Ξεχωρίσαμε:
Ένα φόρεμα που χρόνια μετά θα αποτελεί συλλεκτικό κομμάτι. Δεν αποκλείεται να το δούμε και σε έκθεση του μέλλοντος για τη μόδα που καινοτομεί. Ο Anthony Vaccarello, ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Saint Laurent, θυμίζει ταχυδακτυλουργό. Έχει τη μαγική ιδιότητα να μετατρέπει θησαυρούς του παρελθόντος σε φουτουριστικά πατρόν που φοριούνται με πάθος. Και φαντασία. Και κάπως έτσι φαντάζομαι κάθε γυναικεία σιλουέτα να αλλάζει όταν δοκιμάζει το μαύρο, μάξι φόρεμα που είναι πλεκτό για να αγκαλιάζει το σώμα μας, με ανοίγματα στα σωστά σημεία. Ντραπέ, γενναιόδωρες αντιθέσεις και ένταση που μόνο η απλότητα μπορεί να δώσει τόσο ανεπιτήδευτα. Μου αρέσει η λογική του φορέματος που θυμίζει κοστούμι, και σκέφτομαι πόσο θα του ταιριάζει, ένα χρυσό, υπερμεγέθες, αρχαιοελληνικό βραχιόλι, για να φωτίσει τα γάντια, που αποτελούν την κατάληξη αυτού του τόσο ευφάνταστου, και σέξι, ρούχου. Χωρίς σεζόν. Χωρίς εποχή. Με κλειστά ή ανοιχτά μάτια.