό, ανδρικό κοστούμι, και να δεσπόζει. Να προσθέτει λάμψη. Να δημιουργεί τις απαραίτητες αντανακλάσεις στο σκοτάδι. Να διεκδικεί την προσοχή μας χωρίς να μπορούμε να προσθέσουμε κανένα άλλο κόσμημα. Ούτε καν το ρολόι μας; Το καλοκαίρι δικαιούμαστε να χάνουμε την αίσθηση του χρόνου. Έχουμε το Μάτι της Τίγρης να μας προσέχει.
Ένα μαγιό από το ελληνικό brand Kiohne που ταξιδεύει το ελληνικό φως στον κόσμο με αναπάντεχα σχέδια, φωτογενή και καινοτόμα, γιατί ένα λευκό ολόσωμο δεν πρέπει να απουσιάζει ποτέ από το σακβουαγιάζ των διακοπών μας. Δεν έχει σημασία ο προορισμός. Το μαγιό Kiohne με την ονομασία Tulip που μπαίνει μέσα στη διάφανη συσκευασία του για να ταξιδεύει παντού, και να μένει προστατευμένο, είναι όσο ασύμμετρο θέλουμε, έχει την ποιητική διάσταση που του ταιριάζει, θα μπορούσε να είναι αρχαιοελληνικό, αν δεν ήταν πρώτα τόσο σύγχρονο. Και δεν ταιριάζει μόνο στις Κυκλάδες. Φοριέται παντού, μόνο του, με φούστα, επίσης εκτυφλωτικά λευκή, αλλά και με μία παντελόνα, για να είναι το body για μια νύχτα που έχουμε ανάγκη να είμαστε φωτεινές, αισιόδοξες, να δούμε την αντίθεση στο άσπρο και το μαύρο, το γιν και το γιανγκ, με την ηλιοκαμένη μας επιδερμίδα, μπορεί και το μέσα μας. Δεν είναι όλες οι μέρες ηλιόλουστες, κι ας είναι καλοκαίρι. Αλλά με την απαραίτητη σκηνοθεσία μπορούν να γίνουν όλα πιο ζεν. Αθώα και αγνά σαν μια λευκή τουλίπα.
Τα κοσμήματα που φωνάζουν, ψιθυρίζουν, υπονοούν, μυρίζουν καλοκαίρι. Και κάπως έτσι είδα τα τιρκουάζ σχέδια με την υπογραφή Christina Soubli στο Greek Designers Store για να διαπιστώσω πως οι πέτρες σε μία τόσο έντονη, αγαπημένη και οικεία απόχρωση μπορούμε να νιώσουμε ότι μας «χαϊδεύουν» κιόλας. Κρύβουν συμβολισμούς. Παίζουν με λέξεις. Τραγουδάνε. Αγκαλιάζονται στον λαιμό και στα αυτιά με κοσμήματα που μας μιλούν απευθείας στην καρδιά, διεκδικούν την προσοχή όσων βρίσκονται κοντά μας ή απέναντι μας, αλλά για μένα πάντα έχει σημασία πως αισθάνομαι εγώ με τα κοσμήματα που επιλέγω να φοράω. Γιατί είναι αυτή ακριβώς η ιεροτελεστία. Και ειδικά αν συνηθίζεις να ντύνεσαι αντίστροφα, και να διαμορφώνεις το ντύσιμο σου ανάλογα με το κόσμημα που θέλεις να αναδείξεις στον καθρέφτη, τότε το συναίσθημα είναι ήδη εκεί. Τιρκουάζ καρδιές και πέτρες σε οβάλ σχήμα; Η ελπίδα και η αισιοδοξία δεν ήταν ποτέ πιο χρωματιστές.
